mense meesleure..?
 

k heb een vraag...

hebbe jullie het ook wel eens als je je heel erg kut voelt..
en je praat er met goeie vriend(in)over...
dat dan die vriend(in) zit ook kut gaat voele
net of je ze meejsleurt in je depressie...
herkent iemand dit?

Ja ik snap heel goedwat je bedoelt, daarom praat ik
liever ook niet mn vrienden/vriendinnen als ik me
heel erg klote voel..want als zij zich door mij klote
gaan voelen voel ik me nog rotter, snapje?

ja dat heb k ook :(
maar ze wete altijd als er iets is en dan zegge ze zow van
k wil je helpe enzo
maar ze werke zichzelf alleen maar meer de klote in...DOOR MIJ

Eigenlijk is het gewoon een soort van cirkel die steeds
maar weer door gaat..hm kan niet helemaal op het
woord komen, maar het zo steeds maar door en je
komt telkens dieper in de put te zitten zo.

Ik denk dat je soms mensen mee sleurt, heel soms kan het ook juist helpen (niet het meesleuren, maar het met anderen praten). Er zijn mensen die zich niet mee laten sleuren, die je aanhoren en het vervolgens vergeten of er iig niet meer bewust aan denken ed. Zie die mensen te vinden als je er met vrienden over wilt praten. Ik denk dat dit ook wel een beetje van leeftijd afhankelijk is, niet alleen maar (ook van het soort vrienden die je hebt enz.), op 'jongere' leeftijd zitten je vrienden vaak ook met problemen enz., ze herkennen dingen en/of weten niet goed hoe ze met dingen om moeten gaan, wanneer je wat ouder wordt weten (sommige) mensen dit wel enz.

Heb ik ook ja, me vrienden weten er niet meer mee om te gaan en hebben zich ook erg kut gevoeld door mij, zonder dat ik dat bewust heb opgemerkt, totdat ze me keihard met de neus op de feiten hebben gedrukt.

Heb ik zelf ook wel eens bij anderen. Het is gek, maar meestal als ik een goede periode heb, dan is er meestal wel weer iets met iemand anders en hou ik me heel sterk daarmee bezig, soms ook te erg. Dan voel ik me verdrietig omdat die vriend/vriendin verdrietig is en leef ik (teveel) mee..

Ik heb het heel erg gehad, nu niet meer zo erg. Het gaat nu veel beter met me dan een half jaar geleden..Maar ik trek me bepaalde dingen wel nog heel erg aan...Het is op zich fout, zeker omdat mensen die in de problemen zitten het liefst met mensen praten die zich er niet kut bij gaan voelen...Je moet daarvoor heel sterk zijn, en dat is lang niet altijd gemakkelijk..
Maar ik herken heel veel in het feit dat als je je kut voelt, en iemand zich daardoor ook kut gaat voelen, dat je je dan nog kutter gaat voelen en schuldig, en zo blijf je dus idd in zo'n cirkel..

Ik mag vast niet reageren als het bij mij vaak andersom is?
*oops, nu heb ik het toch gedaan ;)*

mjah, ik weet nooit precies hoe mensen zich dan voelen...
als ik me gwoon klote voel en ik vertel dat aan mijn vrienden, gaan ze wel mee zitten leven enzow.. en zeggen dat ik me rustig moet houden... maarik weet niet of zij zich dan ook klote gaan voelen...

Als je veel om mensen geeft wordt je volgens mij al snel meegesleurd in die problemen, je trekt het je dan gewoon erg aan.
Bij mij is dit ook een keer gebeurd, daarna heb ik voor mezelf besloten het wat minder...persoonlijk...te bekijken, meer relatief, van een afstandje. Op die manier kan ik vrienden wel helpen maar heb er zelf minder last van, op die vrienden komt het wat afstandelijker over maar anders kan ik ze helemaal niet meer redden.....

okeej, dit was volgens mij niet helemaal wat je bedoelde....sorry :(

@ faith666
volgens mij was dit wél wat ze bedoelde? :confused:

Ik ken het wel, maar eerder andersom:
Laatst was het uit tussen een vriendin van mij en haar vriend. Ze voelde zich er logischerwijs niet erg happy door en toen ik er een tijdje met haar over gepraat had, voelde ik mezelf ook niet errug happy. Maar ja, ik vind het belangrijk dat ik haar op een of andere manier misschien toch heb kunnen helpen door te luisteren en dat ik me daardoor eventjes minder vrolijk door voel, maakt me dan ook wee rniet zo uit. Dat heb ik er dan echt wel voor over

ow okeej, ik had het idee dat ze bedoelde of dat iemand wel eens iemand anders mee gesleurd had.....niet dat iemand meegesleurd werd.....maar goed...khoop maar dat ze er wat aan heeft.

Mja.. de eeuwige vicieuze cirkel. :( Als ik down ben wordt m'n vriendin verdrietig en dat maakt mij weer verdrietig omdat ik haar down maak (jaja.. :confused: ). Geldt ook andersom, en zo gaat het maar door. Heel stom eigenlijk.

