de jongste, de middelste of de oudste zijn...
 

Ja, wat voor invloed heeft dat nou op ons?
Ik denk een zeer grote,
hangt natuurlijk ook van je karakter af, en ja die wordt daar ook weer een beetje door gevormd, maar als ik het zo bij mezelf bekijk..
Ik keek altijd tegen m'n 2 oudere zussen op, zij waren maar 1 jaartje uit elkaar, en ik was 6 en 7 jaar jonger dan hen.
Ja het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar ik denk gewoon altijd dat zij een veel mooier leven hadden... Ik luister nu bij.v naar muziek die ik toen vaak door hun kamers hoorde, en ik krijg echt dat gevoel weer. Toen zij een jaar of 16 waren, gingen ze altijd uit, en ik weet dat hun vrienden altijd kwamen "voordrinken" bij ons.
Nu ben ik 16, en ik vergelijk m'n leven met hun levens(toen zij 16 waren), en wat zie ik.. Ik ben zoals de meeste van jullie wel weten geemigreerd, en ik haat het hier, nou ik haat m'n leven gewoon, en denk altijd aan hoe m'n leven was geweest als ik in Nederland woonde. Er komt weliswaar weer een tijd dat ik weer in Nederland zal wonen, maar dat lijkt nog zooo lang te duren. Ik moet er hiet wat van maken, maar dat lukt me niet. Ik probeer het niet, ik kan het niet, ik wil het niet, weet ik veel..
En dan probeer ik realistisch te zijn, en te bedenken hoe m'n zussen het hadden gedaan, als zij hier heen verhuisd waren.. Vast beter dan mij, het ligt ook neit zo zeer aan het land, maar gewoon aan m'n eigen gedrag, en m'n obsessie met Nederland. Alles is daar perfect, nee natuurlijk niet, maar ik maak zeg maar alles perfect, als ik daar ben ben ik zo verschrikkelijk optimistisch, als ik er echt weer woon zal dat op den duur misschien ook wel weer veranderen, maar "the spirit" is there.. En hier is het zeg maar 't omgekeerde, dit land is stom, en ik probeer er dus ook nisk van te maken ook.
Ok, dit verhaal gaat niet over 1 ding maar meer over verschillende. Ik ging 't proberen echt over hoe ik tegen m'n zussen op keek/kijk te hebben, en hoe dat mij beinvloedt, maar daar is het niet echt op uitgekomen.
Nouja dan stel ik de vraag evengoed nog een keer, kennen mensen hier dat, onwijs tegen je oudere broers/ zussen opkijken, en dan vooral naar de tijd dat zij zo oud waren als jij nu bent.
Ik heb dit wel eens aan m'n zus verteld, en ze vertelde me dat haar leven ook gerust niet makkelijk was dat ze 16 was. Ja tuurlijk, het zag er allemaal leuk uit aan de buitenkant, maar van binnen was zij natuurlijk ook een puber met onzekerheden. Dat weet ik ook wel, maar het lijkt gewoon allemaal zo veel mooier, Die levens van hen....

liefs miep,
sorry dat het nogal warrig is, als jullie er echt helemaal NIKS van snappen hoor ik het graag, dan zal ik het nog een keer proberen.

ik ben het helemaal met je eens. ik ben zelf ook de jongste met 10, 12 en 13 jaar verschil er tussen. je wilt (dat heb ik tenminste) net zo zijn als hun. het heeft wel voordelen mijn broer klom voor heel vaak nu heb ik dat 1 keer gedaan en vindt het super en nu gaan we met zijn tweeen klimmen. maar een nadeel vindt ik dat je zo alleen bent als ze uit huis zijn. eigenlijk heb ik niemand met mijn ouders kan ik niet op schieten maar met mijn broers en zus wel dus dat is feest als hun er weer zijn. maar het leeftijdsverschil is zo groot mij ouders zijn blijven hangen in de tijd dat mijn broers pubers waren. ik mag dus niks :mad: het went wel moet ik zeggen en ik ben daardoor vet goed in discusies voeren over van alles en nog wat.....

