| Rerisen Phoenix |
25-04-2003 20:23 |
liefde 1: verliefdheid
==> informatie afkomstig uit vele TV-programma's en artikelen.
Geėvolueerd mechanisme dat rationele verstand op lager pitje zet zodat deze emotie vrijer spel heeft in het bereiken van zijn doe'l: voorplanting. - Er zijn (vrijwel) geen andere dieren die een verliefdheidssysteem hebben dat de mentale vaardigheden zo sterk aantast. Het is daarom het beste te verklaren door dat als mensen rationeler waren ze minder snel gingen wippen.
De emotie zoekt constant naar een geschikt 'doelwit' waarbij ze fysieke en mentale criteria aanhangen. Zoals oog & haarkleur (eigen = beter), gezicht (hoe beter het gezicht hoe beter de genen), fysieke bouw tov eigen (hoe minder verschil hoe beter), dikte (bij gebrek aan voedsel is dik goed, bij overschot aan voedsel is dik slecht), en nog vele mentale criteria die vooral gericht zijn op overeenkomsten met eigen en capaciteiten tot het helpen, beschermen en opvoeden kinderen. Ook ingeschatte trouw telt mee (alleen de ingeschatte, als partner zegt ik ga over jaar weg telt dat vaak niet). Vooral trouw telt bij vrouwen bij doelwit-bepaling sterker. Verder telt bij mannen fysieke meer en vrouwen mentale meer. Niet verder dan verhouding 1:3.
liefde 2: houden van, populaire nickname: 'ware liefde'
==> informatie grotendeels zelf bedacht en gebaseerd op filosofische en psychologische programma's en artikelen.
Iets dat veel op liefde lijkt maar er toch weinig mee te maken heeft. Een veelgenoemd kenmerk van houden van is het gevoel niet meer zonder de ander te kunnen. Dit is echter het gevolg van de lange relatie waarbij je voorstellingsvermogen verliest waardoor je je dus geen leven zonder die persoon meer kunt voorstellen. Verder vind je de persoon in kwestie normaal leuk maar omdat je denkt dat het meer is is het een beetje meer. Verder neigt vooral de vrouwelijk partij maar ook de mannelijke partij naar het zich proberen vast te maken aan de persoon... en ook (meestal 1 partij, soms) die persoon forceren tot dingen door in bepaalde mate te dreigen met de persoon verlaten. De andere persoon kan zich waarschijnlijk niet of slecht een leven zonder andere persoon voorstellen dus zal hij het belang in het behouden van de persoon schromelijk overschatten.
Uiteindelijk ontstaat hier een dwangmatige relatie uit die vrijheid van beide individuėn sterk limiteert, en de vrijheid invult met verzonnen liefde... maar gezien het zich in onze geest afspeelt doet verzonnen liefde niet al te ver onder voor echte liefde (echte liefde --> zie verliefdheid), het ontbreken van het wegvallen van mentale capaciteiten is meestal ook gewaardeerd.
Deze vreemde relatievorm blijkt naar mijn mening tot 1980 de beste basis te zijn voor het opvoeden van kinderen en efficient gebruikmaken van de beperkt aanwezig middelen. Inmiddels zijn de middelen minder beperkt dus is het ook minder nodig, 8000 v.chr waren de hutjes die men bouwde geschikt voor 3 personen, meest logische keus is dan man + vrouw + levende kinderen. Het is aannemelijk dat met bovengenoemde mechanismen daaruit het trouwen is ontstaan.
Maar nu is dat niet meer nodig, in de situaties dat je alleen vrijheid wenst, maximaal individu wilt zijn en onbeļnvloed wilt nadenken geniet het de voorkeur niet te participeren in deze relaties.
Nawoord
Ik keek voor het typen van het tweede stukje veel agressiever naar de 2e vorm dan nu, vooral de mensen die me kennen zullen hier wat in zien. Aan 1 speciaal individu wil ik nog mededelen dat dit niet een begin is van een afname negativiteit maar van het eind.
Gezien de aard van de meeste andere mensen zal ik het misschien niet eens meer bij hen afkeuren. Maar in principe vind ik het relatietype wel dom.
En dan nog een verzoek aan 'Longposters' zoals Kenny en ik vaak ook.
Dit topic moet geen 1 vs. 1 discussie worden. Lengte van posts schrikt veel mensen af. Probeer aub de lengte niet veel groter dan die van mijn post te maken.
Een verzoek aan mensen die liever geen posts lezen die hoger zijn dan ze breed zijn - probeer mee te doen en negeer desnoods de erg lange posts.
|
