Duisternis, maar...
 

Met dit gedicht weet ik het niet zo goed...

Het is donker.
de zon is er niet.
Tenminste niet zo
dat je haar ziet.
Het licht is weg,
het schuilt achter de wolken.
De wind steekt op
laat het water kolken.
Het waait geweldig,
Ja, enorm.
De wind wil woeden als een storm.
't wordt ontzettend koud.
Je voelt je heel erg oud.
Wilt liever niet lachen maar huilen.
Maar dan...
Als twee blinkende zuilen,
verwarmen twee lichtstralen de aarde.
Hun warmte heeft veel waarde.
De warmte neemt toe,
de kou verdwijnt,
en kijk naar de lucht:
de zon schijnt!

:confused: Mag ik even wat vragen?
Ik weet niet hoe dit in coupletten moet worden verdeeld.
Weten jullie dat?
Merci!

Het is donker.
de zon is er niet.
Tenminste niet zo
dat je haar ziet.

Het licht is weg,
het schuilt achter de wolken.
De wind steekt op
laat het water kolken.

Het waait geweldig,
Ja, enorm.
De wind wil woeden als een storm.

't wordt ontzettend koud.
Je voelt je heel erg oud.
Wilt liever niet lachen
maar huilen.

Maar dan...
Als twee blinkende zuilen,
verwarmen twee lichtstralen de aarde.
Hun warmte heeft veel waarde.

De warmte neemt toe,
de kou verdwijnt,
en kijk naar de lucht:

de zon schijnt!

Je zou het zo kunnen doen, maar dan klopt het rijmschema helemaal niet meer. Het gedicht zelf vind ik niet mooi, het is te cliché en te gerijmd en er zit geen metrum in. Strofen verdelen is niet zo moeilijk, je moet het gewoon op je gevoel doen. Een tip: gebruik per strofe een goed rijmschema (bijv. abba of abab) en zorg dat het ritme klopt.

Ik was net bezig met strofes indelen, toen ik je reactie al zag staan;). Hoef ik het niet verder te doen:).

Ik ben het eens met Anne haar feedback. Er zit geen goede regelmaat (ritme)in. Te gerijmd idd. En veel te duidelijk weergegeven. Gebruik meer beeldspraak en metaforen.