Verloren "leven"
 

Zijn ogen bekeken mij
maar hij was niet,
woorden klonken
en tranen spraken
enkel waarheden

-Zijn adem is nooit gehoord
en een bewijs van leven
heeft nooit bestaan-

En toch liep hij
dag na dag in mij,
hij kleurde mijn wereld
waar enkel
de fantasie bestaat

- En zachtjes huil ik nu zijn kristallen
maar de bomen,
blijven bladeren verliezen -

Ik vind je vorm mooi. Ritme is goed. Mooi taalgebruik.

En zachtjes huil ik nu zijn kristallen> klinkt mij wat vreemd in de oren, wat wil je hiermee weergeven?.

In strofe 1 zou ik de komma ergens anders plaatsen.