oude draken aangeboord, de rust verstoord, herhalen van beleving
 

kort en koele avondwind
troost meer dan warme handen
gedachten zwerven verder soms
dan de jouwe kunnen strelen

donker en grauw, duister en rauw
zingend van vroeger en van toen
glibberen gebaren door steegjes
razend met een rood gezicht
spook ik er achteraan

ondergaande zon en maan vandaag
emotie wordt oneindig traag
verdwaald in mijn verleden




toch weer je lach die me eruittrok, matu

:( ik word er droevig van... mag ik je vragen ter ere van wat dit juist is geschreven?

jammer van het ritme...

Primo, c'est 'metrum' and nicht 'ritme'. En verder moet ik het maar voorlezen ofzo, ben namelijk van mening dat het schattig loopt. Secundo, is het ter ere van een herinnering geschreven, hoop dat zoveel duidelijk werd uit de tekst t pardonnez-moi voor het niet uitweiden over de aard van de herinnering.

Duidelijke overgang tussen 1e en 2e strofe waardoor ik het ineens heel anders ga lezen.
Apart dat je vanaf de 2e strofe rijm gebruikt.
Begrijpelijk geschreven.