het willen van dood en leven
 

Ik heb een geweldige leven, echt, het is niet altijd zoals nu geweest:
ik heb in oorlog geboren, maar in me eigen land waren we rijk we hadden alles wat we wilden.Enorme villa's enz enz.Daarna vluchtten we naar Rusland, waar we 3 jaar bleven en daarna kwamen we in NL.Hier moesten we in kleine huisjes wonen en met alles opnieuw beginnen.Kei-irritant.Maar nu wonen we meer dan 9 jaar in Nl en ik zit in VWO.alles is duz goed.
Ik heb alleen de hele tijd un rare vreemde gevoel dat iedereen mij hier haat en mij niet moeten en dat niemand mij egt mag.Dat ik hier zo snel mogelijk weg moet.Ik voel me gehaat.
Drm wil ik de universiteit snel afstuderen en naar m'n eigen land teruggaan, zodat ik hier weg kan en niemand van m,'n landgenoten weg hoeven te gaan uit hun eigen land.
Nu je dit hebt gelezen denk je dat ik un racist ben tegenover Nl-s.
Maar ik heb juist echt veel respect en bewondering voor ze.
Ik voel me hier gewn niet thuis :(
Toen ik klein was huilde ik elke avond in me eentje in m'n kamer.
Dat heb ik nog steeds ; ik weet alleen niet egt wrm......

owh ja ik heb en had ook nog zelfmoordneigeingen en depressie.

ff voor Nl-se jongeren ; buitenlanders hebben egt heeeel veel respect voor jullie meer dan jullie ooit zouden kunnen bedenken.
Maar wat ik ook kwijt wou was dit :

wees blij dat je in je eigen land woont en niet in een vreemde land.En dat je je eigen taal kunt spreken op straat.met je eigen gewoontes en cultuur. :( Ik heb me hier aan moeten passen.......als een ''buitenlander'' :(

Waarom zou je racist zijn tegenover Nederlanders? Je hebt toch niks tegen ze? Je voelt je hier alleen niet thuis en dat kan. Maar wat ik me afvraag, je bent nu 17, je woont 9 jaar in Nederland en hebt 3 jaar in Rusland gewoond...je was dus 3 toen jullie naar Rusland gingen? Denk je niet dat je je dingen ook mooier voorsteld als dat het in werkelijkheid is? En dat er in die 12 jaar in *** (ik weet niet welk land je vandaan komt) ook erg veel veranderd is? En wie heb je daar? Heb je daar vrienden ed?

Misschien kun je hulp zoeken? Iemand om mee te praten? Niet dat dat meteen alles oplost, maar een aantal van je problemen zijn dingen waar iedereen in de puberteit tegen aan loopt. En andere problemen zijn problemen waar veel mensen die niet-Nederlands zijn, maar hier wel wonen tegen aanlopen.

Ik zou hier nog heel lang over door kunnen gaan, maar ik weet niet of je er iets aan hebt ed.

Heej meid!

Ik snap je gevoel wel...Ik vind het wel een beetje raar dat je je gehaat voelt..Enig idee hoe dat komt?In een ander topic zei je namelijk dat je best populair bent en goede vrienden hebt...

Ik snap nu beter hoe mijn vriend zich voelt...Hij is nu 2 jaar in Nederland en vind het een raar land, soms, maar is heel blij dat hij hier nu is en wil dan ook niet terug naar Afrika...
Ik denk dat jij heel erg terug verlangt naar je vaderland omdat je het daar, ondanks de oorlog, heel goed had en maar niet echt kon wennen aan het 'rare' Nederland...
Je familie?Wil die ook terug?

Ik sluit me eigenlijk aan bij wat Leonoor al zegt maar wou toch zelf ook nog even reageren.

Je hoeft echt niet bang te zijn dat Nederlanders zich aangevallen voelen door jouw gevoel hier niet thuis te horen, ik kan me dat goed voorstellen. De omstandigheden waarin je weg moest uit je eigen land zijn al niet makkelijk, en om dan ook nog in een vreemd land op te groeien waar je je niet geaccepteerd voelt, dat is gewoon niet makkelijk.

Misschien zou je op zoek kunnen gaan naar mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, dan kun je elkaar misschien wat troost bieden en tips geven. Je zou dit kunnen doen via buurthuizen en jongerencentra's.

Misschien zou je ook een penvriend of penvriendin kunnen zoeken in je geboorteland? Op die manier heb je een vorm van contact en connectie met waar je vandaan komt, en kun je misschien horen dat alles daar ook niet zo geweldig is.

Nou goed, ik hoop dat je er iets aan hebt, heel veel sterkte in ieder geval.

Het zou misschien helpen als we je geboorteland wisten idd. Of als ik beter was in geschiedenis, want ik kan geen latino-land bedenken waar ze 17 jaar geleden oorlog hadden.... (of ik moet je nick verkeerd interpreteren).

