Op kamers, of toch niet...?!
 

Altijd heb ik zoiest gehad van ik ga op kamers als ik ga studeren. Ook dit jaar; al is het wel wat lastiger en heb ik er goed over na moeten denken...
Mijn zus woont in Nijmegen op kamers, een heel stukje hier vandaan. Het leek me leuk om daar te wonen, gezellig met haar. Alleen dat zal tegenvallen zeker omdat ze aankomend jaar voor haar studie in het buitenland zit.

Maar goed op kamers; wil ik het nu nog wel?! Of iig het ver weg op kamers; dichtbij op kamers is nog altijd anders dan ver weg.

Waarom zou ik ver weg van hier gaan wonen; ik heb hier mijn leven; waarom zou ik dit leven in gaan wisselen voor een andere leven, waarvan ik niet eens zeker weet of het beter wordt. Ik bedoel ik laat hier alles achter; mijn vriendje, celloles, de honden, pianospelen, stijldansen, korfbal, gewoon eigenlijk moet ik wel een hoop inleveren... waarom zou ik eigenlijk! Er is geen garantie voor een beter leven dan; misschien wordt het zelfs wel slechter allemaal; ik ben geen grote drinker; niet echt een uitgaander (af en toe natuurlijk wel), vindt hangen voor de tv niet echt hefitg...
En wat doet mijn zus die op kamers woont; iedere week bezopen om 8 uur na het uitgaan thuiskomen; lekker met vrienden op de bank tv kijken... Dat leven trekt me niet echt. En om nou aan de andere kant van het land alleen op kamers te zitten...

Iemand een wijze raad...?

Hmm, je moet je hart volgen. Ik zou persoonlijk nooit op kamers gaan om precies de redenen die jij zo mooi opsomt. Je zult dit zelf moeten beslissen. Ga je voor vernieuwing en verandering of ga je voor het oude? Alleen jij kan die vraag beantwoorden. :)

Mja zelf voel ik weinig voor op kamers wonen... al zou het soms wel handig zijn. Maar ik kan het goed met mijn ouders vinden, ik wordt gevoerd, mijn kleren worden gewassen... ik bedoel.. Das toch mooi makkelijk. Ik hoef geen huur te betalen ofzo... ik blijf lekker tot mijn 40e thuis :P

Als ik het zo lees, heb je je keuze al gemaakt.

Thuis blijven met allemaal gezellige vrienden, vriendinnen en ouders
of alleen op een kamer aan de andere kant van het land.

Bij op kamers gaan wonen geldt eigenlijk maar één regel (nouja...één regel, en een correctie op die regel).

Als je er gevoelsmatig niet 100% achter staat, moet je het niet doen. Tenzij je anders elke dag enorm lang heen en terug moet reizen. Waar woon je trouwens? Je profiel zegt 'stad zonder stadsrechten': Apeldoorn? Van daaruit is Nijmegen best goed te doen, je pakt de stoptrein naar Zutphen (15 minuten) en daarna de sneltrein naar Nijmegen/Roosendaal (35 minuten).

Ik woon in Zoetermeer, een heel stuk van Nijmegen vandaan dus. Maar omdat mijn zus daar studeert heeft het me altijd wel getrokken. Heen en weer reizen is geen optie.
De opleiding kan overal hoor; ook hier in de buurt, Leiden bijv. dat zou dan meer in aanmerking komen.

Het uitwonend studeren is eigenlijk een periode die je, als je hem kunt krijgen, niet moet laten lopen. Je studententijd is iets leuks, ik zou het niet meer kunnen missen iig. De nadelen die jij noemt zijn juist. Echter uiteraard zijn er ook voordelen; je hoeft je van niets en niemand iets aan te trekken, je hebt je eigen kamer/flat, een plek helemaal van jou, je wordt erg zelfstandig, je leert goed met geld omgaan. Daarnaast is de omgang met/in de buurt van studenten gewoon heel anders dan wanneer je bij je ouders bent. Dat is lastig uit te leggen, maar het voelt heel goed, ook wanneer je niet 3 keer per week tot acht uur in de stad bent (doe ik ook niet).
Want als jij gaat studeren leer je hoe dan ook nieuwe mensen kennen, waarmee je ook veel zult omgaan. Wanneer jij steeds om 2100 weg moet, omdat je naar je ouders moet, ga je daar op een gegeven moment een hekel aan krijgen en je hebt hierdoor ook meer kans om buiten de spreekwoordelijke boot te vallen..
Dus ik zou, als het binen je mogelijkheden ligt, zeker gaan studeren.

