Ik erger me soms kapot
 

Soms dan loop ik door de stad en dan ga ik op mensen letten. Ik kan me dan soms zo dood ergeren aan mensen. Bijvoorbeeld, een jongen
mijn leeftijd (een jaar of 18) loopt te bellen met zn mobiel, ik loop vlak langs um, loopt ie in die mobiel te schelden en te tieren, terwijl zijn mobiel niet eens aanstaat... dan heb ik egt zoiets van Man waar ben je in godsnaam mee bezig. Ook mensen die problemen maken om niets, een jongen die de straatkrant verkoper gaat lopen uitschelden, ik moet me dan egt inhouden om hem een klap te verkopen. Ik erger me vooral aan mensen die stoer lopen te doen om niets. Mensen met opgevoerde scooters die zon verschrikkelijke herrie maken. van die ruzie zoekers, uitslovers enzenz. Ook als ik uit ga van die DOMME mensen die ruzie gaan lopen zoeken en de sfeer verpesten Bah ik kots op ze...

--> ERGEREN DOE JE ALTIJD ZELF <--

jammer dat je je soms zo laat storen door anderen... kbedoel, probeer je je af te sluiten voor dat soort dingen... zonde van je humeur en je energie!

medelijden hebben met die mensen zou ik logischer vinden :D

Ik heb er ook last van.

Zoals Non zegt, jammer dat je je humeur erdoor laat verpesten, je kan er denk ik ook boven staan.

zoiets als: 'naja moeten zij weten, mijn leven is het niet'
Dat werkt :)

ja precies. ze zijn tog kansloos.. das tog zielig??

Nee dat gun ik dat soort mensen nooit, medelijden!

Maar ontopic:
Ik weet wat je bedoeld ik erger me er ook kapot aan.
Vroeger wou ik ook wel eens stoer doen, maar het is zo zinloos om stoer te willen zijn.
Ook erger ik me aan mensen die alleen maar praten over wat voor stoere dingen ze wel niet gedaan hebben!
Zoals: Ik had gisteren echt vet gevochten en toen kwamen er 30 vrienden van mij en hadden we ze allemaal kapot geslagen.
Daarna gingen wij uit en hadden iedere 30 bier op, dit is nog vrij weinig voor ons dus gingen we met zijn alluh weed halen en kochten de hele coffeeshop leeg(die gast was heel erg bang voor ons dus kregen we alles inclussief de coffeeshop zelf voor 10 euro)
Daarna gingen wij lekkere wijfen versieren, Ik had er ditmaal maar 4(Dat is minder dan normaal).
Ik nam ze alle 4 mee naar huis want ze vonden mij zo geweldig.
Ze schrokken ervan hoe groot en mooi mijn lul wel niet was(50cm).
Ze zeiden dat ze nog nooit zo een lekkere grote lul hadden gezien.
Ik heb zij alle 20 keer gillend laten klaarkomen.
Zij vroegen achteraf omdat ik zo een lekkere jongen was of zij een relatie met mij wouden en vonden het niet erg dat ik een relatie had met alle 4 tegelijk of daarnaast nog vreemdging want ze vonden mij lul zo lekker.


Dit soort verhalen daar kan ik mij zo aan ergeren!
Het is misschien een beetje overdreven samengevat maar zo dom als dit komen sommige types wel tot mij over!
Het is gewoon om heel hard om over te lachen!
Kom lach er eens over en wees blij dat jij niet zo ontiegelijk dom bent.
HAHAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHHA

:D :D :D :D :D :D

Dit is nu nog een heel stoer verhaal als je dit verteld.
Maar over paar jaar is dit verhaal niet stoer genoeg meer.
De maatschappij wordt steeds erger heb ik het idee.

Jammer dat je het beeld van de maatschappij door zulke mensen laat bepalen.

Als men zich ergens aan ergert betekend dat meestal dat er diep van binnen een herkenning is van iets wat ook jij in je hebt. Het zegt dus veel over jezelf.

Het psychologische deel van dit verhaal is misschien de vraag: wat is het in mij dat ik mij erger aan dingen?

Als jij bijvoorbeeld een “allergie” hebt voor dat “onnodig stoer doen” van mensen, wat eigenlijk een overdreven vorm is van “erg op de voorgrond willen treden”, dan wordt het tegenovergestelde: “niet erg opvallend doen”, en als je dat overdrijft: “een onvermogen tot empathie” jouw valkuil.

Dit geeft dus meteen aan waar je het beste zelf aan zou kunnen gaan werken. Jezelf meer verbinden met mensen, zelfs die waar jij je aan ergert. Empathie in plaats van medelijden. Dit geeft je meteen een ander beeld van de maatschappij ook... ;)

Die theorie heb ik ook al vaak aangehaald voor mezelf.
Ik moet soms toegeven dat ik mij erger aan handelingen van mensen, en dat die handelingen meestal dingen zijn die ik zelf veel doe/zou willen doen.

Ik erger mij bv aan mensen die veel aandacht zoeken, en ik erger me nog meer aan mensen die ze krijgen.
Ik erger me eraan, terwijl ik zelf zo graag die aandacht zou krijgen. Dat is de kern.

Je moet even je trots opzij zetten om dat te durven toegeven.

Ach, kan best zijn dat er iets van jezelf in de irrritatie zit. Weet alleen niet of het daardoor ook minder word.
Als je merkt dat je geergerd raakt moet je gewoon de andere kant uit kijken en je laten afleiden, meer kun je er niet aan doen (sommige mensen zíjn gewoon soms irritant).

Inderdaad ik ben het hier mee eens.
Ik zoek soms ook wel eens aandacht en dan erger ik me kapot aan mezelf.
Ik wou dat ik dat niet deed maar iedereen zoek volgens mij wel eens aandacht.
Of je krijgt al genoeg aandacht dat kan ook.

Je hebt idd van die onwijs irritante lui, in eerste instantie gewoon maar bedenken dat jij daar boven staat :p
het enige is dat je nogal eens last kan hebben van ruzie zoekende lui en/of van die hangjongeren die zichzelf cooler vinden dan ze eigenlijk zijn :rolleyes: :mad: