Hier, ver vandaan
 

Raam huilt,
lucht wolkt wereld donker
Kind schuilt
zucht bang, blazende wind

En sterren en maan,
tezamen, ver verregend
In stille mens vergaan.
Laten tranend kinderogen,
in kille leegte staan.

Heb betere van je gelezen, vind het op zich wel intrigerend maar misschien dat het iets mooier is als je hele zinnen gebruikt, misschien iets informatie erin verschaft. Niet omdat het niet duidelijk is, maar omdat het zo te duidelijk is zeg maar...er zit een hoop kern in zo en weinig verhaal.

Telegramstijl. Een aantal woorden opdreunen... Zo komt het op me over. Vooral de eerste strofe. Daarom gaat de boodschap van het geheel juist aan me voorbij. Leest niet lekker...

De tweede strofe daarentegen is beter. Vooral de laatste 2 regels:)

Ik ben het wel wat met jullie eens; het is idd wat opsommend geschreven en vrij expliciet, maar ik heb wel heel bewust gekozen voor de woorden/de stijl/ het ritme.

Allereerst wou ik de speling van woorden, juist door de korte zinnen en opeenvolgingen van woorden zo naar voren brengen.
Verder heb ik geprobeerd, Juist door die eenvoud, het verdriet van een kind te vertalen.

Overigens wil ik een onderscheid maken tussen strofe 1 en 2.
1 is veel meer naar de woorden van een kind geschreven, dan strofe 2. Strofe 2 is weer meer vanuit het volwassen kind weergegeven.

mooi gedicht