niet meer met broer samen willen leven?
 

Ik kan hem niet meer uit staan weet je? Hij maakt misgebruik voor de angst, die hij me zelf heeft aangemaakt. Hij sloeg me, hij treiterde me... En nu gedraagt ie zich gvd als een kleuter. Kan geen afspraak met m maken, want daar houdt hij zich niet aan.
Als ie zijn zin niet krijgt, wordt hij agressief en wilt ie me nog wel eens slaan. Ik zit nu weer opgesloten in de pc kamer, de enigste kamer hier in huis, die op slot kan.

Vandaag dacht ik sterk te zijn. Ik had hem opgesloten en heb ook eens zijn kamer overhoop gehaald. Tegen zijn deur aangetrapt, precies wat hij ook bij mij doet telkens...
Het boeide m gvd niet:(

Ik ben het zo zat weet je. Hij heeft echt wel zijn goede momenten, maar zijn slechte momenten worden steeds erger...

Mijn ouders doen er echt genoeg aan, maar hij weigert alles. Hij weigert zelfs mee te werken aan mijn therapie... Hij wilt zelf ook niet naar therapie gaan, terwijl hij het wel nodig heeft.

Ik zie nog maar 1 oplossing...ik moet hier weg. Ik ga hier aan onderdoor. Ik probeer aan mijn therapie te werken. Ik doe fucking veel om er boven op te komen, maar telkens knal ik weer terug door mijn broer... Het wordt te zwaar...

Kmoest t gewoon even kwijt:(
Xit hier jankend achter de pc en dat heb ik echt al heel lang nie meer gehad... Kben nu zo bang dat ie wraak op me gaat nemen en zo:(

Eendje...

Dat is niet bepaald gezellige broer die je hebt!
Je zegt dat je ouders er genoeg aan doen maar wat doen ze er dan precies aan?
Want blijkbaar werkt dat voor geen meter...

Ze praten met hem en hij zegt telkens dat ie niks meer zou doen. Ook worden ze pissig op hem als ie weer zo doet tegen mij. Serieus...ze doen genoeg, alleen hij is zown hufter(n)

:( Ik weet niet wat je doormaakt, maar ik wens je heel veel sterkte toe!Ik hoop dat anderen meer raad hebben...
Ik zou het ff niet weten..Sorry....
Nogmaals veel sterkte!

ps.Zou je eventueel niet bij familie kunne intrekken?
Al is t maar voor even...

({)

kwordt over een maandje (hoop ik) weer opgenomen, dan kan ik verder kijken.

Dit doet me gelijk weer denken aan onze eerste gesprekken toen ik je nog net kende :(
*knuffel*
Je weet dat ik altijd tijd voor je heb :)

mjah, wat heb ik aan mensen die tijd hebben, maar kilometers verder op wonen? Ik wil het liefst nu mn psych en nu het huis uit.

Kun je sowieso even je hart uitstorten bij iemand die naar je luisterd op momenten dat je psych dat niet kan :(

ik hoop dat er snel een oplossing is :)
Want dit verdien jij niet (n)

Ik heb PRECIES hetzelfde ! Zit ook goed in de sh*t, want mijn ouders willen/kunnen dat niet oplossen, weg kan ik niet, alles wordt op de 'pubertijd' geschoven en het lijkt alsof ik maar hier kan blijven en alles moet pikken van hem.

Ik hoop dat het beter wordt, wij hebben ook onze 'periodes', en dan wordt hij weer een beetje uitstaanbaar.

Sterkte ... en als je zou willen mailen ;)

ja, dat jah! En ouders proberen het maar goed te praten en als ze wat doen, dan speelt mn broer het hele spelletje mee(n)

Mmm mijn ouders komen altijd er mee dat het gewoon de puberteit is en dat iedereen dat wel heeft, en dan komt er uit dat ik eigenlijk blij moet zijn met hoe lief hij nog wel doet en eigenlijk meevalt :rolleyes:

Of wil ik dat ze iets MET HEM doen, hem ergens weg zetten want zelfs mijn ouders geven toe dat HIJ de oorzaak is, maar dan proberen ze bij mij schuldgevoelens op te wekken ... 'neem JIJ de verantwoordelijkheid dat hij weg gaat en daar zijn leven mee verne*kt ?'

dit had ik geschrevenkunnen hebben echtwaar.. ik heb het ook geprobeerd... mijn broer is uiteindelijk uit huis gegaan enn ik geniet elke dag dat hji dr niet is. hoelang moet je hemnog verdragen

niet iets terug proberen te doen vanuit wraak,
Laat zelf ook merken hij jouw ook niks kan schelen.

