vriend van mn moeder
 

ik erger me dood aan de vriend van me moeder.. ik kan hem ehct neit uitstaan.. ik haat hem en hij weet het.. elke keer als ik hem zie krijgen we ruzie om de kleinste dingetjes

ik gun hem niks, deel niks.. hij is lucht voor mij, als hij ook maar 1 woord zegt ontplof ik bijna.. ik wil hem hier niet, hij moet oprotten!!
mn moeder trekt hem op alle mogelijke manier voor.. om het weekend komt hij bij ons, dan mag ik opeens niks meer.. ik sluit me dan het hele weekend in mn kamer op, ik wil hem niet zien .

hij komt hier gratis eten, helpt nergens mee behalve af en toe nog met af wassen.. pikt onze spullen in, ik ben de halve dag bezig de wc brillen naar beneden te doen omdat hij perse een man moest zijn.. erger me dr dood aan omdat hij zo ongelofelijk veel eet (ok in werkelijkheid is het gewoon een beetje veel) hij eet ook soms mijn eten op (opzich neit zo erg maar vanwege het feit dat dr vroeger nogal eens eten van me is afgepakt ben ik daatr een beetje gevoelig voor)
hij doet ook niet aardig tegen mij, bij alles wat ik zeg krijg ik een opmerking.. ik word ehct gek van hem..

maargoed, mn moeder heeft wel vaker een vriend gehad, de vorige vriend van haar vond ik heel aardig maar deze kon ik al vanaf dag 1 niet uitstaan.. zijn kindereb zijn ook heel erg, die hebben me soms wel zonder reden aangevallen enzo en die stinken.. maar dit is al bestwel serieus, ze hebben samenwoon plannen en over 4 jaar meot ik misschien ook bij hun gaan wonben.. ja das wekl gepraat voor later en je kan wel zeggen dat het goed gat komen maar dat gaat het gewoon niet.. ik wil het niet goedpraten met iemand aan wie ik een hekel heb maar ik weet echt neit meer wat ik moet doen

heey Meidje,

Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed hoe ik hierop moet reageren.
Aangezien ik niet uit je tekst af kan leiden dat hij de meest verschrikkelijke dingen heeft gedaan (als ik het verhaal zo lees, is het gewoon uitermate irritant...) Maargoed, iets strafbaars doet hij niet. Het is je moeders vriend en je moeder houdt duidelijk van hem. Dat wil alleen niet zeggen dat ze níet van jou houdt! Dat moet je echt goed weten.

Als je echt denkt dat je moeder jou achterstelt voor hem zou ik daar eens met haar over gaan praten. Misschien heeft ze het zelf niet eens door?!!

Je moeder zal het heus wel zien dat jij en haar vriend elkaar écht niet mogen, en let wel, ook voor haar is dat waarschijnlijk heel vervelend...

Wellicht probeert ze het goed, maar heeft ze het er zelf ook moeilijk mee. Praat er met haar over, en vertel haar wat je niet bevalt. Het lijkt me niet slim om met haar vriend te gaan praten, maar misschien kan je moeder het er later met hem over hebben?

Heel veel sterkte hiermee meissie,

kus!! Wendy

Het is net alsof dit mijn eigen verhaal is wat je hier schrijft. Ik heb laatst ook een berichtje hier achtergelaten dat ik wou dat de vriend van m'n moeder wegging.

Ik kan je dus eigenlijk ook niet echt raad geven. Want ik heb precies hetzelfde probleem!!

Maar in ieder geval veel sterkte!! En als je eens wilt praten moet je het even zeggen!

ja dat weet ika llemaal wel, en dat is waarschiujnlijk ookwel zo.. ik heb het ookal een miljoen keer tegen dr gezegd dat ik hem niet mocht mrja, ze zegt dat ik me moet aanpassen maar ik weiger me aann te passen aan iemand aan wie ik een hekel heb.. hij heetf ook neit echt wat misgedaan, ja het is gewoon zijn hele achterlijke houding waar ik niet tegen kan maarja ik kan daar bij niemand tegen alleen hem is nog stukje erger.

sorry meisz, ik bedoelde cker niet jou de schuld te geven van dit hoor! :)

Zoals ik aan het begin van mijn verhaaltje al melde weet ik ook niet echt wat ik hier mee aan moet, en dit is het enigste wat ik kon bedenken...

Ik ken hem niet, ik ken je moeder niet en ik ken jou alleen maar van het forum...verder heb ik nooit in zo'n soort situatie gezeten...maar kan het niet iets van jaloezie zijn...en het gevoel dat hij je moeder van je af pakt ed...? Dat je dus al bevooroordeeld bent over hem en dat je dus alles wat hij doet als negatief ziet en ervaart...?

