Vaarwel, vader..
 

Voorzichtig raakte ik
voor een laatste keer
- in gedachte tenminste-
het pijnlijke hart


Smaakte tranen zoet
en ogen keken neer
-afscheid zal nooit wennen-
geen kans op een nieuwe start


Vergaf ik mezelf
de drang naar liefde
-al jaren zocht ik-
bevond mijn aanraking aardig


Zo maakte ik
ons levend zijn
- al waren wij niet-
tot innerlijk waardig

telkens die 3e zin is leuk, maakt het gevoelig...

pijnlijke hart? Kweet niet, maar klinkt voor mijn gevoel beter...

Je hebt helemaal gelijk, heb het meteen aangepast..
Moet eerlijk bekennen dat ik bij dit gedicht meer met mijn gevoel bezig was dan het schrijven zelf, dus dat wil hier en daar nog wel te kort schieten ;)