Internet testjes?
 

Als internet testjes over je psyche altijd een negatieve uitslag hebben, moet je je dan zorgen maken? De score's die ik haal zijn altijd in de trand van: "je moet hulp gaan zoeken". Meestal zit ik ver over die grens heen, veel slechter kan zo'n test niet uitvallen.

Over een testje maak ik me niet zo'n zorgen, maar al die testjes komen zo uit, moet ik echt hulp gaan zoeken?

Die testjes zijn best wel zwart-wit; ze vertellen echt niet altijd de waarheid. Je moet ook letten op hoe je je voelt terwijl je hem maakt.

Maar gewoon het feit dat je je hierom zorgen maakt zegt al iets. Als jij denkt dat er iets met je aan de hand kan zijn of je zit gewoon niet lekker in je vel, schaam je dan niet om een psych op te zoeken en hem/haar eens je verhaal te vertellen. Daar hoef je ook weer niet per sé gek voor te zijn ofzo. Dat kan best opluchten!

Ik heb nooit echt de drang gehad om hulp te zoeken, maar deze testjes brengen me wel aan het twijfelen, zoals ik me nu voel voel ik me al zo lang als ik me kan herrineren, soms wat erger, soms wat minder erg, dus echt vergelijkingsmateriaal heb ik niet.

Ik zou me er ook niet voor schamen om naar een psych te gaan, ik denk alleen dat er een hoop mensen in mijn omgeving er van op zullen kijken, en ik nu al weet hoe ze gaan reageren, niet positief dus.

Voor die mensen in je omgeving moet je niet bang zijn. Ten eerste hoeven ze het niet te weten. Ten tweede: als je vrienden lullig reageren op het feit dat je bij een psych loopt, moet je andere vrienden zoeken.

Als je je echt zulke zorgen maakt, vraag het dan gewoon aan iemand die je kan vertrouwen of ga gewoon een keer langs bij een psych!

Ik ben ook niet bang voor m'n omgeving, het gaat vooral om m'n ouders, die zullen dat echt niet begrijpen, het zou echt een enorme schok voor ze zijn, omdat ze er gewoon niks vanaf weten, wat er in me om gaat enzo, ik ga ze er iig niet gelukkig mee maken. Ik kan het wel geheim proberen te houden, maar dat hou ik nooit lang vol, dat kan ik gewoon niet.

maar dit gaat ook wel weer offtopic :)

Ontopic dan maar: Ik denk dat als al die testjes hetzelfde zeggen, dat niet helemaal voor niets is. Ik bedoel: ze zijn niet erg nauwkeurig, maar er zit ergens ver weg toch vaak wel een kern van waarheid in de uitslag. Dus als ze nou allemaal dezelfde uitslag geven (ondanks verschillende vragen enzo), dan denk ik dat ze best wel een beetje gelijk kunnen hebben.

Ik zou op basis van testjes geen hulp gaan zoeken, maar als ik jou zo hoor dan denk ik dat dat misschien toch wel een goed idee is. Jij zei: "zoals ik me nu voel voel ik me al zo lang als ik me kan herrineren, soms wat erger, soms wat minder erg ". Het kan aan mij liggen, maar ik vind dit niet erg ondepressief klinken.

Voordat je professionele hulp zoekt kun je er natuurlijk ook met je ouders (en misschien je vrienden) over proberen te praten. Je ouders weten blijkbaar niet dat jij je niet zo geweldig voelt en ik denk dat ze dat wel graag willen weten (ook al zullen ze er niet zo blij mee zijn). Het lijkt me dus dat je het ze beter wel kunt vertellen. Misschien kunnen jullie dan samen beoordelen of je naar een psychiater gaat?

Als jij normaal in de samenleving kunt functioneren hoef je geen hulp te zoeken.

Daar zou ik toch anders over denken. Je kan je heel ongelukkig voelen en toch normaal kunnen functioneren in de samenleving. Als je je ongelukkig voelt mag je hulp zoeken, hoe goed de rest van je leven ook gaat.

Je maakt jezelf helemaal kapot als je gewoon door
blijft gaan, terwijl je eigenlijk beter hulp zou moeten
zoeken.Maar over die testen, hehe als ik die testen
zou moeten geloven zou ik zwaar depressief zijn en
weet ik veel wat nog meer. Dus niet alles geloven
wat uit die testen komt he.

ik heb telkens een lage score maar ik ben helemaal niet triest of depressief, ik heb enkel een enorm laag zelfbeeld

x

Nee hoor, dat hoeft echt niet.
Alle testjes zijn altijd één pot nat op internet. Je kunt beter een test bij een instelling gaan doen, wil je het echt zeker weten.
Als ik alle testen moest geloven was ik verslaafd als de pest, wat dus absoluut niet zo is.
Je kunt beter bij jezelf afvragen of jij je beter wilt gaan voelen of dat het wel goed gaat naar jou idee. Is het eerste het geval, kun je zelf besluiten hulp te zoeken.