Wat ...; ) al zegt, praat er eens met je moeder over. Wie weet helpt het, dat weet je pas als je het probeert. En anders, tja, slikken maar, denk ik... Wat een oom van me ooit tegen de zoon van zijn vriendin heeft gezegd: 'Jij bent straks weg, dan heeft ze niemand meer. Ben je zo egoistisch dat je je moeder dat geluk niet gunt?' (niet letterlijk, maar daar kwam het op neer) En daar heeft hij, denk ik, gelijk in. Tuurlijk is het rot, maar als jij straks het huis uit bent, dan is je moeder alleen...en als zij hem wel aardig vindt, waarom zou je haar dat geluk dan ontnemen? Praat er wel met haar over, zodat het wel dragelijk blijft en dat zij normaal tegen jou doet, ook als hij er is ('k weenie of ze werkelijk anders doet of dat het voor jou zo lijkt, maar goed). En misschien kunnen ze afspreken dat ze pas samen gaan wonen als jij het huis uit bent...? Das misschien voor jou een fijner idee ed?

Sterkte en succes iig.

Wat heb je dan gezegd...? 'Ik mag hem niet'? Daar kan ze toch ook weinig mee...? Onderbouw het. Zeg eens niet 'ik mag hem niet', maar probeer er gewoon over te praten. Ik denk dat je moeder zich misschien ook wel aangevallen voelt, zij mag hem immers erg graag.

Misschien moeten jullie je alle drie aanpassen, niet alleen je moeder en haar vriend, maar jij ook. Je kunt niet van ze verlangen dat zij zich maar helemaal aan jou aanpassen, zo werkt het nou eenmaal niet. Zij een stap, jij een stap, lijkt me wel zo eerlijk.

ik onderbouw het natuurlijk wel.. dat is het niet

ik pas het al genoeg aan.. als hij komt ben ik het hele weekend op mn kamer omdat ik geen zin heb ik ruzie en hij.. hij zit beneden mijn eten op te eten en aso te wezem

Dat is geen aanpassen, dat is het probleem ontlopen en er een nieuw probleem bij maken. Denk je dat het leuk is als iemand je ontloopt? Hij zal zich iig niet gewenst voelen op deze manier. En als jij hem toch weg wilt hebben en hem ontloopt, hem geen nieuwe kansen geeft, waarom zou hij het dan nog proberen?

Waarom eet hij jouw eten op? En hoe bedoel je dat? En als jij op je kamer zit, tja, wat is dan jouw eten? Of eet hij anders van jouw bord af ofzo?

Heeft je moeder je niet om toestemming gevraagd? Mijn moeder wel, toen ze wilde dat haar vriend bij ons kwam wonen. ALs ik niet wilde, gebeurde het niet, en dan was het vast wel uit gegaan. Helaas heb ik ja gezegd. (n)

ik wil hem gen nieuwe kansen hgeven.. ik doe af en toe aaridg tegen hemmaar ik krijg commentaar trug

nou ik heb elke week een eigen pak yoghurt en nog een hele zooi omdat mn broer eerst nog bij ons woonde en al mn eten opat en nu al shij langskomt alles in zn eentje opeet en ik dan de rest van de week zionder yoghurt zit omdta we tussendoor geen boodschappen doen en meer kopen gewoon geen optie is.. die regels hebben we gehouden

nee, mn moefer en ik doen waar we zin in hgebbben alleen voor vakanties enzo vragen we nog toestemming

Evito, bij mij gebeurde precies hetzelfde. Alleen ik zei "Nee!" maar alsnog kwam hij binnen 2 dagen bij ons wonen. Dit pikte ik niet en ik zag geen andere uitweg dan te verhuizen naar mijn vader. Dus of het iets voor jou had uitgemaakt ..?

Misschien gelooft hij niet in de oprechtheid van dat aardig zijn. En wat je zegt, je geeft hem geen nieuwe kansen. Als jij het hem niet gunt, waarom hij jou dan wel? Moet het soms alleen van zijn kant komen oid? Hij zal het ook best eens proberen, denk ik, maar dat zie je misschien niet. Maar wat ik in mijn eerste post al zei, ik ken jullie amper tot niet, dit is alleen wat ik denk...

Weet hij dat dat pak ed eigenlijk van jou is? Als er zo streng met de regel 'één pak ed per week' om wordt gegaan, dan moet er met de regel 'pak ed van ********' net zo streng worden omgegaan. En anders moet die vriend ook maar een eigen pak krijgen. Heb het daar eens met je moeder over, das voor haar ook een tastbaar iets om verbetering in aan te brengen.

Kun je normaal een beetje met je moeder overweg?

Juliah, ik zou er niet al te snel vanuit gaan dat het maar van één kant moet komen. Want ik geloof best dat zij hem een kans heeft gegeven, en ik kan uit eigen ervaring spreken dat er ook niet altijd door 'de vriend' wordt aangepast.

met mn meoder niet geweldig,. wel een beetje..

enne er komt ook niks van zijn kant.. voordat je dat denkt,. helemaal niks..

hij weet best dat datpak van mij is.. ik ben op een streng dieet dus dat pak is echt mnn enige lolletje dat ik de hele dag heb. er word dus wel heel streng met die regel omgegaan ha

Het moet juist niet van één kant komen.

