Onder het oppervlak
 

Onder het oppervlak

Zij keek
wanhopig
naar de rimpelloze
waterspiegel
van zijn oppervlak,
waarin het licht
niet doordrong
maar als reflectie brak.

De diepte
die zij er in wist
bleef onpeilbaar verborgen
voor haar ogen.
En terwijl zij
voorover gebogen er in keek
zag zij zichzelf
maar ook haar onvermogen.

Hoewel de steen
die zij had gegooid
even slechts
een rimpeling deed ontstaan,
bleek uit niets
dat naar boven kwam
hoe diep de verstoring
was gegaan.

Vertwijfeld
zat zij aan de kant
met de wens
haar handen uit te steken,
naar het leven
onder het oppervlak,
dat te wachten lag op haar,
om eindelijk door te breken.

damn wow (y) ik vind hem echt heel erg mooi!

Wat doet in vredesnaam een docent hier op dit forum! Maakt u in de klas met uw leerlingen wel goed en genoeg contact? Als dat zo was, zat u waarschijnlijk hier nu niet op dit forum. Een leraar dient zijn handen vol te hebben aan de leerlingen en daar vervolgens ook erkenning van te krijgen en niet erkenning te zoeken op een forum!