Waar leef jij voor?
 

Waar leef jij nou voor? Waarom kom je elke ochtend je bed nog uit? Is er iets waar je naartoe leeft, of is er iets wat je niet zou willen missen op alweer een dag dat je wakker wordt?

En most of all.. redeneer je zoals hierboven staat? Ben je bewust bezig met waarvoor je het allemaal doet? of is het voor jou meer een vanzelfsprekende gewoonte of misschien zelfs wel verplichting je leven te leiden zoals je doet?

Ik weet dat het vage vragen zijn, maar ik ben toch erg geinteresseerd :)

Eefje

Ik leef omdat ik wil leven: ik heb een buitengewoon lieve vriend, twee ontzettend lieve katten en ouders/zusjes waar ik het best mee kan vinden, die wil en kan ik allemaal niet missen. Verder ben ik wel benieuwd naar de toekomst. Ik hoop op een leuk gezinnetje enz., dat zou ik niet willen missen, denk ik. :)

Ik ben heel bewust met bezig met waar ik het voor doe, tenminste, over het algemeen. Soms is het idd vanzelfsprekend, denk ook dat dat soms nodig is.

Ik leef omda'k niet weet wa'k anders zou moeten doen... leuke dingen komen daarbij op mn pad en soms heb ik daar helemaal geen zin in en dan neem ik een ander pad met andere leuke dingen... tsjah. En soms heb je dan opeens onwijs veel geluk ofzo, dat overkomt je gewoon... wat moet je anders doen? Het komt allemaal toch wel goed... dus waar maken mensen zich druk om?

ik weet eigenlijk niet waarvoor ik leef, maar ja ik moet toch wat doen. ik denk er wel veel over na, maar ik heb ook momenten dat ik er helemaal niet over na denk en dat is toch wel leuker, dan de hele poos zitten denken; "waarvoor leef ik nou?" :(

Om te leven, gelukkig te zijn, iets te bereiken in mijn leven.

Ik leef omdat ik het wil. Alle ups en downs inclusief.

What's make me tick? Pure passie voor het leven en alles wat er bij hoort. Ik haat sleur dus ik maak iedere dag uniek.

Verder vind ik het prachtig om te zien hoe de natuur zich ontwikkeld, groei en bloei van alles. Hoe het met mijn mede mensen gaat en hoe ik mijzelf ontwikkel. De pure en diepe liefde die ik in mijzelf voel welke weer in harmonie is met mijn angst en boosheid.

Het leven is een spel. Groot, complex, boeiend, saai, eng, en een deel van de universele ik....

"Choose your additude, every second of the day"

attidute ?

Ja nou ik er over nadenk wordt ik een beetje triest. Ik heb niet echt een doel, het is meer zo dat ik het alternatief (dood) niet zie zitten. Dus leef ik maar. Ik vind het niet erg " ik kan er mee leven" . Maar er is absoluut (nog) niet iets waar ik voor opsta want in the end maakt het toch niet uit wat je hebt bereikt en dood gaat.

Nou ik er over nadenk....Misschien doe ik mijn opleiding nu nog wel zodat ik het verschil kan maken in andere mensen hun leven. (als juf/therapeut/kunstenaar/dokter/activiteitenbegeleider of misschien wel vuilnisman zodat mensen van hun troep afzijn)
Ik denk dat dat alleen mijn leven waardevol kan maken. het gelukkig maken van een ander (of de pijn verzachten). Al het andere is niet belangrijk. Daar ga ik voor leven!

Attitude ja, goed zo.

Ontopic: leven om het leven denk ik. Ben tevreden zoals het gaat, maar om nou echt te zeggen dat ik elke dag met een nieuw doel op sta, nah..

Ik denk dat het meer een vanzelfsprekende gewoonte is geworden.

Ik doe het gewoon. Daar moet je niet teveel over nadenken.

Heej eefje!Leuke vraag!

Ik kom m'n bed uit om naar school te gaan *hoe logisch* en hoop het beste van de dag te maken...Er gebeurt niet elke dag iets wat ik niet zou willen missen ofzo maar gewoon om te leven....
Ik leef ook voor liefde, de liefde die m'n familie me geeft en m'n vrienden...
Ik leef voor mijn sport en kan geen dag zonder muziek...

Hoe ik redeneer?Ik denk dat het automatisme is geworden...Natuurlijk kijk ik uit naar mn diploma en vervolgopleiding maar heel bewust ermee bezig zijn ben ik niet..
Het is een beetje een mengelmoes van alles...Ook verplichting komt een beetje om de hoek kijken....

Ik leef voor mijn beste vriend waarmee ik hoop er ooit iets mee te krijgen.
En daar wacht ik op net zolang als dat het nodig is!

Voor mijzelf.

