Mijn eigen weg
 

Wegen lopen ongehoorzaam
langs en door elkaar heen,
geen wegwijzers die mij brengen,
ik beslis mijn route alleen


Probeer me niet te volgen
ik ben de kruising te snel voorbij,
uit het oog verloren en de gene
die verliest, dat ben jij


Je kunt me niet stoppen
eigenwijs als ik ben en altijd zal zijn,
probeer me niet te begrijpen,
mijn routebeschrijving is te klein

Sterke eerste alinea. 2e alinea begint ook sterk, maar zwakt iets af door deze zin:

uit het oog verloren en de gene
die verliest, dat ben jij

Dat leest een beetje haperend.

Je laatste alinea begint ook weer heel erg sterk, maar ik vind hem erg zwak afsluiten.. Dat is jammer, want het gedicht opzich had een goede opzet. Ik vind 'mijn routebeschrijving is te klein' gewoon geen mooi einde.