De ontmoeting
 

De ontmoeting

De schier open vlakte ligt voor me.
Een sereen landschap
waarin twee schitterende meren,
als ogen,
mijn ziel trachten te doorgronden.

De vreedzame reflectie
van haar warme straling
verzacht haar contouren
tot een uitnodiging
haar te betreden.

Twijfelend neem ik het in me op.
waar haar openheid
me nood
voel ik de broosheid
van haar diepere leven.

Haar betreden
betekent ieder voetstap
omzichtig zetten
met het risico te verstoren
wat aan evenwicht is ontstaan.

Zij wekt het bewustzijn
van mijn respect,
mijn nieuwsgierigheid
naar haar details
en opent mijn ogen voor haar zuiverheid.

Ik geniet het uitzicht
en weet me zeker
dat betreden of aanschouwen
de intensie van het beleven
niet zal veranderen.

De kracht van haar schoonheid
ligt besloten in de ontmoeting
en in iedere ontmoeting
ligt de zuiverheid van haar ziel
gebed in haar serene landschap.

De ultieme schepping