De dingen die ik bereiken wil voor mezelf.. en ook wel voor de mensen die om mij geven.

ik leef om te sterven

je leeft om te overleve...
dat doet iedereen...

ik leef omdat ik

1. verplichtingen heb als school en stage
2. omdat ik daar heen ga omdat ik een doel heb
3. dat doel 'diploma halen en musicalster' worden is
4. ik volgend jaar aan de musicalacademie ga beginnen, en dus eerst me diploma moet halen en daarom dus me bed uit moet
5. omdat ik gelukkig ben met mijn schattige vriend, mijn superouders en gave zussie.
6. omdat het leven gezellig is.
7. en omdat ik nu eenmaal leef, er beter maar wat van kan maken.

ik leef naar de weekenden (met mijn vriendin) toe

ik gun de wereld het plezier niet zonder mij te leven.

nee, even serieus.
ik leef nu eenmaal en mn leven is niet zo kut dat ik er een eind aan wil maken, dus ik leef gewoon vrolijk verder.

Kleef gewoon voor de kleine dingen...

alles wat voorkomt uit de natuur...knuffel van mijn vriendin enzow...de vrienden die om me geven. Zolang alles om me heen gelukkig leeft ben ik het...daar leef ik voor

mjah, euhm, moeilijke vraag ( again )...
kzou het namelijk niet eens weten:confused:...
waarvoor ik opsta, is een kop koffie die dads gezet heeft, dan werk ik af en toe, ik hangjonger een beetje en ik maak schilderijen en dergelijke, owja en ik geef mijn medemens en mededier wat liefde...kdenk dak daarvoor leef...

het mooiste van mens zijn vind ik trouwens wel zien en reukvermogen...kzou er niet aan moeten denken dak langs een patatkraam liep en niks kon ruiken, maar wat ik nu typ is loos...

Ik leef nergens voor, life is nogal nutteloos

kweenie wrom..misschien om het vage idee in mn kop te halen, dat ik later nog iets zou kunnen bereiken, en dat ik mezelf dat wil bereiken..ach ja..ik leef nu..moet er maar het beste van maken he?

Perfecte antwoord. :)

Waar leef jij voor?
stoppen heb ik geen zin nog in
:p

Genieten

Het zijn allemaal vragen waar ik geen antwoord op heb.

Soms denk ik dat de enige reden voor mijn overlevingsdrang zit in mijn genen. Er zit een drang tot overleven in mijn genen. Door die drang hebben mijn voorouders overleefd, door die drang ben ik verwekt, en door die drang zal ik ook mijn genen willen doorgeven.

Vooral de laatste tijd ben ik mij bewust van het feit dat ik binnen relatief korte tijd dood zal zijn. Dat komt o.a. doordat ik een boek heb gelezen waarin angst voor de dood regelmatig terugkeert. Ondanks het feit dat alles zinloos lijkt, ben ik toch op zoek naar iets waardevols, iets wat betekenis heeft.

Hee, da's mijn tekst! ;)

Natuurlijk, maar je moet oppassen dat een dergelijk standpunt in het dagelijks leven niet een te egocentrische uiting krijgt. Zodra je werkelijk voor jezelf, je geest, gaat leven, voel je automatisch meer liefde voor de anderen om je heen en wens je tezamen met jouw geluk ook hun geluk.

Zoals iemand anders ook al zei, voor mezelf, voor het leven.. Voor alle fijne dingen die ik meemaak, die ruim opwegen tegen de niet fijne dingen..

Ik heb wel een tijd geredeneerd zoals jij daar boven doet, op zoek gegaan naar 'de zin van het leven', maar die is er niet. De zin van het leven is leven en je leven dus zo leuk mogelijk maken, en daar doe ik zo hard mogelijk mn best voor. Er zal altijd wel weer iets vervelends gebeuren, maar daarna zullen er ook altijd weer leuke dingen komen en daar leef ik dus voor. Dat is waar ik het voor doe, omdat ik op die momenten intens van het leven hou en dat is veel sterker dan de momenten waarop ik het leven haat.

Ja, daar moet je voor oppassen. Maar ik weet ook uit eigen ervaring dat je niet teveel je leven moet leven voor anderen. Als je je identiteit ontleent aan anderen, ben je zelf niemand meer op het laatst.

Natuurlijk. Maar hoe meer ik in de afgelopen periode bij mezelf ben gekomen, hoe minder ik een identiteit heb gevoeld. Ik voel me veel meer één met alles. En daarom gaat een ieders geluk mij aan. Op een goede manier, that is.

Uiteindelijk is ieder mens zichzelf het naast. De overlevingsdrang is sterker dan wijzelf, zelfopoffering is zeldzaam en vaak evenzeer gebaseerd op egoistische motieven. Je offert je alleen op voor degenen die je liefhebt, omdat je het niet zou kunnen verdragen dat hen iets overkomt. Iedere moeder gat door het vuur voor haar kind, omdat haar liefde zo sterk is dat ze niet zonder dat kind zou kunnen leven.

