![]() |
Wat zeg je tegen je schoonouders?
Ik las pas in een tijdschrift een brief van een schoonmoeder, want die zat met een probleempje.
Ze vond het te vroeg om de vriend van haar dochter 'mam' te laten zeggen, bij de voornaam noemen wilde ze echter ook niet omdat haar dochter dat ook niet doet en mevrouw vond ze veel te afstandelijk. Ik spreek mijn schoonouders eigenlijk nooit op die manier aan en toen vroeg ik me af wat ik zou zeggen als ik ze van een afstandje zou moeten roepen. Vraag: hoe noemen jullie je schoonouders? |
gewoon bij de voornaam. Doe ik ook bij mijn eigen ouders, en op school bij leraren/colega's
|
Ik heb geen schoonouders, maar ik zou prefereren ze bij de voornaam te noemen. 'Mam' en 'pap' zou ik op mijn beurt weer te intiem vinden.
|
'k zou het niet weten, 'k spreek ze nooit aan op die manier, 'k hoef ze (toch nog toe) ook nooit te roepen, dus ja. 'k denk dat ik ook voor de voornaam zou kiezen, als zij dat zouden willen (nooit over gehad nog), pap en mam vind ik een beetje vreemd klinken.
|
Zo'n situatie is bij mij nooit voorgekomen..
Maar ik zou ze gewoon bij voornaam noemen.. 'mam' of 'pap' vind ik nogal overdreven |
Ik noem m'n 'schoonouders' (duurt nog wel ff) ook bij de voornaam...Als ze daar een probleem mee hebben hoor ik dat vanzelf...Wel vind ik het lastig...Soms spreek ik ze aan met u en soms met je/jij...Ik weet niet echt wat ik daar mee moet...Maar ik zeg nu vaker je/jij omdat ze het (blijkbaar) ook niet erg vinden dat ik ze gewoon bij de voornaam noem...
Mijn vriend noemt zijn pleegouders (hij komt uit Afrika) soms pa(p) of ma(m) of soms ook bij de voornaam... dat vinden ze toch wel het prettigst, denk ik... |
Citaat:
Same here |
In het begin meneer en mevrouw, en daarna vader en moeder. Ik zeg nog steeds U, dat doet mijn vriend ook.
Mijn eigen ouders noem ik papa en mama en ik zeg je. Dat zou ik tegen mijn schoonouders niet kunnen, dus de vader/moeder is ideaal. Het is een term die genegenheid en verbondenheid uitdrukt, maar toch net wat afstandelijker. Mijn vriend noemt mijn ouders bij de voornaam. Zegt je. |
Mam en pap? Goddammit, dat zeggen míjn ouders niet eens tegen hun schoonouders.
Het zijn mijn ouders niet, dus ik spreek ze ook niet zo aan. Het zijn juridisch niet eens aanverwanten. De ouders van mijn vriendin vouvoyeer ik aanvankelijk tot ze zeggen dat ik ze mag tutoyeren. Bij hun voornaam zal ik ze nooit aanspreken. Ik bewaar liever enige afstand, het is voor mij een zakelijke relatie. Misschien is het zelfs beter te spreken van een 'bijzakelijke relatie'. |
voornaam en altijd met je.
|
voornaam, maar nog wel met u (terwijl ik ze wel 'mag' tutoyeren, maar dat doe ik nou eenmaal niet zo snel)
ik kan echt lachen met ze :) |
Citaat:
Ik zal iig nooit pa of ma tegen mensen zeggen die niet écht mijn ouders zijn. |
Ik weet eigenlijk niet, ik roep ze eigenlijk nooit... maar als ik met ze praat zeg ik wel altijd netjes u. Mijn vriend noemt ze 'mama' en 'papa', dat zou ik nooit doen...
Zelf noem ik mijn ouders bij hun voornaam, en je. Mijn vriend doet hetzelfde... Bobje en Lella :P :) |
Voornamen
|
Tegen z'n moeder haar voornaam en je.
(nadat ze had gezegd dat u niet hoefde..) Z'n vader heb ik nooit geroepen, en zeg u. (moeder zie 'k (veel) vaker dan z'n vader..) |
'je' en ik zeg de voornaam
|
voornaam of schoonpapa/mama, of allerliefste schoonpapa/mama :D
|
Ehm, nou ja, aangezien de relatie nogal gevoelig bij de ouders, zeg ik maar netjes u en meneer/mevrouw. Ik heb ook niet het idee dat ik dat snel zal veranderen...
|
Nu is het je/jij en voornamen.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Ik noem ze gewoon bij hun voornamen, in het begin wel effe wennen maar nu is het al normaal :-)
|
Citaat:
|
ik heb er geen....
maar ik zou ze gewoon bij hun voornaam noemen |
Hun voornamen maar ik zeg wel meestal "u"
|
Ik spreek mijn schoonouders met hun voornaam aan.
