--
 

Kleine witte veertjes
dwarrelen in het rond
Zweven naar beneden
dalen trillend op de grond
De hemel wordt donker
krijgt een rode gloed
En onder mij
dragen grassprietjes
dauwdruppels bloed
Rood sterrenstof
was zilver zand
Heel voorzichtig
neem ik je in mijn hand
Je vleugeltjes trillen
mijn handen beven
Je oogjes gaan open
heel, heel even
Je lijfje schokt
dan lig je stil
Mijn adem stokt
in mijn keel

Het is rustig, simpel, maar zo gevoelig. Mooi! :)

Mooi, heel erg mooi

Dank.

mooi gedicht :) heel rustig eigenlijk