Ik kom uit een gezin met 3 kinderen. Ik ben de oudste.
De oudste het verstandigste, de middelste de één met de meeste fantasie en minder aandacht, de laatste het meest verwend. Zo had ik ooit gelezen in een blad, het klopt wel een beetje. ;)

Ik ben de oudste, niet bijzonder veel voordeel of nadeel, behalve dat mij wel eens dingen werden aangerekend die mijn broertje had gedaan... Of dat ik dan maar verstandiger moest zijn (:mad: echt zo'n kutuitspraak).

ik ben ook de oudste en mijn broertje aap mij overal in na. de zelfde school zelfde vakkenpaket enz. maar gelukkig nog niet in alles kan ie ook blij me zijn ook

volgens mij ligt 't meer aan 't grote leeftijdsverschil dan aan dat je de jongste bent. en bij miep ook....

ik ben de oudste (scheelt 2 jaar)
'k krijg vaak te horen van "doe jij dat even.." en als ik dan vraag waarom ik 't "altijd" moet doen als antwoord dat ik de oudste ben. qua bedtijd moet ik me aanpassen aan m'n broertje :/
en verder is 't voor m'n broertje nadelig dat ze bv. z'n schoolprestaties vergelijken met die van mij....
't heeft allebei zo z'n voor- en nadelen :)

heb ik ook gedaan maar zelfde school is toch niet zo raar. ik heb zelfs te gelijk met mijn broer op dezelfde sport gezetten en mijn zus roeide nu roei ik ook. ik snap jouw probleem daar niet echt van

ik ben de jongste (m'n broer is 10 jaar ouder en m'n zus 7) en woon nu alleen thuis bij m'n ouders. Met m'n zus kan ik prima opschieten (misschien juist wel door dat verschil) met m'n broer totaal niet maar dat heeft weer andere redenen.........

Ik wil dus echt niet op m'n broer lijken (en, ok..... misschien wel een beetje op m'n zus) maar ik probeer nu wel zoveel mogelijk m'nm eigen weg te gaan

En van dat verwend klopt misschien wel een beetje...........;)

lfz

ik vind de jongste zijn nbeetje goed en nbeetje slecht, niets is zwart wit natuurlijk. ik ben de jongste van vier (zus 8 jaar ouder, zus 6 jaar ouder en broer 3 jaar ouder) de rest van de familie is ook meestal ouder
wat ik het ergste vind is dat zij wel een band lijken te hebben met de familie, ze deden vroeger ook gewoon meer omdat dat ging als je met weinig kinderen bent, samen op vakantie ofzo of bij oma logeren voor twee weken, dat heeft iedereen gedaan (neven en nichten ook) behalve ik. ook met mn ouders lijken ze beter overweg te kunnen, mijn ouders waren vroeger ook actiever en lollig bezig met de kinderen, toen waren het ook 'ouders' bij mij was het al meer ma en pa.
wat ik veel fijner vind aan de jongste zijn is dat ik toch wel veel meer mag (veel vroeger uitgaan enzo want "allez dan, uw zussen en broer zijn daar toch ook, dan kunnen die u in het oog houden" :D )en veel meer verwend wordt ;) (nu zelfs ook door mn zussen, die wel es chauffeur spelen of op een filmpje trakteren ('want da arm studentje heeft daar geen geld voor en wij werken toch :D ) ik val ook veel minder hard op. ik denk dat ik ook veel vlugger volwassen ben geworden tegenover leeftijdsgenoten omdat ik altijd met ouderen omga en het nbtje van me verwacht werd.

ik ben tweeling, ik ben de jongste. Ik kijk soms best wel tegen mijn zus op en heb ook best bevestiging van haar nodig. Ik kwam er laatst achter dat ik een half jaar op haar achter loop, dus zoals zij nu is ben ik over een half jaar. Best vreemd op zich, omdat ze toch maar iets van 5 minuten ouder is.

zo'n gevoel heb ik ook een beetje ja..... omdat ik zoveel jonger ben.... dat ik gewoon een heel stuk heb gemist wat m'n ouders en m'n borer+ zus wel samen hebben meegemaakt.....

Ik ben de oudste, mijn zusjes zijn 2 en 4 jaar jonger. Ze doen me in veel dingen na, van mij mogen ze. Ik kan over het algemeen best met ze opschieten. Zal ook wel komen omdat ik nu het huis uit ben. De jongste van de drie wordt zeker het meest verwend, zowel door mijn ouders als door mij als oudste zus, al verwen ik haar niet meer dan de middelste, ik probeer voor allebei hetzelfde te zijn.

Als oudste lijkt het leven van mijn zusjes ook onbezorgder en mooier, ze zijn nog zo jong, hebben nog een 'heel leven' voor zich, enzovoorts. Ik denk dat iedereen dat heeft, de jongste, de middelste en de oudste: 'aan de overkant is het gras altijd groener'. Het is alleen niet zo, 'k zie het nu aan mijn jongste zusje. Iedereen heeft zijn of haar eigen leven en eigen persoonlijkheid, je kunt weinig anders dan het accepteren en er mee om leren gaan.