Die testen zijn zo suggestief als de pest.

Neem bijv die depressiezelftest:

Vraag 1:
Kies een van de onderstaande mogelijkheden.
1. Ik voel me niet verdrietig.
2. Ik voel me verdrietig.
3. Ik ben voortdurend verdrietig en ik kan het niet van me afzetten.
4. Ik ben zo verdrietig of ongelukkig dat ik het niet meer verdragen kan.

Waar slaat dit in hemelsnaam op? Dan kies jij misschien antwoord 3 of 4. Dit antwoord kiest zo'n beetje iedereen als er iets ergs gebeurd is waar hij / zij vaak aan zit te denken. Maar ben je dan echt depressief? Zit jij echt in de hoek? Kun je niet meer werken? Zit je te trillen?

Nee, waarschijnlijk niet. Het speelt gewoon in je hoofd, je voelt je niet lekker.

Zie je het verschil?

Vraag 2
Kies een van de onderstaande mogelijkheden.
1. Ik ben niet bijzonder moedeloos over de toekomst.
2. Ik ben moedeloos over de toekomst.
3. Ik heb het gevoel dat ik niets heb om naar uit te zien.
4. Ik heb het gevoel dat de toekomst hopeloos is en dat er geen kans op verbetering is.

Nummer 3 hebben mensen best vaak. Zo'n gevoel van "ik weet ff niet meer wat ik moet doen". Ben je dan gelijk depri? Denk je aan zelfmoord omdat het leven toch nergens op slaat?

Ik denk het niet. Of wel soms? Als het wel zo is, zoek dan maar hulp. Als het niet zo is, maar je kiest toch steeds zulke antwoorden, kap dan maar gelijk met die test. Want het resultaat slaat dan nergens meer op.

*is te lui om verder te gaan* :D

Goh, wat zijn we weer aardig en stymathiek :rolleyes: :rolleyes:
Zoals altijd hé ;)

Wat is er onaardig aan die zin? Het klopt toch gewoon wat hij zegt?

vind ik ook...

die zin is niet onaardig.
maar ik kan het er niet mee eens zijn.
volgens hem moet je dus alleen hulp zoeken als je niet normaal in de samenleving kan functioneren.
Maar heel veel mensen kunnen dat wel (zoals iemand al zei) maar voelen zich om een of andere reden enorm klote, of ze verbergen en... zo kunnen ze wel goed functioneren, maar ondertussen word het alleen maar erger....

vind ik onzin, om de al eerder genoemde redenen, functioneren in de samenleving staat niet gelijk aan geluk.
Ik vind dat ik redelijk funtioneer in de samenleving, andere vinden dat misschein minder, of meer.

Ik heb veel verschillende testen gedaan, ook die afkomstig zijn van instellingen ed, die gaven het zelfde resultaat.

Die test is ook wel de slechtste die ik ben tegengekomen, niet echt representatief voor de rest. Maar het is natuurlijk wel zo dat een test anders uitvalt als je je op het moment van het afnemen beter voelt, maar dan nog, is het negatief.

Das weer wat anders. ;)

Ik heb ook niet gezegd dat ik het er mee eens was. ;) :p

jah, dit iz indd btr geformuleerd:)

weet ik! (wat een eigendunk!! :p)
neehhoor, dat meende ik niet!
:)

maar die depressiezelftest klopt van geen kant.
ik ben 'matig depressief' Yeah right.
voel me alleen een beetje klote nu.... is meer een dip dan een depressie lijkt me.... maargoed, als daar geen onderscheid in wordt gemaakt....

Nee, gewoon niet meer van die nep-testjes doen.
Jij moet gewoon lekker zelf bepalen wat goed voor je is.
Die testjes zijn kut.

Vind je zelf dat je hulp nodig hebt? Jij bent degene die bepaalt of je tevreden bent met je leven zoals het nu is. Ook kun je het beste zelf bepalen of, indien je niet tevreden bent met je leven, je wel of niet in staat bent hier wat aan te doen.

Je zou natuurlijk ook eens een afspraak met een psycholoog kunnen maken om het hier over te hebben. Samen kunnen jullie dan bepalen of jij wel of niet hulpbehoevend bent.