Uitgeput
 

Ik ben al een tijdje geestelijk uitgeput. Er zijn veel dingen gebeurd de laatste tijd. Nu wordt het lichamelijk ook steeds erger.
Ik ben letterlijk uitgeput. Ik kan nauwelijks normaal op m'n benen staan. Ik ben moe!
Ook altijd lusteloos! Dit trek ik niet lang meer, ik ben bang dat ik echt compleet in ga storten.
Wat kan ik tegen deze vermoeidheid doen? Heeft iemand tips?
Heeft iemand hetzelfde meegemaakt? :(

Misschien helpt het om een paar dagen gewoon thuis te blijven en heel veel te slapen. Als je dan wakker bent ga je alleen maar leuke dingen doen. Als je vrolijker bent heb je ook meer puf.

Love, Lis

Het probleem is dat als ik thuisblijf nog depressiever word omdat ik dan tijd over heb en dan ga ik nadenken. Lichamelijk zou dat wel een goede oplossing zijn maar geestelijk trek ik dat niet.
Ik heb de laatste tijd ook veel rustiger aan gedaan dat een rijd geleden. Bv.: op zaterdag ging ik meestal tot een uur of vijf uit, nu ga ik tot een uur of een, als ik al uitga.
daarom vind ik het ook zo raar dat het slechter gaat. Ik eet redelijk gezond, heb genoeg lichaamsbeweging dus daar ligt niet aan.

Iig bedankt :)

tsja, als het geestelijk niet goed gaat kan dat je lichamelijk helemaal slopen. dat is gewoon moeilijk.
volgens mij alleen maar op te lossen door veel over de dingen waar je mee zit te praten en alles proberen te verwerken. maar dat is denk ik een beetje makkelijker gezegd dan gedaan.

blijf iig gezond eten enzo en gezond leven. dat je daardoor iig niet ziek wordt ofzo.

sterkte.

misschien een paar uurtjes per dag wat ontspannends gaan doen,bijv zwemmen of fitnissen,dat je daar alleen mee bezig bent.

Of een weekendje er tussen uit.

Of je conpleet op school storten(hielp bij mij,omdat ik lichamelijke klachten ahd dus geen sport kon doen)

Of je gaat een dagje compleet relaxen,dagje zwemmen,sauna,massage en dat soort verwennerij.

Meer kan ik niet verzinnen meis,succes ermee

huisarts
psychiator

in ieder geval niet thuis blijven zitten.

misschien een weekje naar familie/kennissen en dan lekker ver weg zodat je even bij kunt komen. je moet dan niet naar een tante etc gaan die constant zich met je bemoeit (tenzij je dat fijn vind)

:( ik heb er nu ook al meer dan een jaar last van. en ik ben er nog steeds niet achter wat er nou helpt. Waar ik dan ook meer mee zit zijn de mensen die denken dat ik na even een paar dagen slapen wel weer fit rondhuppel ofzo. Maar dat is dus niet echt het geval. Nou is er het laatste jaren ook best veel aan de hand en ik weet dat een groot deel daar ook van komt. My point nu uiteindelijk is dus dat je idd. waarschijnlijk eerst geestelijk tot rust moet zien komen. Helaas gaat dat vaak onbewust :(

nou ja in ieder geval sterkte :)

Daar erger ik me ook aan. en ze denken ook altijd dat het je eigen schuld is omdat je ongezond leeft of wat dan ook. Verschrikkelijk!!!:mad:

Dank je en ook sterkte ermee! :)

!!![COLOR=darkblue]Het probleem is dat als ik thuisblijf nog depressiever word omdat ik dan tijd over heb en dan ga ik nadenken. Lichamelijk zou dat wel een goede oplossing zijn maar geestelijk trek ik dat niet.




kijk je zegt dat als je thuis blijft je aleen nog maar deprie er voelt
maar als je gaat slapen dan denk je er toch nie aan???of ben ik nou dom...

zelf ben ik ook al een paar maanden deprie en blijf dan het liefst wel thuis omte slapen ga ff naar de dokter en laat je je slaapmiddelen voor schrijven heb ik ook!!
wat ze nou bij mij gaan doen is:
maandag 2 uur naar school
dinsdag ook
woensdag enz
''''''


én dan de week daar na :
maandag: 4 uur naar school

en die week zo door..

en dan steds opbouwen!!!

ik hoop dat deze tipje je helpen

dikke kus and bigg hugg

LISIE

na je laatste verhaal (abortus)
lijkt het me niet meer dan logisch.
Als het onder narcose is gedaan is het niet zo raar meissie.
een narcose kan echt heel lang in je lichaam blijven zitten.
bij mij is "het" 1 dag na jou gebeurt en ik merk nog steeds dat het in me lichaam zit ook met sieraden etc. ik groeg altijd zilver en nu opeens stoot mijn lichaam dat af dus draag ik maar goud.
en dan nog de geestelijke vermoeidheid erbij...
Das niet zo raar dat je je dan zo voelt.
Als ik de trap oploop stort ik zowat in man!
Alleen weet ik begod niet wat je eraan kunt doen,
Dat zou ik ook wel willen weten.
Veel strekte meissie!!!

Dikke Zoen

Ik heb geen narcose gehad, dat hadden ze niet in de kliniek waar ikn was (niet genoeg geld voor) dus darr heb ik geen last van gehad. Het rare is dat sinds de abortus het lichamelijk en geestelijk steeds slechter gaat. Ih begin ging het redelijk goed maar het werd alleen maar erger. Maar toch, na een maand er nog zoveel last van hebben lichamelijk???
Succes!

Ik denk dat een weekje ertussen uit ook heel goed is. Waar je nix hoeft, en alles mag, lekker rustig aan doen en leuke dingen doen. Het mooiste waar het een beetje mooi weer is, en misschien in de bergen(hele gezonde lucht is daar). En daar moet je gewoon even tijd voor maken.

Ik heb het in het ziekenhuis laten doen en dat werd allemaal vergoed.
Bij jou niet?
Als je zwanger bent gieren de hormonen natuurlijk door je lichaam en je verandert lichamelijk ook en als het dan zo abrupt afgebroken wordt moet je lichaam ook weer helemaal omschakelen natuurlijk.
Dat zou ook een van de oorzaken kunnen zijn natuurlijk.

Dikke Zoen