~Ode aan het kind~
 

Rollen van een heuvelrug
Zingen in een blijde pas
Bellen blazen naar de zon
En dansen in het bloemengras

Zwaaien naar de wereld
Schommelen tot de wolken
Aai voor lieve stoute poes
En zie het water kolken!

Ijsje op de harde grond
Rozenblaadjes in een potje
Een ballon al in de lucht
En spelen met marmotje

Tranen op kapotte knie
En armen in de zachte wind
Beestje in een boterbakje
Tekent het onbevangen kind

Jammer van het metrum. Hier en daar loopt het niet, sowieso omdat je geen of bijna geen lidwoorden gebruikt. Ik denk dat als je de zinnen net iets langer maakt, je het al een stuk beter kunt laten lopen... De inhoud zegt of doet me weinig

ik vind de inhoud juist lievig. het heeft iets! echt mooi omschreven.

alleen de opbouw is idd wat minder, het leest niet lekker.
jammer

wel gaaf. Vera (y)

Inhoud is errug lievig *smelt* Beeld ook heel duidelijk :D

Heerlijk dit! Misschien net niet errug bijzonder, maar heerlijk geschreven: lief, onschuldig, vloeiend, kleurrijk... En dat kinder motief, dat spreekt mij erg aan. Conclusie: top! (y)

ik vind hem persoonlijk minder, ik hou niet zo van dat 'kinderperspectieve'.

Als je daar wel van houd, kan ik me voorstellen dat je het goed vindt, het is namelijk wel goed geschreven.

Bedankt voor de reacties.
Ik zit nu alleen naar dat metrum/ritme te kijken. Naar mijn gevoel loopt het wel, lees ik het anders?(hoe zou ik het metrum wel goed kunnen krijgen?)

Ik vind het ritme redelijk,
omdat het gewoon 1 lange opsomming is
gaat het me vervelen
en dreig ik ook uit het ritme te vallen..
Ik hou hier persoonlijk niet echt van..

Daar kan ik mij wel wat bij voorstellen. Het is idd. wel een grote opsomming. Deze vorm, en het ritme, is ook wat geëxperimenteer, wel bewust gekozen naar de inhoud.