Ik denk dat het aan de persoon ligt en niet aan oudste, middelste of jongste of je er goed mee op kunt schieten of niet of wat dan ook.

ik ben de 1 na jongste. Mijn broers zijn 4 en 3 jaar ouder en m'n zusje 4 jaar jonger. Ik denk dat er overal voor-en nadelen aan zitten. De oudste is meer het proefkonijn, want het is tenslotte je ouders eerste kind. De jongste is en blijft de jongste, dus die wordt een beetje verwend. Dit is meer een nadeel dan voordeel vind ik. Ik moet zeggen dat m'n ouders ons ongeveer het zelfde behandeln, niet dat de 1 meer mag dan de ander op die leeftijd. Maar de 1 heeft wel meer aandacht nodig dan de ander en daar merk ik wel verschillen in. Dit is dus meer door een karaktereigenschap dan door een leeftijdsverschil

ik haat dat echt, dan gaan ze dia's tonen van heel wat jaren geleden en dan sta ik er negens op en ik moet toch bliven zitte :mad:

dat is ook niet mijn probleem maar ik heb bewust voor mijn school gekozen omdat ik dan van iedereen van mijn oude klas af was op een na. Ik werd erg gepest. Mijn broertje werd helemaal niet gepest hij was zelfs een van de populairste en dan kiest hij niet voor zijn vrienden dat vind ik raar. en nou gaat hij bij ons op school andere een beetje zitten te pesten waar ik bij zit DAT IS MIJN PROBLEEM

Ik ben zelf de jongste thuis dus ik weet waar ik het over heb.
Het maakt echt uit of je de jongste middelste of oudste bent.
De jongste krijgt de afdankertjes van de ouderen en wordt vergeleken met de ouderen. Wat de ouderen fout doen, verwachten ze dat de jongste dat goed doet. Doen de ouderen iets goed, verwachten ze dat de jongste dat ook goed doet of zelfs beter. De oudste krijgt de meeste spullen en mag meer als de jongeren. De jongste wordt soms zelfs als pispaaltje gebruikt en meestal word de oudste voorgetrokken.


Dit is slechts mijn nederige mening over dit onderwerp.

----------
***My life is like water, just swirl it down the drain***

Ik ben zelf thuis de oudste, ik heb nog een zusje die 2 jaar jonger is. Het is bij ons zo dat ik wegen openbreek, en mijn zusje die binnen een halfjaar ook bewandeld. Ik heb het dus over uitgaan, zelf weten hoe laat naar bed gaan etc. Eigenlijk profiteert ze gewoon van wat ik doe, nee geen verwijt naar mijn zusje, maar eerder naar mijn ouders. En ja dan kan ik soms wel jaloers op der worden dat zij alles zo snel geregeld heeft en ik ruzie heb moeten maken enzo . . . en als ik iets niet kan is het ruzie maken. Maar ja . . . ach jo, mijn ouders . . . maar ik gun mijn zusje het heel erg hoor, niet dat ik nu op wraak zin ofzo.

Maar verschil hou je volgens mij altijd :rolleyes:

sorry dat wist ik niet maar ik vindt dan wel logisch nu ik dit weet dat je dat irritant vindt

In de meeste gezinnen wordt de jongste denk ik voorgetrokken. Dat de oudste meer mag, lijkt me logisch (ligt er wel aan op welk gebied, maar met uitgaan en bedtijd en zakgeld ed), hij/zij is tenslotte ouder. Mijn zusjes kregen inderdaad wel eens kleren van mij, maar alleen als ze ze zelf wouden hebben en dat wouden ze meestal wel (ben nogal zuinig op m'n kleren, ze gingen alleen naar hun omdat ik er uit gegroeit was). Mijn zusjes hoeven mij niet te evenaren, ze zijn zichzelf, mogen doen wat zij willen (en dat is vaak beter dan dat ik het deed/doe ;)). Ik denk dat het er aan ligt hoe je ouders er mee om gaan. Jouw post is jouw mening en waarschijnlijk hoe het er bij jouw thuis aan toe gaat, ik zeg dus niet dat je geen gelijk hebt, laat dat ff duidelijk zijn. ;)

