iets met een boom en geen hoop hebben
 

Duister tastend in de leegte,
zoekend naar het onbekende
Verlangend in angst
voor de schoonheid verzwegen,
vluchtend naar
het onbestemde

Groene bossen worden bruin,
maar daarvoor was nog het onbevlekte
Wachtend in trance
op een wortel en kruin,
ondankbaar voor
het uitgestrekte

Zie mij als boom die sterven zou,
niet verlangend naar het onbekende
Wachtend, zachtjes groeiend ende
kaal van droef of triest berouw




Mijn vragen:
- moet er nog iets achteraan?
- past de eerste strofe een beetje bij de rest?
- zou ik dat 'ende' kunnen laten staan?

hmm... is een moeilijke!
1ste reactie: mooi geschreven, hoewel ik soms niet goed begrijp wat je bedoelt
om op je vragen te antwoorden: ik zou er niets meer achter schrijven, anders wordt het gedicht te zwaar denk ik, het is goed zo
de eerste strofe kan als inleiding dienen, dus ik zou het zo gewoon laten staan! en waarom zou je het einde niet kunnen laten staan? perfecte afsluiter!
knap geschreven!

- nee je einde is goed zo, sluit mooi af en is erg duidelijk.
- ik vind de eerste twee strofes al niet echt bij je einde passen, lezen lastig weg en vind je einde juist zo prachtig.
- welk ende?

Dat woordje ende. Maar aangezien het niemand opvalt zal ik het wel kunnen laten staan. De eerste twee strofes kan ik inderdaad beter veranderen.