Hoewel dat mechanisme waarschijnlijk ook evolutionair is van oorsprong. Wij zijn hier om 1) te overleven en 2) de soort in stand te houden, ons voort te planten.

Ik denk dat ik gewoon leef, omdat ik wil leven. Het leven is leuk. Ik sta er niet elke dag bij stil waarom ik het allemaal doe. Maar ik wil gewoon heel veel, dus misschien speelt dat onbewust wel een rol.

Mja, heb sinds kort het idee dat ik echt een goede reden heb om te leven. k heb goede vrienden, m'n familie, ga zo maar door. ik heb het naar mn zin, heb lekkere toekomstplannen. ja, ik ben blij dat ik leef:)

kben na een tijdje opgehouden te leven voor de mensen om me heen
ok ze hebben me wel nodig,
maja soms als ze dan onaardig doen of het niet goed gaat
stort je in zo'n gat.

ik leef inmiddels voor het leven
dat klinkt misschien vreemd,
maar ik leef, omdat ik het allerbeste van mijn leven wil maken
en wil laten zien dat ik een leven waard ben.

kben een echte levensgenieter
en zelfs al zit ik in een onwijze dip
dan nog denk ik:
en nu ga ik laten zien dat ik dit leven waard ben!

kben dus wat je noemt intrinsiek gemotiveerd:P
hoewel de meeste excentriek gemotiveerd zullen zijn...

wel das een goei vraag
voor af en toe eens iets te smoren
en alles vergeten
en in de hoop dat het leven ooit misschien wel ooit zal beteren
en deels ook in de hoop als ik moet sterven het dan niet zelf te moeten doen
maar dan teminste door iets anders dood te gaan

wel een beetje erg bot vind je ook niet....je bent hier niet helemaal voor niks...vrienden....familie????? de mensen waarom je geeft leef je toch ook al voor???

Ik leef voor: mijn familie, mijn vrienden en vooral mijn vriendje die ik niet kan missen en mijn paard.
Verder heb ik bepaalde subdoelen zoals: slagen enz :)

mooi gezecht, maar weet je zeker dat er daarna altijd weer leuke dingen komen?
of is dit voor je eigen persoon gesproken en niet algemeen?

Ik leef...soms voor niks en soms voor alles. Dat hangt maar net van mijn stemming af (die heel veel wisselt).
Dus leef ik om te ervaren wat het is om heel veel dingen te voelen,denken en te leren. Ik leef om te ervaren wat het leven is :)

Als je voor jezelf leeft wel, ja. :p

Mooi gezegd :)

Altijd positief denken, dat heb ik wel geleerd de voorbije jaren maartoch... Opstaan en een dag beginnen, het blijft een verplichting, een gewoonte, iets waar je niet al te veel bij moet nadenken.
Soms wil ik blijven liggen, maar kan het niet omwille van mijn studies en werk. Dus je blijft altijd belemmert in je denken en doen.
Dus eigenlijk wel een vanzelfsprekende gewoonte, ookal had ik het soms anders gewild.
Waar ik wel altijd met enthousiasme voor opsta is om samen op te staan met mijn vriend en samen een dagje kunnen genieten zoals een zondag.
Ik moet elke dag vrij vroeg op voor mijn hond dus dat is ook een zekere verplichting, maarja voor zo'n lieve hond moet je iets voor over hebben.
Maar moest ik nu totaal vrij zijn ZONDER enige verplichting dan gun ik mezelf eens een goeie dosis vrije tijd en rust zonder dat iemand me daarin kan belemmeren.

Ik leef voor de spanning

gewoon omdat het moet
ik voel me verplicht
maar ook omdat ik bang ben dat een dag zonder mij door zou gaan en wat ik dan allemaal zou missen en ook omdat ik bang ben om te merken dat andere makkelijk zonder me zouden kunnen....

omdat ik verplicht ben dr uit te gaan om naar school te gaan...
het 'moet' gwoon..

Ik leef omdat ik geloof dat het later wel leuk word.

'Gewoon' om te leven. :)
Het is moeilijk uit te leggen maar waar t op neer komt is dat ik graag mn familie en vrienden om me heen heb. Verder wil ik nog zoveel doen in mn leven: er alles uithalen wat er in zit (hmm, waarom doet dit me aan een reclame denken, soort van slogan ofzo? :D), mensen (in nood) helpen (ja, ik ben echt zo'n wereldverbeteraar ;)), kennis opdoen, meer van de wereld zien en dat soort dingen.
Nu denk je misschien waarom al die moeite doen als je toch een keer moet 'gaan'? Ach, dit is gewoon wat ik wil. :)