Dat de jongste voorgetrokken wordt is bij ons juist het omgekeerde. Bij mij thuis wordt mijn broer HEEL erg voorgetrokken en ook bij vele andere gezinnen. en wat mijn broer op zijn twaalfde mocht mag ik nu niet en ik ben ook twaalf. Bijv. Ik ging vandaag met mijn pa kijken voor een nieuwe fiets omdat mijn oude (tweedehands net als die daarvoor en daarvoor etc.) echt helemaal verrot is. Ik zie genoeg goede fietsen. Maar bij elke fiets heeft mijn pa wel een opmerking zoals geen spatbord geen bagagedrager te duur.(Ze waren heel goedkoop maar ja) Terwijll mijn broer maar ergens naar hoeft te wijzen en hij krijgt het, al zijn spullen zijn nieuw alla fietsen die hij heeft gehad waren nieuw en veel duurder als de fietsen die ik zag.

Ik ken het...maar dan dus omgekeerd. Mijn zusje (de jongste) krijgt nieuwe fiesten van 600,- die ze niet op slot zet, ik moet het doen met een tweede hands of een goedkopere die ik wel altijd op slot zet. Het maakt me nu eigenlijk niets zoveel meer uit, ik weet dat m'n ouders om alle drie evenveel geven. En d'r is meer in het leven dan materiele dingen. Maar rot is het wel, zeker als je zelf nog 'jong' bent. Ik ben nu blij met m'n tweede hands fietsje met witte banden en de voorlamp geplakt met fluoriserend roze plakband (van m'n zusje ;)), 'k vinnem cool. :)

Ik ben de oudste, maar tussen mij en mijn zusje zit niet meer dan 2 jaar. Ik merk alleen wel dat zij veel meer mag dan ik mocht op die leeftijd. En dat valt helemaal op als ik naar mijn broertje en andere zusje kijk. :eek:
Maar goed, er valt mee te leven en door mij zijn mijn ouders papa en mama geworden :D

Ik ben de enige!! (die stond er nog niet bij!)
Ik woon alleen met mijn moeder.
Ik denk dat je als enig kind een beetje meer op jezelf bent, en wat zelfstandiger. En... ik kan dat zo eigenlijk van mezelf niet zeggen!

Ik ben de jongste, mn broer is 2,5 jaar ouder... k vind het meestal wel irritant, de hele tijd wordt je ermee vergeleken "ja doe nou maar beter je best dan je broer" "ja maar je broer mocht dat ook niet toen ie 16 was" "hij deed dat toen ook niet" blablabla :rolleyes:
Maarja nu zit ik dus op kamers en hij min of meer ook, dus valt t nu wel mee.

ik ben de middelste...wat mij opviel is dat mijn oudere zus dingen later mocht als mij, het is de eerste moeten ze voorzichtig mee zijn, omdat het bij haar goed ging mocht ik op jongere leeftijd hetzelfde doen, mijn jongere broertje zijn ze juistw eer heel kindersachtig mee, hij is de laatste dus willen ze hem klein houden.

met de oudste is alles nieuw, en de jongste is de laatste kans en die willen ze jong houden, ik kan ook het minste opschieten met mijn ouders, ga als eerste de deur uit, heb het vaakste ruzie en krijg eigenlijk meestal overal de schuld van.. tsja

Ik ben de oudste de middelste en de jongste. Ben dus de enigste, maar das weer een heel ander verhaal.

ik ben 15 en heb een zus van 19. toch voel ik me niet de jongste. ik moet namelijk bijna alles 'als eerste' doen. mijn zus gaat nooit uit, dus ik was de eerste die daar ruzie over kreeg, over hoe laat ik thuis moet zijn e.d. ook over mijn vriend, ik mag er niet slapen, want 'dat deed je zus ook niet'... ja, fijn, die heeft ook nog nooit een vriend gehad. op bijna alles wat ik wil, zegt mijn moeder: 'dat wou je zus ook niet' / 'dat deed je zus ook niet' / 'dat mocht je zus ook niet'... bah. bah. bah.

verder gedraagd ze zich ook ongelooflijk kinderachtig op momenten waarop ze zich naar haar leeftijd zou moeten kunnen gedragen. ze heeft nl iets -héél persoonlijks- doorgeluld over mijn vriend (wat ik opzich al heel kinderachtig vind), en toen ik haar daar naar vroeg, waarom ze dat deed, stopte ze haar vingers in haar oren en begon ze heel hard te gillen... :rolleyes:

zucht.