Maar ook héél logisch...
offtopic: kom jij vaak op het psychforum? nooit gezien :o*

Niet echt..

Nu je het zegt, dit is waarschijnlijk de eerste keer dat ik hier post. Aangenaam. :)

ik denk dat dat altijd wel deels gebeurt
omdat de mensen om je geven
en ik weet hier zelf niet direct een gepast antwoord op
dat gebeurt nu eenmaal
daarom dat ik niet zo veel met men problemen naar buiten kom
maar deels voelen hun vrienden wel goed als ze het gevoel krijgen dat ze je helpen

niet echt in mn depressie, maar ik wil graag aan mensen mijn verhaal kwijt en het liefst aan mijn vriend, maar ik weet dat hij er weer mee gaat zitten en mee rondlopen en dat ie zich dan kut voelt omdat ie wat voor me wilt doen enzo en dan voel ik me weer kut omdat ik hem dat 'aandoe'.
Daarom vind ik het altijd heel moeilijk om te overwegen of ik sommige dingen nou wel of niet moet vertellen... heel kut soms..

spiraal

nee

heb ik ook.
Maar k vind het toch gezeur/gezeik eigenlijk.
iig wel van mezelf.
Kan d'r beter maar niet over beginnen, wie weet wat je naar boven haalt bij jezelf of iemand anders
Maar eigenlijk wil ik er heel graag over hebben.
Dus eigenlijk wil ik anderen wel met gezeur opzadelen.
Offtopic: ik heb ook een huftertje eigenlijk :mad: k hou me mond maar

ja, heb ik ook..
ik wil graag van me af praten, maar ik wil anderen er ook niet mee belasten, maar uiteindelijk praat ik dan toch en dan belast ik ze en voel ik me weer kut omdat zij er mee zitten...

Ik heb dit meestal niet. Omdat ik gewoon accepteer dat ik op dat moment deprie ben. Ik weet dat het meestal met een paar uur weer over is.

Wel heb ik een hele goede vriendin de het leuk vindt om soms even met me meet te gaan in de depressieve gedachten...

Het is eigenlijk al weer heel erg lang geleden dat ik me depressief voelde... ;)

oh ik heb zeker weleens mensen meegesleurd :(
vorig jaar vooral toen ik flink depri was, de meeste van mijn vriendinnen hebben het wel moeilijk met het 1 of ander
ze vonden het moeilijk om mij zo verdrietig te zijn (ik andersom ook zeker bij hun)... kheb ze ook wel een beetje meegesleurd niet zozeer omdat ik alles op hun storten en hun niks tegen mij mochten vertellen nee dat niet, maar gewoon omdat alles wat ik deed en voelde een uitwerking op hun had sommige van hun hebben toen afstand genomen, dat deed pijn maar het was zeker nodig
maar nu een jaar later ben ik nog steeds depressief maar ik sleur ze (hoop ik) niet meer mee... ik ben me gaan afsluiten voor ze: dan maar liegen denk ik dan maar
ik weet dat een vriendin van mij het er nog heel moeilijk mee heeft, al weet ze eigenlijk niet meer wat er door mijn hoofd gaat maar ze weet dat ik nog steeds snij etc...
door de problemen bij ons allebei is onze vriendschap een beetje stuk gelopen, maar ik zal er alles aan doen om dat weer beter te maken, vrienden gaan bij mij voor alles
ik gun al mijn vrienden meer geluk dan mezelf
ik probeer over alles heel luchtig te doen en gewoon lol te maken, helaas heb ik daardoor wel alle muren weer opgebouwd
maar ik ben zelf ook weleens mee gesleurd door een vriendin van me en daardoor weet ik hoe het voelt en heo moeilijk het is, en dat je soms toch echt ff aan jezelf moet denken
vorig snapte ik het niet echt nu wat beter

dan had ik het toch goed gezien *is trots*
hoi! ;)

mijn vriendinnen lieten me gewoon vallen toen ik een dipje had :confused: laat staan als ik depressief was geweest.
maargoed...

KOmt ook deels door mij dus ga je please niet schuldig voelen... en volgens mij gaat het nu toch al wat beter??? :confused: Tenimste ik hoop het maar, ik zei al ik wil een beetje opneiuw beginnen....je bergijpt wle wat ik bedoel.

hum tja voel me toch wel een beetje schuldig omdat ik het niet alleen bij jou heb gehad he...
maar tussen ons gaat het wel beter (met moi niet maar das een ander verhaal) en daar ben ik heel blij om...
probeer ik ook nieuw begin hihi, kwil jou nooit kwijt
love you

tja dat vind ik nou niet echt een goede vorm van vriendschap
ik vindt dat je als vrienden er voor elkaar moet zijn bij voor en tegenspoed...
zo leer je wel je echte vrienden kennen...