Gevangen
 

Wat zou gevangenschap met je doen, ben je welleens gevangen geweest? Als je geen vrijheid meer mag hebben/hebt, of iets te zeggen? Ben je weleens in zo'n situatie geweest?

Ik zelf heb 3 nachten voor proef in een gesloten jeugdinrichting gezeten (' jeugdgevangenis ' ) en ik wil het nooit meer. Ik had niets te zeggen of te doen en moest me steeds onderwerpen aan het strenge regime. Onwijs ingrijpend en ik wist dat ik er na drie dagen uitmocht!

Heb zelf nog nooit gevangen gezeten. Verder kan ik me goed voorstellen dat het een enorm rotgevoel is, vastzitten. Praktisch al je rechten worden ontnomen (nee, niet in nederland, daar is de gevangenis vaak nog beter dan wat andere mensen als 'leven' zien in andere landen).

Lijkt me opzich wel interessant om eens opgesloten te worden, kijken hoe het voelt..

Ik heb nooit gevangen gezeten, gelukkig niet. Ik weet niet wat ik zou doen, maar ik denk niet dat ik er echt goed tegen zou kunnen. Ik wil kunnen gaan en staan waar ik wil en niet tegengehouden worden door een dichte deur of allerlei strenge regeltjes, dat lijkt me vreselijk.

Maar goed, stel dat ik in een gevangenis of wat dan ook terecht kom, dan zal ik het er zelf wel naar gemaakt hebben (ong. 95 van de 100 keer zit iemand wel terecht, denk ik).

Ik zou echt gek worden
ik heb wel gezeten in een psych inrichting enzoow
en was ook zo streng maar ik kon wel naar buiten
en had contacten met familie enzo maar anders
zou ik echt compleet helemaal gestoord ervan worden

Ik zou dat niet kunnen. De volledige autonomie over mezelf verliezen en me onderwerpen aan andere mensen past totaal niet in mijn karakter. Ik zou daar werkelijk zeer langzaam doodgaan, denk ik. :)

Hoe heb je geregeld dat je proef mocht zitten in die gevangenis? :)

Vlak voor de opening van een nieuwe inrichting wilde ze het gebouw en de leiding testen. Dus 120 jongeren hebben zich daarvoor aangemeld (vrijwillig natuurlijk) en we hebben als gwonde jongeren meegedraait.

Maar ik had jammer genoeg niet mijn groepsgenoten voor het uitzoeken wat best wel frustreert. Ik was na 2 dagen van ze af, maar toen kon ik er een paar al best de harsens inrammen

Ik heb ook nog nooit gevangen gezeten....Lijkt me idd heel erg!

Gevangen in een gevangenis lijkt me sowieso al (n),
omdat het m'n eigen domme schuld zou zijn.
Bovendien zou ik me doodschamen tov vrienden
ed, denk dat dat toch heel zwaar zou tellen.
Zorgen da'k daar vandaan blijf dus. ;)
Echt gevangen in een gevangenis, nee.
Hoop het ook nooit mee te maken.

Dat ik niks meer te zeggen had is wel gebeurt,
over een aantal belangrijke beslissingen.
Mja.. (geen zin om op in te gaan. :o)

Ik heb twee weken proefgezeten in een inrichting voor moeilijk opvoedbare jongens (mijn pa is zelf directeur van een inrichting, niet denken dat ik iets had uitgespookt he :D) en het ergste is, dat je je dag niet zelf kunt inrichten. Elke dag 06:15 op, aankleden, werken, sporten, eten, werken, zitten, sporten, zitten, werken, eten, slapen. Je wórdt geleefd.

ik wordt ws nog wel een keertje opgepakt, met stomme acties als binnen in het kraakpand zijn als de ME eraan komt(bij kraakaxies), en niet meer wegkunnen ofzo, maar ik kijk dr nou niet echt naar uit...

ik heb volgens nog nooit 'gevangen' gezeten en het lijkt me ook niet echt leuk. ik wil op zn minst het idee hebben dat ik kan gaan en staan waar ik wil (ook al kan dat weer niet echt natuurlijk - kosten ouders etc)...

precies, en als je niet meedoet zit je de hele dag op cel/op kamer. Je frustratiedrempelcoefficient (leuk voor galgje of scrabble) moet echt mega hoog zijn wil je niet helemaal doordraaien

En daar wordt men beter van?

niet per se, maar als je eigen leven geen leven is en je wordt geleefd zou het kunnen dat je op de lange termijn dat leven voor jezelf overneemt.

