![]() |
De ironie van ons... is jij en ik alleen.
de ironie van ons is jij en ik alleen
Mijn sporen, jouw sporen Mijn gevolg is jouw oorzaak Hoe verder ik ook van de kant afraak Hoe dieper ik verzink in jouw vragen Waar ik, de antwoorden schuldig op moet blijven Verdreven door de hebzucht van de tirannie van de schuld Vergeven door de ijdelheid van geluk Ik dien me vrij te maken van alle bezweringen die over me heen zijn gevallen En de wetten omdraaien, om nog een keer omhoog te kunnen kijken Verdwalen in het bos, en verdwijnen in de woestijn Vinden in de oceaan en vergeten in het ravijn Heen en weer slingerend tussen niet en wel zijn Daar bevind ik mij nu, kiezend tussen liefde en pijn |
wauw :eek:
|
inhoud is mooi, en je woordgebruik ook.
maar af en toe loopt het niet helemaal.. de zinnen zijn soms ineens een stuk langer, waardoor het niet helemaal klopt. maar woorden weglaten zou het hele geheel misschien weer verpesten. |
Citaat:
Agree |
Verdwalen in het bos, en verdwijnen in de woestijn
Vinden in de oceaan en vergeten in het ravijn Heen en weer slingerend tussen niet en wel zijn Daar bevind ik mij nu, kiezend tussen liefde en pijn Dit loopt goed en is door de rijm extra sterk (y) |
Citaat:
het gaat me niet om mooie symmetrie, maar omd e boodschap over te brengen |
Citaat:
|
ja best wel goed doed
|
Heel gaaf, alleen dat over die woestijn en dat ravijn vind ik niet echt passen maar ja..
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:50. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.