een "stromend" gevoel
 

Soms, vooral na een ruzie, komt het op. Meestal als ik alleen in m'n kamer ben. Het is een stromend gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Het is alsof er een kraan in me openstaat die dichtgedraait moet worden. Ik kan niet kijken, alleen maar staren. Het is alsof ik in een film zit. Het gevoel is: paniek, woede, verdriet. Maar vooral paniek. En ik weet 1 ding; de kraan gaat alleen dicht als ik mezelf snij. En als ik mezelf dan snij voelt dat zo lekker dat ik niet kan stoppen. Het is me één keer onder de afwas gebeurt. Toen heb ik me gesneden met het keukenmes. Ik kan het zo stiekem onderhands dat mijn moeder het drie meter verder niet eens zag.
De laatste tijd heb ik het niet zo vaak meer maar ik ben zo bang dat het weer komt. Ik vraag nu niet of iemand het snijden herkent maar het gevoel der omheen

Hoe ben je er eigelijk achter gekomen dat het gevoel pas weg ging totdat je in je eigen ging snijden? Heb je alles al geprobeert om weg te krijgen?

Ja, ik ken het precies. Heb het heel vaak als ik in bed lig, en inderdaad drang om te snijden, maar dat doe ik niet meer.

Ik kan je alleen maar aanraden om hulp te zoeken en te stoppen met snijden. Neem contact op met je huisarts en vertel hem of haar wat er op zo'n moment met je gebeurt. Blijkbaar moet je de spanning die je voelt (het stromende gevoel zoals je dat zo mooi omschrijft) zien te ontladen. Ik zou je aanraden om dat niet door middel van snijden te doen, maar op een andere manier die niet schadelijk voor je is. Omdat ik ook niet weet hoe dat zou moeten kan ik je alleen maar aanraden om samen met je huisarts te kijken hoe je op een voor jou niet schadelijke manier met die spanning kunt omgaan.
Indien je er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten, dan kun je me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

ik wil ook wel met iemand praten maar ik leef hier op het platteland en dat is allemaal zo close...

dan heb je dus niet hetzelfde want ik kan er niet voor kiezen om niet te snijden

Hij/zij zegt niet hetzelfde te hebben, hij/zij zegt het te herkennen.

En de keus heb jij ook.

had ik die keus maar...
en trouwens; ik bedoelde mijn reactie niet vijandelijk ik zei alleen wat het verschil was tussen ons...