Over Nederlanders die je niet moeten.... Dat is niet persoonlijk. Sterker nog, ik denk dat het niet eens met je anders-zijn te maken heeft: ten eerste schijnt wantrouwen de laatste tijd gewoon te worden (naar mij iig wel :confused: ), ten tweede ben je lid van (tenminste) 2 'foute' groepen: je bent namelijk ook nog eens 17 jaar oud en as such een 'jongere' (en je weet, die zijn vies.... :mad: )
Ik heb geen imposant voorkomen maar ik ben 17 en merk ook dat (oudere) mensen soms letterlijk met een boog om me heen lopen.
Ik denk niet dat het haat tegen je is, niet bij de meesten iig. Meer 'universeel wantrouwen' oid (zojuist nieuwe term bedacht :D)

Verder sluit ik me aan bij Leonoor: is je geboorteland in 12 jaar niet veranderd?? En als je zover bent dat je voor je gevoel klaar bent om terug te gaan, red je het daar dan, en will you like what you'll get?? Spreek je de taal (nog) goed genoeg?

Naja.... eigenlijk een hoop gepraat maar nix gezegd in deze post :S

Good luck

~JOOST :)

ey bedankt allemaal nog voor jullie reacties..ik kan m'n eigen taal nog wel spreken en m'n eigen land is nog stees in half-oorlog.Ik kom uit Afghanistan.Een van de redens dat ik niet terug mag gaan (van mijn ouders) is dat ik dan een sluier moet dragen.
Sluiers dragen was vroeger in Afghanistan iets heel ongewoons en door de taliban enz moesten ze wel.

maar ik haat het gevoel dat ik soms heb dat ik naast een Nl-er loop dat ik dan bij me zelf denk dat ik alleen maar een 'buitenlander' voor ze ben

ff een vraagje voor de Nl-ers ...denken jullie eles zo over buitenlanders?

Je vraagt hoe wij tegen buitenlanders aankijken?
Dat is voor elk persoon heel verschillend...Ikzelf kijk niet zo van ow daar heb je weer zo'n buitenlander...Ik kan met sommige (mijn vriend en vrienden van hem) heel goed opschieten...
Als ze geen kleur hadden zou je bijna denken dat het Nederlanders waren, terwijl ze hier nog niet zo heel lang zijn!

Ik zou zeggen, wees gewoon lekker jezelf, trek je niet zo veel van die 'rare' Nederlanders...

Buitenlanders zijn mensen, net als Nederlanders, ik kijk er dus hetzelfde tegenaan.

ik denk inderdaad ook niet van 'daar is weer zo'n buitenlander'
Toen ik nog in mijn vorige straat woonde had in een Surinaamse buurvrouw, echt een schat van een vrouw..!! Ze wilde je overal mee helpen, en ze vertelde over haar cultuur (daardoor kijk je misschien wel anders, maar niet negatief anders) en ze kon me ook heel veel leren. Voor sommige buitenlanders kan ik alleen maar respect hebben (al is het maar om wat sommige hebben meegemaakt). Ik ga in ieder geval normaal met buitenlanders om, en waarom ook niet? het zijn toch gewoon mensen, net als iedereen?! Als ik al anders kijk, dan is dat verre van negatief!!
-xxx-

heb je het gevoel dat mensen echt zo naar je kijken?? of word je ook echt anders behandelt zeg maar??
Ik begrijp het best hoor, Racisme komt helaas nog veel te veel voor...
Ik weet wat Racisme is, niet van jou kant, ik ben zelf NL en gewoon blank enzo... maar van de andere kant, het haatten van buitenlanders zeg maar... het zit zo, mijn opa is echt een mega racist, en vroeger toen ik klein was werd Racisme mij met de paplepel ingegoten, tenminste dat was zijn bedoeling...
opmerkingen als: "buitenlanders kunnen alleen maar jatten" en "als je ooit met een buitenlander thuiskomt hoef ik je nooit meer te zien" ik was toen 3 jaar...
deze woorden zijn me altijd bijgebleven, en ze hebben mij heel veel geleerd over hoe het niet moet...

echter, ben ik als Nederlander en ik denk niet als enige bijna geheel onbekend met nationalisme, Nederlanders zijn altijd al een handelsvolk geweest en spreken ook bijna allemaal meerdere talen iig zeker engels enzo... terwijl ze in heel veel andere landen er niet eens aan denken om ook maar een beetje een andere taal te spreken of te horen...
ik zie me zelf niet als iemand die in Nederland woont maar iemand die op de wereld woont...
buitenlanders... als ik ze op straat zou zien zou ik ze niet eens meer herkennen... en uiteindelijk zijn ze evenveel mens als ik...
dit is hoe ik het zie... en ik weet dat ik niet de enige ben... maar des te beter weet ik dat er heel veel mensen te bekrompen zijn om dit zo te zien... misschien ooit dat die dit ook zullen begrijpen...

ik word en werd eigenlijk nooit gedisrimineerd maar ik voel me er gewn zo raar bij, als een Nl-er naast me loopt denk ik altijd bij mezelf :
'zou hij/zij een racist zijn?'

En elke keer als we een feestdag hebben in m'n eigen land, vieren wedat hier meestal ook in een grote zaal met alleen mensen uit m'n eigen land.Ik weet niet wrm, maar ik voel me veilig en blij tussen mijn eigen 'volk'. :(

En dat terwijl ik dat vroegr NOOIT had als kind :(

het is gewn zo'n klooje-gevoel die ik niet kan verklaren