Het is voor hem toch wel duidelijk dat het zo niet goed gaat met hemzelf? Of ziet hij geen probleem.

Het heeft wel wat met pubertijd te maken,
dat maakt het nog nie goed.

Offtopic: Ik zou persoon in kwestie zelf helemaal lens slaan, op een gegeven moment. Eventueel met hockeystick :p Genoeg is genoeg.
maar voor mij persoonlijk was het eerder andersom, maar normaal gesproken als je ouder wordt leer je wat "fout"is lijkt mij.

]

???

Ja niet als hij 2 koppen groter is dan jij, een geheel andere gewicht-kategorie en in een cholerische bui perfect in staat je af te maken omdat je hem maar een verkeerde singaal gaf, en dit meen ik serieus. Hij heeft dan helemaal geen beheersing over zichzelf.

Dat is het ergste, die machteloosheid. Ik kan helemaal nix, niet eens terug slaan als hij mij fysiek aanvalt of dreigt aan te vallen. Dan lacht 'ie me noch uit, omdat hij weet dat ik nix kan doen.

te lang :confused:

Hij ziet niet in dat hij zelf een probleem heeft. Erger nog, als ik dat tegen hem zeg, dan wordt hij nog kwader en daar heb ik geen zin meer in.

jah, dat bedoel ik, je ouders proberen het goed te praten, dmv te zeggen dat het maar gewoon de pubertijd is(n)

ja dat snap ik maar hoe lang.

Hij is nu 20 maar het ziet er niet naar uit, dat hij snel het huis uit zal gaan:(

Hij is twintig, jij bent 17. Hij zorgt voor jou problemen en weigert er zelf iets aan te doen. Ik denk toch echt dat het zijn beurt is om een plaatsje op te schuiven hoor! Laat hem maar verhuizen!

:mad: Ik kan hier zo boos om worden...

dan zou hij toch binnenkort volwassen moeten worden,..

studeert hij eig of heeft hij plannen (dat is meestal een factor die er voor zorgt dat ze snel wegggaan)

weetje hoe moeilijk dat is. ik ken haar situatie niet maar ik ben zelf een jaar bezig geweest mijn broers gedrag niet te pikkeb...n en 3maalraden wie elke dag jankend in de douche zichzedlf moest opsluiten.. en weetje wat, het hielp niet.. toen ik het wel pikte hielp het ook niet, toen ik deed alsof het me niks deed hielp het ook niet..

het si heel makkelijk om als buitenstaander te zeggen wat je moet veranderen maar soms is er aan zo n situatie niks te doen

sorry...een echt nuttige reactie is dit niet..ik wil alleen ff kwijt dat ik het heel kut voor je vind.. :( (n) *knuffiej*

Ik vind ook indewrdaad dat Eendje nix hoeft te veranderen. Maar die broer wel!!!

kan hij niet gedwongen naar een therapie? Hij heeft niks te willen, hij moet gewoon kappen met je leven verneuken :mad:
wish I could help you, but I don't know how...

*knuffiej*
syl

Eend, je hebt gewoon hulpnodig van ouders of bevoegden. Dan kan je samen wat bewerkstelligen.

eej eend, dit vind ik echt kut voor je... en ik hoop dat t snel goed komt... t beste wat je kan doen is toch praten met je ouders of je broer....
sterkte!

ja alleen helaas gaat dat niet zomaar gebeuren denk ik

jeetje, helaas heb ik zelf ook een zusje dat ik absoluut niet uit kan staan, maar nog niet zo erg dat ik niet meer met haar zou willen leven...
je wil uit huis, neem ik aan, misschien kan je eens met een goede vriendin praten of je niet bij haar kan ''wonen'' voor een tijdje... anders misschien familie die bij je in de buurt woont.. verder kan ik je alleen maar onwijs veel sterkte wensen


Charlotte

*neemt groot brok zout, omdat een korrel niet genoeg is*

er zijn altijd 2 kanten van een verhaal....

hier komt er gewoon maar 1 naar voren,.. en ik hoor mn zusje (********) nu zoveel zeuren,... ik kan garanderen dat ik minstens evenveel, en vrijwel zeker meer last gehad heb van haar, en dat het altijd mn ouders zijn die mij in het gelijk stellen omdat t gewoon zo is, en dat mijn zusje altijd loopt te puberen terwijl ik niet echt moeilijk doe. Dat ik ontiegelijk veel dingen ook moet pikken, en dat 99% van mijn motivatie om weg te gaan was, van mn zusje af te zijn..., EINDELIJK na 14 jaar. Bekijk die dingen gewoon van 2 kanten, anders krijg je echt alleen maar nog meer medelijden met jezelf, en dat helpt niet bepaald constructief. Een ruzie komt namelijk altijd van 2 kanten.

moet zeggen dat t mij wel bevalt though :cool: nu is alleen mn vader lastig hier :( (dat word dus op kamers gaan...)

