twijfels over je relatie...
 

Ik heb 4 maanden een relatie gehad met een jongen. En ik heb van het begin af aan getwijfeld. Het was mijn eerste relatie en de eerste maand was leuk, nieuw en spannend. Maar ik heb wel getwijfeld of hij nou wel bij me paste en of ik hem nou wel leuk vond. De tweede maand van onze relatie heb ik 3 weken ziek in bed gelegen. En daarna was het niet meer hetzelfde. Ik was ook al helemaal niet verliefd. Maar ik hoopte alsmaar dat het weer zou worden zoals het in het begin was. Dat heb ik toen nog 2 maanden volgehouden en toen heb ik het uiteindelijk uitgemaakt. (ik ben nu al weer 2 maanden single, yeah!) Maar wat zouden jullie gedaan hebben? Zou je bij de eerste twijfels gelijk de moed opgegeven hebben? Of het nog eventjes aanzien en hopen dat het weer leuk wordt? Is het normaal in een relatie dat je begint te twijfelen op een gegeven moment? En gaat dat ook weer over?

wat vinden jullie?

Twijfel=gedoemd tot mislukken
twijfel=dus uitmaken

want als je op een serieuze relatie uitbent
is dit een indicatie dat dit het niet is

1. is je date mislukt of moet die nog komen?
2. waarom klinkt dit verhaal heel anders als dat je tegen mij hebt vertelt :|

En voor mij ligt het eraan of ik van iemand ben gaan houden of dat ik het prettig vind bij diegene te zijn of gelukkig van hem wordt. Misschien lullig, maar ik ben nogal makkelijk in dat soort dingen. Maar als hij me niet gelukkig maakt ofzo en ik ben al helemaal niet meer verliefd dan is het exit..

1. nee joh, ik heb binnenkort een "date" met mijn andere "ex";)
2. omdat het verhaal wat ik je verteld hebt misschien op die andere ex slaat

ja maar, gelukkig en je prettig voelen is heel wat anders dan verliefd zijn...

Weet ik, maar ik kan als ik verliefd ben een relatie hebben met iemand of als ik me gewoon heel fijn, veilig en gelukkig bij hem voel zonder verliefd te zijn.

Dus ja.. euhm.. :?

Wanneer je niet meer dan spanning voelt binnen een relatie, en dus niet echt 'verliefdheid' of 'houden van' dan betekent dat voor mij wel het einde en zouden de twijfels meer dan terrecht zijn..

Zelf heb ik zo mijn onzekerheids-momenten, waarin ik niet alleen over mezelf twijfel, maar ook over mijn relatie met alle mensen om me heen (dus ook mijn vriend). Mja, in zo'n moment weet ik wel dat alles wat er moet zijn er nog is...

Dus het ligt aan de vorm van de twijfel, denk ik zo... Als je zelf niets meer voor de ander voelt - naast spanning - kan je er eigenlijk niet veel meer aan doen. Wanneer het om een ruzie draait, kan je nog proberen goed met elkaar te praten...