kwart voor elf
 

hij is hier wel,
zo ver weg,
want alle dagen,
zo ver weg,

ik wil er niet over praten,
want het zit helemaal vast,
ik wil alleen maar staren,
mij verstoppen in de kast.

want ik wil diegene zijn,
die weg is,
zo ver weg.

ik ben diegene,
die de uitgang nam.

hij,
staat toch met zijn benen op de grond,
maar ik wil er niet over praten,
toch maar draaien,
in het rond.

de dagen lopen af,
want het einde is een spel,
de dagen,
die ik het liefste tel.

want alles gaat voorbij,
ook al beslis je dat zelf,
alles gaat voorbij,
kwart voor elf....

vin em nie mooi ofzo, maar het moest effe............

mooi is relatief, wat jij niet mooi vind kan de ander wel vinden:)

Ik vat alleen niet wat kwart voor elf hiermee te maken heeft?
Ik vind het nogal storend staan aan het einde.