Hij is tweedejaarsstudent, maarjah, ondanks dat ie t nooit tegen me zegt, weet ik precies wanneer hij tentamens heeft...(n)

Jah, ik snap jou wel:) Ik zeg ook niet, dat ik niks doe hoor:) Maar hij doet gewoon te overdreven terug. Ik zal een voorbeeld geven:)
Ik vraag of ik achter de pc mag, dan antwoord hij met een tijdstip, dat anderhalf uur later is. Ik ga daar dan mee akkoord en anderhalf uur later kom ik dus en zegt ie dat ik maar ff moet wachten. Na een kwartier wordt je dat gewoon zat, want dan had hij maar een tijdstip af moeten spreken, dat een kwartier later is.
Dan word ik gewoon boos, want ik heb 3,5 maand in een kliniek gezeten, waar ik niet anders leerde dan afspraken maken en nakomen, tis een soort structuur geworden wat ik gewoon keihard nodig heb. Als ik me niet aan mijn afspraken hou, wil ik ook gewoon dat iemand dat goed tegen me zegt, zodat ik daar aan kan werken!
Maar goed, ik word dus pissig en zeg iets van: Dan had je maar wat later af moeten spreken!
Dan reageert hij weer met: Nou en! Ik ben nu toch!
Er valt dan echt niet met hem te onderhandelen. Als mijn ouders thuis zijn, moet mijn vader hem er dan vandaan slepen en als ze er niet zijn, gebruikt ie zijn macht. Hij weet dat ik bang van m ben, en als ik wat doe, dan wordt hij heel aggressief.
Ik kan dan ook niks meer en moet maar wachten totdat hij achter de pc vandaan komt. Mahjah, soms heb ik zo'n bui dat ik dat niet pik en dan zet ik alles op alles om gewoon mijn recht te krijgen, maarjah...dan krijg je dus het gelazer.

ik ken alleen mn eigen voorbeeld, waar mn zusje het nogal heel erg scheef presenteert, dus weet dit niet precies,... maar als je toch al weet dat je een discussie verliest; zorg dat je hem niet hoeft te voeren. maak met je ouders duidelijke afspraken over consequenties als je er dan niet bij mag, en vraag gewoon vaste internet tijden aan bij je ouders.

Naja, ik weet niet of voor Eend hetzelfde geldt als voor mij, maar in mijn geval gaat het om een JONGEN en dat maakt ook een verschil.

Ik denk niet dat ******** en iwein een groot probleem hebben wat fysieke geweld betreft ? Tenminste, ik hoop het. Ruzies, OK, maar mijn broertje is in staat mijn hoofd te pakken en tegen een muur slaan ofzo ... en ook DAAR doen mijn ouders nix aan.

Natuurlijk hebben zulde verhalen en problemen altijd twee kanten en zul jij er ZELF altijd bevooroordeeld over nadenken, als je er ook deel aan neemt, maar als je zelfs je ouders toegeven dat het NIET jouw schuld is ...

Dat is het ook ... we hebben niet ALTIJD ruzie. Soms is het met hem best uit te houden, misschien omdat hij een beetje schuldgevoelens tegenover mij heeft en geen problemen die hij zich op mij af moet reageren, en dan zie je die redenen niet meer om ... zo weinig mogelijk bij elkaar te zijn, altijd vragen of je wat lekkers van 'hem' mag pakken, etc. ... het is moeilijk je aan die afspraken te houden als je het gevoel hebt dat je 'broertje eigenlijk wel erger kon zijn'.

Hm, jij hebt dus HETZELFDE als ik :mad:
Ik weet niet of het bij jou ook om die dingen gaat, maar die ruzies die wij soms hebben gaan echt over existentielle dingen en dan vraag ik me af hoe ver ik mezelf moet wegstoppen ... ik bedoel, ik heb ook mijn behoeftes, en het is niet leuk voor mijn broertje dat hij een slechte stemming heeft, maar wat geeft hem het recht het om mij te projecteren ? Ik wil best niet tegen hem praten als hij kwaad is, omdat het hem dan provoceert/lastig valt, maar ik ga me echt niet in de kelder opsluiten met een pleister op mijn mond zodat ik hem niet cholerisch kan maken door bvb. te vragen of hij niet zijn stinkvoeten in mijn gezicht wilt zetten omdat ik hier als eerste en al een uur zat.

