Waar gaat dit over?
 

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
ogen die tasten in den blinde,
harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
En zal zichzelf opnieuw verstaan
En leven bloot en onomwonden,
Aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.

Huub Oosterhuis

Dit gedicht wordt bij ons in de kerk al de hele 40 dagentijd gezongen. En in al die diensten is het me nog niet duidelijk waar het gedicht op slaat. Ik snap niet wat de dichter probeert duidelijk te maken.

Volgens mij was het wel een lelijkerd die dit schreef.

het was dezelfde die de koninklijke diensten doet hè. DE Huub Oosterhuis! (moderne vondel ofzo :confused: )

Zegt mij helemaal niets (gelukkig). :confused: Maar neemt niet weg dat ie nog wel lelijk kan zijn.

Het gaat erom dat niemand is zoals hij werkelijk voelt, iedereen is een verschijning en iedereen kan een andere verschijning maken dan dat bedoeld is. Vanuit dichterlijke vrijheid intepreteer ik dat de dichter graag genomen wil worden zoals hij is en mensen hem zo niet kunnen zien.

ooh, zo. ja, inderdaad nu je het zo zegt kan ik de zinnen wel enigzinds begrijpen. maar alsnog had hij het wel iets minder cryptisch mogen maken van mij.

ik vind het anders totaal niet cruyptisch, niet eens moeilijk te begrijpen of te lezen, ik vind het een goede woordenkeus om zijn gevoelens te beschrijven...
maargoed, mijn mening ;)