Bovendien gaat het soms om mensen die qua denken/waarden&normen/sociaal gedrag nog op het niveau zitten dat ze geleefd moeten worden (net als toen jij 4 was)

Ik zou het ook niet kunnen om de hele dag alleen met mezelf door te brengen. Ik ben sowieso al een persoon die veel mensen om zich heen moet hebben.
Ik zou alleen meer gekke dingen gaan denken en ik zou diep ongelukkig worden.
Daarnaast ben ik het helemaal eens met Nare Man: het idee alleen al dat ik geleefd zou worden.... verschrikkelijk!

Tja t maakt voor mij denk ik niet veel uit, als het leven zelf een grote gevangenis is, om je bent gevangen in jezelf, dan maakt de plaats niet uit denk, het ligt er puur aan hoe jij de wereld op t moment ziet, zie jij de wereld als een goede plek ofzo dan ga je er aan onderdoor als je gevangen zit, maar als je dagelijks in je kooitje leeft, maakt gevangenschap dan nog echt uit? Alles went, vrijheid is zon relatief begrip...

Never mind

En waaruit blijkt dat ze niet meer afhankelijker worden?

ik heb mezelf vroeger vaak zat moeten opsluiten met angst omdat ik bang was voor dingen buiten het slot.. ik weet dus wel een klein beetje hoe het voelt.. alleen bij mij was het ngo erger.. er was geen wc in de kamer met slot dus ik kon niet naar de wc toe, er was wel water en spullen te doen maar ik mocht geen lawaai maken.. en dan ook echt, geen gekraak van de vloer, geen muziek, helemaal niks.. ik heb uiteindelijk op zn hoogst 4 uur gevangen gezeten niet veel, maar de omstandigheden waren toch wat zwaarder dan bij jou

Het lijkt me echt vreselijk dat je niks meer zelf mag beslissen. Ik ben namelijk erg gesteld op mijn vrijdheid. In wat voor dingen ik kan doen, laten en zeggen en natuurlijk zitten er ook verplichtingen in mijn leven, maar gewoon dat al je vrijheid je ontnomen wordt.

maar toch zou ik een gevangenis of jeuggevangenis best wel eens mee willen maken. Gewoon om te weten hoe het is en dan te weten dat ik het helemaal nooit meer wil.
Misschien een goeie om over na te denken voor mensen die nogal eens verkeerde dingen uithalen. Gewoon drie dagen cel om niks, maar dan weten dat je het nooit meer wilt en de dingen doen die kunnen volgens de wet. En natuurlij ontdeugend zijn mag en kleine dingen uit halen. maar geen dingen waarbij je anderen expres ernstige schade berokkend.

pasgeleden 6 weken opgesloten gezeten in een jeugdinrichting, waarvan ik 1 week echt helemaal niet naar buiten kon.. :o

ach poep.. geen zin om over te praten :rolleyes:

het zou mij eigenlijk niet al te verschrikkelijk lijken omdat ik zowiezo al graag op mezelf ben, ik hoef niet perse eigen beslissingen te nemen, leef toch maar voor 1 reden en dat is om uiteindelijk weer dood te gaan. Ik denk dat je me er niet zo mee zal hebben

ik kan het me niet echt voorstellen maar ik heb me vroeger in een periode van depressie (die nu gelukkig helemaal voorbij is :)) wel erg gevangen gevoeld.. ik was erg onzeker, had geen lucht, hyperventileerde, ik voelde me klein...

ik ben nogn ooit gevangen geweest ofzo.. ik zou het verschrikkelijk vinden, ik praat echt 24 uur per dag door tegen iedereen.. en dat zou ik echt nooit kunnen verdragen als k dat niet meer mocht, ik zou echt gewoon gek worden van ellende..

ok maar ff voor de duidelijkheid,
je mag bijvoorbeeld wel met anderen (t zijn wel criminelen en je hebt ze niet uitgekozen) in de woonkamer, je eet samen, hebt een tuin, en je gaat naar school.Je mag ook twee keer per week naar huis bellen en je weet dat je bijvoorbeeld over een jaar weer naar huis mag. Maar alles binnen een hectare, verandert dat de zaak?

ik denk van wel, of je nou op 3 vierkante meter alleen zit of nog wel met anderen kan communiceren en je iets vrijer kan bewegen (ook al ga je op den duur je daar ook opgesloten voelen).