Het grote Indy/Indie mysterie!
 

Naar aanleiding van SSW's msn naam "Indy sucks, Hardline sucks, Emo sux.. You suck! [Anti-Flag®]" gingen wij, SSW en Effeks (die graag met hoofdletter aangeduid wil worden :p), driftig op zoek naar de exacte betekenis van deze diepgaande zin..

Emo--> dat is bij elke forummer bekend alhier ;)

Hardline--> google deed wonderen! :p

...maar...

INDY/INDIE! Wie vertelt ons even precies wat Indy/Indie dan nou weer is? Wij komen er niet geheel uit..
de duidelijkst vindbare omschrijving, aldus ons luid: "From heavy riffs to beautiful melodies, Indianapolis natives, minds∙eye are sure to leave you with an unforgettable emotional presence. Stepping into the scene as a versatile mix of melodic and hardcore rock, minds∙eye is exploding upon the Indy music scene, one show at a time"

*Help* :)

Of valt deze onder lifestyle?
Als we maar te horen krijgen wie/wat het is! :D

Ja kom op mensen!
Leg ons dat uit! :P
(enja Lifestyle zou idd beter geweest zijn, maarja)

Och, ik weet toch ook bijna zeker dat er zoiets als Indy/Indie muziek bestaat, dus..

Tuurlijk bestaat indie. Tis een beetje een loze verzamelnaam van allerlei bands die ze niet exact kunnen plaatsen vind ik. Maargoed de naam indie komt van independent uiteraard. Indielabels blablabla...

ja idd, zoals deadnation zegt, komt van independent labels, dus kleine vaak onbekendere en vooral minder commerciele labels. Veel van die bandjes zien het als verraad ofzo om bij een major label te tekenen, dacht dat het zoeites was. Kan dus haast elke soort muziek zijn geloof ik maar meestal toch wat meer de alternatieve soort ofzo, weet het ook niet helemaal eigenlijk :D

Dit zijn volgens mij indie bands:

Pavement,Sonic Youth,Smashing Pumpkins(vroeger),Elliott Smith,Pedro the Lion

muziekjes als bikini kill.. en interpol, fashionista..

zoiets dacht ik.
maar ik kan het mis hebben.

Hou maar op. Alles is indie praktisch.

Indie:
Indie rock takes its name from "independent," which describes both the do-it-yourself attitudes of its bands and the small, lower-budget nature of the labels that release the music. The biggest indie labels might strike distribution deals with major corporate labels, but their decision-making processes remain autonomous. As such, indie rock is free to explore sounds, emotions, and lyrical subjects that don't appeal to large, mainstream audiences — profit isn't as much of a concern as personal taste (though the labels do, after all, want to stay in business). It's very much rooted in the sound and sensibility of American underground and alternative rock of the '80s, albeit with a few differences that account for the changes in underground rock since then. In the sense that the term is most widely used, indie rock truly separated itself from alternative rock around the time that Nirvana hit the mainstream. Mainstream tastes gradually reshaped alternative into a new form of serious-minded hard rock, in the process making it more predictable and testosterone-driven. Indie rock was a reaction against that phenomenon; not all strains of alternative rock crossed over in Nirvana's wake, and not all of them wanted to, either. Yet while indie rock definitely shares the punk community's concerns about commercialism, it isn't as particular about whether bands remain independent or "sell out"; the general assumption is that it's virtually impossible to make indie rock's varying musical approaches compatible with mainstream tastes in the first place. There are almost as many reasons for that incompatibility as there are indie-rock bands, but following are some of the most common: the music may be too whimsical and innocent; too weird; too sensitive and melancholy; too soft and delicate; too dreamy and hypnotic; too personal and intimately revealing in its lyrics; too low-fidelity and low-budget in its production; too angular in its melodies and riffs; too raw, skronky and abrasive; wrapped in too many sheets of Sonic Youth/Dinosaur Jr./Pixies/Jesus & Mary Chain-style guitar noise; too oblique and fractured in its song structures; too influenced by experimental or otherwise unpopular musical styles. Regardless of the specifics, it's rock made by and for outsiders — much like alternative once was, except that thanks to its crossover, indie rock has a far greater wariness of excess testosterone. It's certainly not that indie rock is never visceral or powerful; it's just rarely — if ever — macho about it. As the '90s wore on, indie rock developed quite a few substyles and close cousins (indie pop, dream pop, noise-pop, lo-fi, math rock, post-rock, space rock, sadcore, and emo among them), all of which seemed poised to remain strictly underground phenomena. (bron: www.allmusic.com)

Indy : de roepnaam van Indiana Jones...

Mineral! :)

Ja Mineral is cool. Dan ken je zeker ook Sunny Day Real Estate????

Als je Mineral cool vind moet je die zeker gaan luisteren.
En The Fire Theft(Sunny Day Real Estate is al tijdje uit elkaar en 3/4 van sdre heeft the fire theft opgericht www.thefiretheft.com)

maartje wordt toch emo , BOUT TIME GIRL

ik blijf hopen op een 4e deel.
Indiana Jones staat in mijn coolbook.

in theorie is alles wat niet mainstream is of daar op wil lijken indie. Maar klassiek enzo is geen indie .. niet echt.

ik dacht altijd dat indie ongeveer hetzelfde was als britpop

oasis, placebo, manic street preachers, smashing pumpkins etc.

Nee staat los van britpop. Dan zouden Amerikaanse bands dus zelden als Indie bestempeld worden?

In jou rijtje is volgens mij alleen Oasis britpop.

manics ook
ontopic: je moet je eerst maar eens verdiepen in indie, dan begrijp je wel wat het is. hint: luister eens 3voor12.