Succes,
Rick

Pff tis zeker heel moeilijk...ben er zelf ook nog niet uit na 1.5 jaar studeren....maar gelukkig duurt het ook wel ff voordat je in rotterdam een kamer kan krijgen.....stel de keuze gewoon uit totdat ik hier helemaal gesettled ben op school en in de stad:)

Ik zou zeggen: neem een kamer in de buurt. Dan kun je alsnog al die andere dingen doen (je ziet vanzelf wel wat je leuker vindt dan en je hoeft niets te laten).

Ik wou ook niet. Nou hoef ik gelukkig ook niet, omdat ik naar kampen kan. Maar als ik niet toegelaten zou zijn zou ik op kamers hebben gemoeten...

Dan ga je toch gewoon op kamers in Leiden? Dat is ten eerste een veel leukere stad en ten tweede kun je dan altijd terug als je het je niet bevalt...

Rotterdam is qua kamers niet vreselijk ingewikkeld, er is genoeg daar.

Was er op me 18de nog niet aan toe.
Nu ben ik er persoonlijk wel aan toe en kan het financieel weer niet :rolleyes:

Maar op kamers gaan is goed voor jezelf, dan ga je van leven naar overleven en uiteindelijk ga je over op leven op eigen kracht.

Soms is het leven een risico dat je moet nemen. Als het echt wilt moet je ervoor gaan. En je de hele tijd afvragen of het wel goed gaat komen helpt echt niet. De enige manier waarop je erachter komt is door het te doen. Verandering hoeft echt niet altijd slecht te zijn. Misschien is het soms juist beter.

Uiteindelijk doe je het toch voor jezelf. Vindt je het niks, zorg er dan voor dat je altijd wat/iemand hebt om op terug te vallen.

Success :)

ik heb het wel gedaan.
de universiteit is 3,5 uur reizen bij mijn ouders vandaan, dus het kon ook niet anders, maar dat wist ik toen ik voor deze stad koos.
in het begin vond ik het wel zwaar, en ik kon nooit es even doordeweeks bij m'n ouders gaan eten ofzo en doordat ik een weekendov heb kon ik op vrijdagavond pas om 7 uur in de trein stappen (is nu va 12 uur). verder komt vooral doordat je alles zelf moet doen.
'k ben hier meteen lid geworden van een sportvereniging, zit hier in een orkest en heb muziekles, dus daarvoor hoefde ik het ook niet te laten.

verder geniet ik van de vrijheid: m'n ouders wareb niet echt streng, maar ik kan nu helemaal zelf bepalen wat ik doe, en dat is heerlijk... :cool:

succes met je keuze!

Hai... als ik jou was zou ik niet op kamers gaan in nijmegen omdat je zus daar woont...
Je zus heeft daar haar eigen leven...

En het contact met je zus zal niet echt heel erg veel verbeteren omdat je in de buurt woont... Je bent en blijft t kleine zusje/broertje

Zoek een fijne kamer in een andere stad... fijn dichtbij de dingen die je niet opgeven wilt....

en bouw je eigen leven op... anders kom je bedrogen uit als je zo'n ideaal-beeld hebt gevormd..

En als je er echt nog niet zeker van bent...
gewoon blijven zitten waar je zit!

kuskussuus

Mwah ik heb vandaag eens even goed met mijn zus gekletst aan de telefoon :). En nee ik ben niet het kleine zusje van (nou ja beetje wel :p ), maar wij hebben altijd veel dingen samen gedaan; ook uitgaan doen we samen, af en toe. Mensen denken vaak dat we gewoon vriendinnen zijn die echt een super band hebben. Zo voelt het dus ook als een vriendin die heel vertrouwt is!