Bovendien zou ik ze nooit pa en ma noemen. Ik heb maar 1 vader en 1 moeder en dat vind ik wel genoeg. :p |
Schoonouders, nou nou nog niet aan toe. Tot zover noemde ik mn ex's ouders gewoon bij hun voornaam. VErder geldt dat ook voor zo ongeveer al de ouders van m'n gewone vrienden. :P
Je kunt ook gewoon dat "u" enzo omzeilen, sommige mensen zijn daar echt meester in. lol. |
nou, ik spreek eigenlijk nooit zo tegen hen. (Je kan het ook nog niet echt schonouders noemen)... het is voorlopig gewoon meer "goedeavond" of wat dan ook... ik spreek altijd wel met je/jij, dat schept toch denk ik wel een vertrouwensband...
mijn vriendje zei in het begin altijd mevrouw/meneer tegen mijn ouders... en niet alleen mijn ouders, maar ook ik vond dat vervelend... nou, dan heb ik hem er gewoon opgewezen dat hij best zichzelf kan zijn bij ons thuis en hij niet zo formeel moet doen... nou, zegt hij nu iig geen mevrouw/meneer meer :-) |
Ik merk wel dat er veel afstand is tussen schoonouders en jezelf.
Bij mij is dat absoluut niet het geval. Ik spreek ze dan ook gewoon met de voornaam en met je aan (ik zal ze nooit pap en mam noemen, dat gaat me te ver). |
Aanspreken bij naam ofzo is eigenlijk nog nooit nodig geweest, maar als dat nodig mocht zijn, doe ik dat wel, denk ik. Verder is het meestal 'u', maar evengoed gooi ik er per ongeluk 'je' tussendoor, in een gesprek.
Maakt hen ook niet uit, geloof ik. Ach, ik doe gewoon hetzelfde als wat ik al die jaren al deed :) |
Ik noemde mijn schoonouders altijd pap en mam.
|
met schoonouders moet je oppassen! de ene
dag vinden ze je nog geweldig en de volgende dag ben jij de gebeten hond en mogen ze je opeens niet meer! WATCH OUT!!!! :eek: |
Ik noem mn schoonouders gewoon bij hun voornaam...
Vanaf het begin al gedaan... Dat doet me vriend ook bij zijn ouders... |
Citaat:
|
gewoon haar voornaam, en ik zeg ook meestal "je".
|
Citaat:
ze hebben het zelf gevraagd hoor. ik en begonnen met meneer en mevrouw ;) |
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
|
ik heb mn schoonouders nog nooit ontmoet.
|
en wat vinden jullie van de grens tussen "u" en "jij/je" ?
Ik zeg meestal u maar soms ook jij/je, maar ik wil eigenlijk een tussenvorm, want ik vind u weer in TE zeg maar en jij je ook weer iets TE Dus wat doen jullie? |
Citaat:
|
Ik zeg tegen mijn eigen ouders niet eens papa en mama, laat staan tegen mijn 'schoonouders'. Ik noem ze bij de voornaam. Ik zeg 'je', maar het vriendinnetje van mijn 'schoonbroer' zegt 'u', en die hebben al 4 jaar verkering en wij 1 jaar en 2 maanden, dus soms vind ik 'je' wel een beetje gek.
|
Voornaam.
Nouja, de moeder liever niet, die heeft zo'n irritant uitspreekbare naam. ;) Oja, en ook je dus. :) |
Citaat:
|
Ik zeg gewoon U en ik roep niet naar ze.
Bij voornaam noemen vind ik weer TE |
Citaat:
Bovendien ga ik dit jaar zélf rechten studeren, dus een béétje intelligent ben ik ook wel. |
Ik zou 'mam' en 'pap' heel erg raar vinden, want zo noem ik mijn eigen ouders nog niet eens. Ik mag de ouders van m'n vriend bij hun voornaam noemen, en mocht het nodig zijn dan zou ik dat ook doen, maar ik ken ze nu nog niet zo goed, dus ik vermijd gewoon hun namen. 't Is ook wel raar, want mijn vriend noemt ze 'mijn vader' en 'mijn moeder' als hij tegen mij praat, dus ik heb altijd de neiging om ze met 'Theodoors vader' en 'Theodoors moeder' aan te spreken.
Mijn vriend noemt mijn ouders bij hun voornaam, en vindt dat ook vanzelfsprekend, wss omdat ik ze ook bij hun voornaam noem als ik over ze praat tegen hem. |
Citaat:
|
gewoon bij hun voornaam en 'je'.
Ilona :D (die leuke schoonouders heeft ;)) |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:38. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.