Voor Dorien...
 

The ligt of the moon,
searching his way true the dark forest
reaching the river with a soft touch
sparkles in the water,
showing a face of sorrow
a tear, born in her eyes,
falls in her river of pain
the cut in her wrist doens't stop bleeding
like the water carries her tears away,
so do her sorrows fade out of her body...

gedichtje dat ik een uurtje geleden schreef. kweet niet waarom ik het hier neer typ, maar ik heb het gevoel dat ik het moet posten, al weet ik niet waarom...

Ik weet wel waarom je het gedicht hebt geschreven ;) , omdat het namelijk zo'n pure en oprechte inhoud heeft verpakt in een mooie, aansprekelijke vorm! Lekker dat neo-gothische wat tegenwoordig beetje in is (no offence)

Enige opmerking is dat de laatste twee regels niet echt lekker lopen en bovendien kloppen ze grammaticaal niet in het Engels, alhoewel zeker weten iets anders is.

ik had er van gemaakt:
like the water that carries her tears away

en:

so do... dat klopt niet *pieker, pieker* maar ik weet niet wat het wel zou moeten zijn... :( ik geloof so does...

Maar zoals ik al zei, mooi gedicht :o

just like kan... lijkt me mooier, wat jij hebt is inderdaad niet echt goed engels

njah het zou wel eens kunnen.. je hebt gelijk :)

damn.. ik vind het echt een heel mooi gedicht !
*..ff stil van..* :o

dankje... :o

u'r welcome ;)

:)