Ik bedoel ... sommige dingen kun je gewoon niet pikken in het geval dat het 'niet pikken van dingen' alleen maar betekent dat je voor de behoeftes opkomt die iedereen heeft.

iwein.. jij kon niet leren opmdat ik in huis was.. jij werd al afgeleid als ik in hetzelfde huis was.. gfa dan niet zeggen dat hget evenveel mijn schuld is.. ik deed niks.. ik zat gewoon op mn kamer maar dat was voor jou al genoeg reden om geen motivatie te hebben.. dan is het niet mijn schuld maar echt je eigen

dat is pure b/s maar de details boeien hier totaal niet. Jij hebt geen inschatting van wat voor last je mij bezorgd, ik kennelijk niet andersom. Ik weet dat mn ouders me vrijwel altijd in het gelijk stellen, en dat is ook niet zonder reden.

je bent gewoon verwend.. ze stellen jou in gelijk omdat ze tegen jou geen nee durven zeggen.. geloof je nou echt dat je gelijk heb

Zullen we de topic over de situatie van Eend laten gaan ipv over die van ********/iwein? Persoonlijke berichten horen bovendien niet op het forum thuis, gelieve dat dus via msn/icq/mail/pm/telefoon/persoonlijk contact te doen.

Ok...

Gisteravond is het dus goed fout gegaan. Ik zat beneden tv te kijken en mijn broer ook. Ik deed letterlijk niks! Helemaal niks! Ok, ik had wat te eten genomen, want dat doe ik altijd 's avonds. Mijn ontbijt eet ik rond een uur of twaalf al :p
Maar goed, mijn broer begon opeens, dat ik weg moest uit de huiskamer, ik werd dus gewoon verbannen naar mijn kamer, omdat hij zonodig alleen wilde zijn. Dat pikte ik dus niet, dus ik zei (op normale toon zelfs): Als je alleen wilt zijn, moet je op je kamer gaan zitten, want de woonkamer is gezamelijk en hij is er niet voor niets.
Dus hij begon weer: "Ja, maar ik wil tv kijken."
Ik zo: "Nou, je hebt genoeg geld op de bank, koop een tv en je kan op je kamer tv kijken."
Hij weer: "Ja, maar ik wil beneden!" hij klonk opeens heel agressief, dus ik reageerde met zoiets van: "Dan ga je een tv kopen en ga je in de kast zitten, maar de woonkamer is gezamelijk en als ik hier wil zitten, dan doe ik dat!"
Toen kwam ie naar me toe en verdraaide mijn voet, ik moest maar op rotten riep ie. Ik liet me niet klein maken dit keer, dit keer wilde ik sterker zijn. Ik reageerde met zoiets van: "Ja, gebruik maar weer geweld, laat maar zien dat je zwak bent." En ik had ondertussen de kat op schoot genomen, maar ik had nog steeds het recht om in de woonkamer te zitten. Toen probeerde hij de kat uit mijn handen te trekken (arm beest :(). De kat rende angstig weg en tis al zown schijterd :( Nah, mijn broer draaide echt door en sloeg me keihard op mn rug en duwde mijn hoofd naar de grond, zodat ik dubbel kwam te liggen. Ik werd toen zo bang dat ik uit angst sterker werd en onder zijn grip uit kwam. En toen begon hij met zijn vuisten recht op me te slaan. Het enigste wat ik kon doen om het op te laten houden was gillen, zodat mijn ouders zouden komen. Nah, mijn vader kwam dus zwaar pissig naar beneden en stuurde ons allebei naar boven. Ik had enorme rugpijn en kon alvast blauwe plekken tellen. Toen ik naar beneden moest, om te weten hoe laat ik vandaag moest korfballen kwam ik mijn broer weer tegen. Hij duwde me keihard tegen de muur op. Ik schold hem uit en haalde het krantje en ging naar mijn kamer. Ik voelde me zo ontzettend machteloos en zo. Ik heb ook weer voor het raam gestaan, maarjah, dan zou ik op de auto terecht komen, en zouden mijn ouders gaan zeiken over die deuk in het dak. Ik heb mijn cavia gepakt en ben plat op de grond gaan liggen, zodat mijn rug recht lag. Ik kon amper ademen of ik voelde alweer een steek. Even later kwam mijn vader mij en mn broer bij elkaar roepen met mijn moeder erbij en toen hebben we een heel gesprek gehad. Mijn broer had met mijn moeder afgesproken, dat hij hulp ging zoeken. Ik heb mijn moeder ook verteld, dat dit de laatste kans is die ik hem geef, voordat ik naar de politie stap. Mijn broer kan het niet hebben, dat ik er thuis ben. Dat is wat ik ervan gesnapt heb. Ik zit hem in de weg.
Ik kon gister echt niet slapen, kwas zo bang. Mijn moeder zei, dat ik veilig was, maar dat is niet zo en dat weet zij ook! Maar zij voelt dezelfde machteloosheid. Alleen mijn vader kan mijn broer aan. Ik ben zo fucking bang thuis :( En mijn psych is op vakantie...
Vannochtend heb ik een korfbalwedstrijd gehad. Ik had last van mijn rug en mn schouder is ook dik. Gelukkig vroeg niemand ernaar. Maar kwas zo bang:(
Op dit moment is mijn broer niet thuis. Hij is werken. Vanavond als hij thuis is, dan ga ik naar de manege tot een uur of 10 en daarna wil ik gelijk mijn bed in.
Keb de hele nacht liggen janken en nu begin ik verdomme weer(n):( Kvoel me zo klein en ben zo bang:( En ik kan helemaal niks:(
Ik kan alleen maar ontwijken:(

