afhankelijk
 

ben jij erg afhankelijk van je vriend of vriendin? ik bedoel: kan je ze goed missen en doe je ook veel dingen zonder ze?
en hoe vermijd je een te grote afhankelijkheid ook al hou je heel veel van ze?

btje het probleem aan de orde in mn hoofd :|

Nou, ik ben best onafhankelijk...
Ik kan um best missen, al is het wel vervelend dat hij soms een paar dagen niks van zich laat horen...
Het is maar goed dat we bij elkaar op school zitten...

Ik doe best veel ook zonder hem...zondagavond is gewoon de avond dat ik uitga met vriendinne enzo duzz daar is hij dan nooit bij....
Ik geef wel toe dat ik veel bij um wil zijn maar dat heeft iedereen wel denk ik...
We hebben beide ons eigen (sport enz) en das heel prettig...

Met mn ex was dit anders...We zaten vaak op elkaars lip en ik deed veel minder met vriendinnen....De zondag ging vaak over omdat hij ook niet ging...
Nu is dat anders dus, gelukkig! :)

ik snap wat je bedoeld.. ik heb zelf een vriend en zie hem redelijk veel, ik mis hem niet heel erg snel, maar na 3 dagen wil ik hem toch wel heel graag weer zien. Ik doe heel veel dingen mét mijn vriend maar ook zonder hem, bijv; dansen en softbal vind hij nix aan en ik wel, dus doe ik dat lekker zonder hem, maar lekker stadten naar vrienden enzo, doen we met zn 2tjes! ik denk dat ik als het nu uit zou gaan tussen ons dat ik die dingen heel erg zou gaan missen en hem natuurlijk ook, maar omdat ik naast hem ook nog mn prive-dingetjes heb zal mn leven niet een groot gat worden! dan besteed ik gewoon nóg ietsje meer vrije tijd aan dansen en softbal dan ik nu al doe!

Nouja, wij proberen om altijd ons eigen leven te blijven houden en dat lukt vooralsnog zeer goed. Apart uitgaan komt ook regelmatig voor. :)

ik ben allebei eigenlijk, aan ene kant kan ik prima paar dagen zonder mijn vriendin (moet ook wel , zien elkaar niet echt vaak), maar aan andere kant heb ik er wel beetje moeite mee soms.

Maar ik heb met mn ex meegemaakt wat het is als iemand echt niet zonder je kan en dat is niet prettig en wil ik geen 2de keer, dus ben eigenlijk wel blij dat we allebei naast elkaar nog een eigen leven willen, wat prima lukt nu (y)

Als je een relatie hebt ben je afhankelijk van elkaar.
Het kan "te" erg worden en dat probeer ik te vermijden omdat de relatie dan gedoemd is te mislukken.

Evenwicht, maar daar ben je ook samen voor. Om elkaar dat te helpen vinden.

Ik kan een paar (maximaal tien, anders ga ik hele dagen lopen sippen) dagen zonder Tom. Maar dat komt ook omdat ons contact geweldig goed is.

En mij wilt het nou weer niet lukken :(

Ik doe wel erg veel met m'n vriend samen, maar niet omdat ik niet anders kan. Als ik iets met vrienden ga doen, dan gaat hij ook mee, want hij is niet alleen ook een vriend van me maar ook nog een vriend van de meesten van mijn vrienden.
Ik kan uitstekend een leuke tijd hebben zonder hem, maar dat is niet nodig. Om hem minder te zien, zou ik moeite moeten gaan doen, om hem te ontwijken:P

Soms voel ik me erg afhankelijk, omdat ik hem ieder moment mis als ik hem niet zie. Ik probeer hem daarom ook zoveel mogelijk te zien. Daarom zie ik ook enorm op tegen de zomervakantie. Tegen de tijd dat hij trug komt, ben ik dus weg...

Maar ik doe veel zonder hem. Winkelen met vriendinnen, uitgaan (dan moet ie toch werken, horeca eej). Maar als we allebei vrij zijn, zijn we bij elkaar...Soms baal ik daarvan, maar ja, niets aan te doen! Tenminste, ik ben te onzeker om afhankelijker van hem te worden, bang om hem kwijt te raken denk ik...

Ik probeer niet te afhankelijk van mijn vriend te zijn en dat lukt aardig. Als je een relatie hebt, ben je natuurlijk wel altijd wat afhankelijk van elkaar. Maar stel dat het uit gaat (daar ga ik trouwens niet van uit) dan heb ik zeker nog een leven na hem. Ik heb genoeg vriendinnen met wie ik elke week uit ga, zonder mn vriend, ik heb hobbies waar ik heen kan zonder mn vriend, enz.

In verleden ben ik erg afhankelijk geweest van vriendjes.. echt super missen ensow.. op afstand spoken ze dan vanalles uit en zijn je aan het lijntje aan het houden eigenlijk. Voel ik dus niet veel meer voor en nu doe ik het dus anders.

Ik ben slecht in missen, maar probeer nu er niet te veel aan te denken als ik er toch neits aan kan veranderen. Mijn kersverse vriendin woont vrij ver weg (Maastricht) en verhuist over een paar maanden weer terug naar haar eigen land (Mexico) dus we kunnen elkaar weinig zien. Nu heb ik me dus een beetje er op ingesteld dat het uitgaat.. hoewel ik wel verliefd ben..
Ik probeer dus gewoon niet te verliefd te zijn hele tijd.. anders doet het zo'n pijn. Meestal kan ik het redelijk in bedwang houden mijn gevoelens. Wel fijn dat ik niet zoals in andere relaties zo afhankelijk meer ben.

Nou 1 manier heb ik dus al gegeven je gevoelens proberen te sturen.. je kan de hele dag iemand zitten missen maar grotendeels is dat je eigen keuze.
Andere manieren zijn om niet alles samen te gaan doen. Ik bedoel er zijn vast dingen die je doet die de ander niet zo interessant vind, blijf die dingen doen. Zodra je de dingen die je graag doet en jezelf op gaat geven voor de ander wordt je erg afhankelijk.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.