Maar goed; ze vindt niet dat alle mensen die op kamers wonen alleen maar voor de tv hangen en zuipen. Zo is haar leven ook niet. Tuurlijk heb je studenten die zo zijn, maar er zijn zat niet zo. Ook in haar vriendenkring kon ze zo een heel aantal mensen opnoemen die totaal niet zo waren!

En tsja alleen blijven daar dat doe je jezelf aan! Je leert genoeg mensen kennen daar als je er voor open staat. Verder ken ik al mensen die daar studeren redelijk goed (hun ouders zijn studeievrienden van mijn ouders), en we zijn ook altijd met elkaar op vak. gegaan, dus wel vrij bekend met elkaar. Laatst waren we daar ook op bezoek en toen was het echt zo van als jij volgend jaar in Nijmegen zit moet je ook maar iedere maandag met ons mee eten! Zoiets wijst al op dat je niet alleen (hoeft) te komen zitten daar! Daarnaast, geen gezeik van een moeder lijkt me ook wel (y)...Gewoon lekker alles zelf bepalen :)

Volgens heel wat mensen is de studeie-tijd de leukste tijd van je leven! Dat wil ik toch niet missen dan! En daar kan ik ook gaan sporten, muziek maken etc. Mijn vriendje heeft een OV; ik las in een ander topic dat het ook moet kunnen, als je je ervoor inzet. De honden die zie ik in het weekend wel weer :p En zelfs kan ik op zaterdagavond gaan stijldansen! Een heel dubbel leven werkt niet; stel dat ik naar Leiden zou gaan, een dubbel leven leiden kan niet; je moet dan overal teveel dingen inleveren denk ik.

Daarbij komt dat ik al voor ongeveer 99 % zeker een kamer heb in Nijmegen; ik ga het gewoon proberen daar; als het niet lukt, dan zien we dan wel weer, ik heb nog altijd een moeder om op terug te vallen!!

Thnx voor jullie reacties (y)

lekker thusi blijven wonen, voor een jaartje of twee

ik woon ook in nijmegen, maar ben er gaan wonen omdat ik thuis door mijn ouders juist in een sociaal isolement zat. Ik wilde ene nieuwe kans, en die grijp ik nu.

Als jij alles al hebt wat je hartje begeert, waarom verhuizen? misschien omdat het reizen vervelend kan zijn, maar je krijgt er thuis ook een hoop voor terug

lucky basterd eehm...meisje...

je hebt geen idee wat voor ellende ik ben doorgegaan om een kamer te bemachtigen

Nogal duidelijk dat je niet op kamers wilt.

Wat je in mijn ogen alleen verkeerd ziet, is dat je alles in moet leveren. Ik zie het juist als een soort "2e leven" in een andere omgeving. Je kunt kiezen!; Thuis leuk met je oude vrienden in het weekend uitgaan en ze uitnodigen in je nieuwe kamer. Veel meer kunnen ondernemen met hen, omdat je nog een thuis hebt waar je lekker op terug kunt vallen als je eens iets leuks wilt doen wat verder weg van je ouderlijke huis. Andere mensen leren kennen, je sociale leven uitbreiden (niet vervangen!) en ook met hen leuke dingen ondernemen, die je normaal doordeweeks niet zou (kunnen) doen als je thuis bij je ouders zou wonen. Tuurlijk zul je je honden minder zien enz., in jouw geval zul je wel wat moeten inleveren. Maar je kunt ook heel veel voortzetten in je nieuwe omgeving.. :)

btw, ik ben er ook niet uit of ik wel op kamers wil ;)

k heb hetzelfde probleem gehad, kwoon in leeuwarden en wou volgend jaar in rotterdam op kamers. Maar ik kan helemaal niet met geld omgaan, en hou er niet van om alleen te zijn. Mijn oom heeft een woning in rotterdam met een boven en onder appartement. Ik zou dan een kamer nemen in het onderappartement. Maar het is toch maar alleen, want het is niet hetzelfde huis als mijn oom zeg maar. De voornaamste reden dat ik wilde gaan was mijn vriend. Hij gaat in amsterdam studeren, en had ook al een kamer in rotterdam. Maja, na een poosje gaat hij toch op kamers in amsterdam. Dus dan zie ik hem ook niet al te vaak meer. En met ov valt leeuwarden amsterdam best te doen volgens mij. Dus blijf ik nog maar een paar jaar bij mijn ouders wonen