******** en iwein? Wees blij dat het om het leren gaat en niet door elkaar in elkaar wordt gemept om dat je helemaal niet in het huis mag zijn:mad:

Jemig Eend; als je broer nog een keer zoiets flikt moet je echt meteen naar de politie gaan, want dit is echt zware mishandeling :( !

wie heeft gezegd dat het alleen om leren ging?

maargoed.. ik heb die grote lap text van je gelezen.. ik zou idd de politie maar bellen als het weer zo gebeurd.. misschien dat hij dan ophoud.. ik zou niet teveel op je ouders rekenen.. ik heb ook zulke ouders gehad en ze hebben er nooit wat aan gedaan.. hoogstens ons tijdelijk uit elkaar gehouden..
wat bij mij veel heeft geholpen is een slot op mn kamer, misschien kan je vragen of je dat ook mag

ik wil geen slot op mijn kamer, ik wil me veilig kunnen voelen in mijn eigen huis.

I know...

Meisje *knuf* :(

Ik vind het verschrikkelijk om te lezen, misschien nog meer omdat ik echt helemaal je gevoelens snap en hetzelfde heb ... serieus, ik vind het nog enger als ik het van iemand anders lees !

Mijn vader is ook de enige die mijn broertje aankan, eh, pech, mijn vader woont in Nederland en we zien hem hooguit 1x in de 3 maanden als niet minder. Mijn moeder lacht hij uit, mij lacht hij uit, als hij met mijn vader over de telefoon of Inet praat lacht hij hem ook uit. Als ik hem de 'laatste kans' geef en met de politie dreig, lacht hij me uit.

Hij heeft me gelukkig nooit zo aangevallen, ook paar keer hard weggeduwd dat ik de helft van de kamer overvloog, of me pakte dat ik nog twee weken later een blauwe plek had, maar wat jij beschrijft slaat echt alles. De volgende keer gewoon politie bellen, onafhankelijk van wat je ouders zeggen-want hij verandert blijkbaar niet als hij niet keihard op zijn bek valt, nou, dan moet je hem wel laten vallen. Jij hebt inderdaad het recht op een veilig huis en je ouders hebben niet alleen plichten naar je broer toe, maar ook naar jou toe.

Ah Eend ... :(

Ja ... het gaat er om dat je niet eindeloos jezelf moet gaan beperken, want diegene die een probleem heeft is HIJ (ff buiten het probleem tussen iwein en ******** en de subjectiviteit van de beschrijving ... want ook als Eend haar broer zou provoceren of ze ruzie zouden hebben mag hij haar in geen geval fysiek aanvallen ), HIJ moet er wat aan doen.

Tenslotte, in dit geval stoorde hij zich aan haar bestaan en dat zegt al genoeg.

Als ik jou was zou ik m'n ouders in hun gezicht meppen en zeggen dat ze hun kanker kind eens moeten opvoeden.

Maar ja.. ik ben jou niet.