debut...(of complete b*llshit)
 

De beerput van zijn emoties was reeds verstoken. Lege bierblikjes, peuken en nog zo meer, belemmerde 't zicht. Het zicht op vooruitzicht. De lyriek en de metaforiek belette hem daarentegen allerminst. Hetgeen 'm te doen stond, was dromen. Dromen over vergane glorie die nooit geweest was.
Deze verre van geestelijk gezonde man (geestesziek zou teveel eer zijn) waande zich de koning te rijk, daar hij in gedachten gedanst had met de duivel op honingzoete weiden (hoe paradoxaal het ook moge klinken).
Misselijkmakende gelukzaligheid, angstaanjagende, 'speelse' trekken typeren deze verre van aangename man. Zijn ongezonde interesse in 't occulte was desalniettemin vreselijk afstotelijk, het maakte hem wel to wie hij was.
De cijfers '666' prijkten 'sierlijk' (hoe wanstaltig en macaber ook) op z'n borst. Doorbroken rituelen maakten 'm ziedend, en de vrucht des Gods (als we daar al over durven spreken) deed hem koken van woede. Vroomheid was massochisme, bijbelse citaten als voor een vroom man evident omtrent Lucifer (of hoe men het beestje ook noemen wil).
Al resumerend klinkt het wanstaltig, onsamenhangend en blijft de climax uit. Maar deze ('fictieve'?) persoon verdronk tenminste niet in zelfmedelijden.
Wie kan zich daar tegenwoordig van vrijpleiten?

Ik ga dit verhaal ff afzeiken, opzich is het wel goed hoor maar het kan veel beter. zorg voor een intro een middenstuk en een eind. gebrui in plaats van 5 moeilijke woorden per zin er maar 1, het word zo moeilijk lezen als je de hele tijd op die lastige weinig gebruikte woorden stuit. en probeer iets beschrijfelijker te zijn, ik kan me er niks bij voorstellen, voor de rest wel een cool onderwerp.

Het lijkt haast of je dit alleen hebt geschreven of zoveel mogelijk moeilijkheid erin te kunnen verwerken. Er worden zo vaak moeilijke woorden gebruitk die makkelijk vermeden kunnen worden, en dat maakt het verhaal alleen onoverzichtelijker. Bovendien zit er weinig samenhang in.

Hier ben ik het mee eens. Maar ik hou dan ook van duidelijke taal en niet dat eromheengedraai.

het is meer proza (met een boodschap) dan daadwerkelijk een verhaal. En inderdaad, je hebt gelijk, die moeilijke woorden kunnen vermeden worden. Maar ik hou ervan minder conventionele woorden te gebruiken. Ik schrijf doorgaans ook geen verhaaltjes. Maar tja...wadeva
ik ben weer weg

.

Je verhaal: het is niet aardslelijk geschreven of zo. Inhoud boeit nu even niet. Eerst kunnen schrijven, dan iets vertellen; toch?

Wat ik ervan denk verder? Echt moeilijk zijn de woorden die je gebruikt niet. Occult en macaber behoort toch hopelijk tot al onzer woordenschat?

Ik irriteer me echter wel aan het bedweterige karakter van je stuk. Ik bedoel: je toontje is ongenaakbaar, meen je.

Ik ben niet erg positief he?
Sorry; heb niet al teveel geslapen. Maar de strekking blijft dezelfde: het verhaal is niet goed.

Groet,
Tisch