Als je er echt zo tegenop ziet, moet je het niet doen natuurlijk. Zeker niet als je jouw opleiding ook bij je in de buurt kunt doen. Ik heb hetzelfde probleem als jij, daarom blijf ik ook lekker thuis wonen. Geen gezeur, gewoon elke dag een half uurtje met de bus naar school. Ik kan mijn hobbies blijven zien, mijn beste vriendin blijven zien (die gaat gezellig met me mee) en ik kan mijn vriend blijven zien doordeweeks...!!!

Ja idd... das al bijna een rede waarom ik het moet doen... een kamer middenin het centrum, wie heeft dat nou :) maar ja als je maar genoeg mensen kent die voor je kunnen zoeken lukt het dus, zo blijkt maar weer :) het is wel een kamer in onderhuur, maar voor een hele tijd wel; dat meisje gaat samenwonen maar wil haar kamer achterhouden voor al het samenwonen heel erg tegenvalt

Ja ik heb dat dus ook zo; van de ene kant lijkt het me fantastisch, van de andere kant toch ookweer niet. Ik denk dat het ook te maken heeft met een soort van angst waar je je gewoon overheen moet zetten :)

En heen en weer reizen, ikw eet niet of je de stad zo goed leert kennen, met uitgaan etc heb je vaak dat je eerder weg moet, of jemoet natuurlijk iemand hebben waar je bij kan slapen... Daarnaast voor mij is heen en weer reizen naar Nijmegen geen oplossing...

Gezellig als je tot je 40 ste thuis blijft ik hoop wel eerder weg te zijn liefts dit jaar nog. Maar dat komt wel goed. Kijken of er in Breda nog wat leuks te vinden is. :rolleyes:

Dat studeren en uitwonen een leuke tijd is, dat is voor iedereen verschillend denk ik. Ikzelf studeer geschiedenis en vind de meeste van mijn medestudenten niet echt potentiele vrienden eigenlijk. En studentenverenigingen trekken me ook niet zo, ik woon prima thuis eigenlijk, ik heb hier vrienden, vriendinnen, leuk werk, sport en geen verplichtingen tov huisgenoten of whatever. Ben trouwens wel redelijk zelfstandig thuis, ik kook vaak voor mezelf enzo. Als ik op kamers zou gaan wil ik wel een gezellig studentenhuis of een eigen woning waarin ik eigen keuken en badkamertje heb. Ik heb weinig zin in een hospess ofzo.
Als op kamers gaan wonen geen veel beter alternatief is dan thuis, en dan bedoel ik vooral het sociale gebeuren, zou ik lekker blijven thuis wonen. Hoewel een eigen woning natuurlijk wel zeeeer prettig is.

Ik probeer het eerste jaar elk weekend naar huis te gaan, zodat ik toch m'n vriendje nog kan zien (oke, minder dan nu, maar het is niet anders...) en kan stijldansen (ook minder dan nu, maar dat is maar voor een jaartje). Ik hoop dat vriendlief (en danspartner) ook in Nijmegen wil gaan studeren zodat we het tweede jaar in Nijmegen kunnen gaan dansen en elkaar wat vaker zullen zien.
Dat doettie vast wel als het nog aan is dan :p
Je kan er ook voor kiezen om in Nijmegen te gaan korfballen en celloles te nemen, ik denk dat je daar wel een nieuw leven op zal bouwen en dta soort dingen.
Als je er zo negatief tegenover staat zou ik het echter niet doen, er is toch niemand die zegt dat je op kamers moet?
Het is een keuze die je helemaal zelf kan en mag maken :)