vrienden?
 

als je vrienden, of de mensen van wie je dacht dat ze je vrienden waren, steeds meer dingen gaan doen zonder jou erbij te betrekken of mee te vragen (voorbeeld: zwemmen, stadten, naar de bios, uit eten ofzo) kan je dan zeggen dat ze jou niet meer als vriend willen hebben? hebben ze dan genoeg van je? ik zit nu best in zo'n situatie, ik zit met nog 3 andere meiden in de klas die mijn vrienden waren *of zijn, dat weet ik dus niet* maar ze doen steeds alles met zn drieën en ik word daar onderhand best wel gestoord van, aangezien ze niet eens vragen of ik mee wil, terwijl, als ik wat ga doen, ik hun wel altijd meevraag.. *gelukkig zijn dat niet mijn enige ''vrienden'' ik heb nog een andere groep VRIENDEN en zij doen dat wel enzow.. maar om die ene groep geef ik ook best wel veel, maar dit doet me gewoon pijn...
iemand een tip hoe ik dit kan oplossen? * wat ik tegen ze moet zeggen bijvoorbeeld..* ??

thnx anyway

hmm, ik herken het wel.
ik had dit net zo goed zelf kunnen schrijven..
ook ik heb wel meerdere vrienden, maar er is een groepje van 3 personen die me nergens mee naar toe vraagt, nu mag ik niet eens op *****'s verjaardag komen :(

Ik weet niet of je gelijk kan zeggen dat het je vrienden niet zijn.
misschien denken ze dat jij het niet leuk vind, (vinden ze dat je teveel met die anderen om gaat) maar het kan ook inderdaad zijn dat ze je vriendinnen niet meer (willen) zijn.
Je zou het ze misschien regelrecht kunnen vragen?!
of gewoon eens vragen, mag ik ook mee?!
je merkt vanzelf hun antwoord wel.

ik denk dat mijn verhaal luchtig klinkt, maar zo is het zeker niet bedoeld. sorry....

*knuffel!!!!!!!!!!!!!!!*
wendy

dankjewel :) *klinkt niet luchtig hoor.. :) *

Ik ken het wel een beetje...., ik zat ook in zo'n pakket. Ik heb dat een beetje veranderd door een wat dominantere plek binnen het groepje in te nemen. Tot nu toe heeft het wel geholpen, maar soms word ik ook zonder pardon aan de kant gezet.

Dan denk ik maar van ' na mn eindexamen zie ik ze letterlijk nooit meer, en zoek ik wel andere vrienden'

Ik zou hen geen vrienden noemen, maar kennissen.

(y)

Niet te vergelijken misschien, maar mijn twee beste vriendinnen zie ik zo eens per maand. Voor de rest bellen we redelijk vaak, maar lang niet elke dag. En natuurlijk doen zij in hun eigen leven meer dingen met anderen dan met mij. Toch weet ik van beide dat ze me nooit zullen laten vallen, en dat weten ze ook van mij. Het ene meisje ken ik nu zeven jaar, het andere negen.

De mate waarin je met iemand wel/niet omgaat zegt dus helemaal niets over de vrienschap.

Voor de rest ben ik het eens met ********. Ik ken zat mensen, onder andere uit mijn klas, waar ik wel mee omga maar die ik niet als vrienden bestempel. Kenissen, inderdaad.

Als je echt bevriend bent met iemand dan heb je daar geen dagelijkse bevestiging voor nodig.

Je zou het ze kunnen vragen?
Je kan ook gewoon vragen of het goed is als jij ook meegaat (wanneer hun weer iets gaan doen). Je kunt dan naar hun reactie kijken, en altijd alsnog besluiten of je echt mee gaat of dat je je niet gewenst voelt en dus liever thuis blijft.

Je kunt ook even afstand van ze nemen. Ga iets meer met die andere vrienden om. Vriendschap moet van twee kanten komen, en of dat ook het geval is merk je dan snel genoeg.

Het ligt er natuurlijk aan hoeveel waarde je aan de vriendschap hecht. Maar persoonlijk voel ik me beter wanneer ik dingen alleen doe, dan wanneer ik dingen ga doen met mensen waarbij ik altijd het gevoel heb dat ik echt moeite moet doen om ertussen te komen. Ik vind het leuk om dingen met mensen te gaan doen, zolang die mensen het ook leuk vinden om die dingen met mij te gaan doen.

Maar dat werkt meestal averechts. Die vrienden/kennissen denken dan dat jij ook niet meer met hun om wil gaan en dan gaan ze nog minder met je doen omdat 'je het toch niet leuk vind?' daar wordt de eerste weer onzekerder van enz.enz en dan na een tijdje ben je die vrienden helemaal kwijt (n)

ik spring van vriendengroep naar vriendengroep, elk jaar school na de zomervakantie denk ik, ha nu eens wat anders :D
dus ik laat het eigenlijk zelf verwateren..

maar als je echt goed met ze omging/gaat, blijft dat altijd wel denk ik.. ga gewoon eens naar een van hen toe, dan vragen ze je vanzelf wel weer mee

Dat hoeft niet. Als het écht goede vrienden zijn laten ze het contact niet zo makkelijk verwateren. Ze hoeft niet helemaal niet meer met hun om te gaan, maar met even wat afstand kan je duidelijk zien of ze nog naar jou toe trekken of dat jij élke keer naar hen toe moet trekken.

En wat jij zegt, ja dat kan gebeuren ja. Ze zal ook zelf moeten inschatten wat ze wil, of ze het risico wil lopen om haar vriendinnen kwijt te raken door afstand te nemen.
Al denk ik dat dat wel meevalt. Even afstand is soms ook wel goed, dan trek je daarna juist meer naar elkaar toe.

Als ze weer iets hebben gedaan waar ze je nietbij hebben betrokken kan je zeggen: ohw wat leuk dat jullie me ook mee hebben gevraagd ad ik niet verwacht.
heeft bij mij ook geholpen!

heej meisje,
Dat is een ontzettend rotgevoel, I know... Iedereen maakt t (denk ik) wel eens mee, en dat is klote. Ik zou er gewoon iets van zeggen... Een btje luchtig brengen, niet doen alsof t je veel doet. Als je zegt dat t je veel doet, heb je weer de kans dat ze t overdreven vinden, en misn zelfs vinden dat je zeurt. Ik weet niet hoe ze zijn hoor, en ik noem je ook absoluut geen zeur, maar er zijn mensen die dat gewoon nogal snel denken :o Ik weet niet of je ze nog vrienden kunt noemen... Misn doen ze t niet expres, misn ook wel, maar daar ben je snel genoeg achter denk ik. Heb t r met ze over, met eentje die je t meest mag ofzo.
Sterkte, Heleen

*tis niet veel, sorry... hoop dat je er toch nog iets aan hebt :)*