Ik zeg niet dat die vriend alles goed doet (ik ben ook geen achterlijk iemand, wat dat betreft), maar ik hoor van haar alleen maar 'hij doet niks' enz. en ook dat zij er geen zin in heeft hem een (nieuwe) kans te geven. En daar trek ik dan mijn conclusies uit.

Ik mag het dan zelf niet mee gemaakt hebben, ik heb buiten dat toch wel redelijk wat ervarin, ook met dit soort dingen. Je hoeft me dus niet zo 'wijs' te vertellen hoe zo iets in elkaar zit.

Jouw moeder + vriend zijn zijn moeder + vriend niet. Je kunt dus niet zeggen dat het bij hem waarschijnlijk niks uit had gemaakt. Sommige mensen menen wat ze zeggen.

Ik denk niks, ik ken hem niet.

Heb je je moeder en haar vriend duidelijk gemaakt dat dat pak zo belangrijk voor je is? Misschien kun je ze vertellen dat het natuurlijk niet echt eerlijk is, als jij één pak yoghurt per week krijgt en hij dat op eet, want waar is jouw enige pak dan? Ik neem aan dat ze zelf ook zo logisch wel kunnen denken. Dat wordt dus twee pakken halen, één voor jou en één voor hem of desnoods tien voor hem, maar iig zo dat er iig één voor jou is.

En je dieet mag best wat minder streng, geloof ik.

Ik vraag het me alleen maar af. Mijn moeder wist dat als zij niet had geluistert na de vraag die zij zelf had gesteld dat ik weg zou gaan. Ik had duidelijk laten merken dat dit voor mij niet langer kon. Bij mij liet ze merken hoeveel zij om mij gaf. Ze kreeg de duidelijke keus, kiezen tussen haar zoon of een nieuwe boi. Ze koos voor dr boi. In hoeverre zou het dan verschillen bij andere mensen? Zou zijn moeder gekozen hebben voor haar zoon of voor haar eigen (tijdelijke) geluk?

ik eet wel meer per dag hoor

maar of je van brood en goor avondeten nou zo gelukkig word

Dat weet je niet. Ik weet bv. dat mijn moeder op die leeftijd voor mij zou kiezen als ik haar voor die keus zou hebben gesteld (als, want ik geloof niet dat ik dat ooit zou hebben gedaan, tenzij het een vieze pedofiel was oid, maar goed, das wel een heel extreem voorbeeld).

Ik moest haar voor die keus stellen omdat ik wist dat ik me echt bedreigd voelde. Bij mij probeerde die vriend mij een knal te verkopen waar mijn moeder bij stond. Het enige wat ze deed is hem proberen tegen te houden, en zelfs dát deed ze met moeite.

Dat weet ik, ik lees ook op het forum. Maar als een pak yoghurt je enige lolletje is wat je op een dag hebt, dan is het niet echt gezond, volgens mij.

Ik word gelukkig gelukkig van brood...
En er bestaat, gelukkig, ook lekker avondeten.

ik weet neit voor wie ze zal kiezen als het moet. msshien mij maar blij meyt haar keuze zakl ze niet zijn,. ze wil niet kiezen

Hmm, ligt ook alleen wel aan de reden waarom die knal was...ik bedoel, mijn vader heeft me ook wel eens geslagen en dan hield m'n moeder hem over het algemeen ook niet tegen, maar ik stelde haar niet voor de keus hij of ik (andere situaties, maar toch). Maar goed, daar gaat het hier nu niet over, het gaat hier nu om ********, haar moeder en die vriend.

Ik vraag me af of jij die gok wilt nemen :s? Als je het écht niet meer met hem uithoud en het echt extremer wordt.

Gek, hè?

weet dr al iemand echte tips want het lijkt alsof niemandf het echt weet

Ik dacht dat ik toch aardig wat echte tips gegeven had...dat ze niet goed genoeg zijn, tja, daar kan ik ook niks aan doen, ik doe ook m'n best naar. Je kunt hem natuurlijk ook vermoorden, ben je iig van hem af, maar of dat nou zo'n goede tip is?

Ik ben er zeker van dat dat wel zo was geweest. Ik heb een heel goede verstandhouding met mijn moeder! (y)

Het geeft ook niet dat ik toen ja heb gezegd, het echte probleem is dat ik nu niet meer terug kan. Immers, een aantal maanden geleden heb ik mijn moeder geezegd dat ik hem niet mocht en dat ik hem liever zag verwijnen. Welnu, toen kon het opeens niet meer, en ook nu lijkt deze relatie nooit te kunnen eindigen. Mijn moeder vindt een leven zonder hem denk ik fijner, maar financieel zou ze het dan nooit meer kunnen redden. Helemaal niet als hij al zijn spullen weer meeneemt.

ok sorry.. misschien heb je wel goede tips.. alleen ik wil meer tips... snapje??? alleen ik moest em ffe uppen dus daarom zei ik dat maar