Kliekgedrag
 

Wat mij onlangs wederom verbaasde is het schijnbaar onophoudelijke kliekgedrag van vegetariërs en veganisten. Wie weet waardoor dit veroorzaakt wordt?

Voorbeeldje:
Wanneer er in groepen gegeten wordt, komt het regelmatig voor dat er gevraagd wordt of men vlees eet of vegetariër is. (althans in studentensociëteiten wel ). Wanneer dan gezegd wordt dat men vegetariër is, reageren de dichtsbijzijnde vegetariers meestal met: " Goh, jij ook?"

Als ik dan op F&L ook nog eens een 'vegetariërs-topic' vindt, dan vraag ik me zulk soort dingen gelijk helemaal af.

De eerste persoon zal waarschijnlijk zeggen, " dat komt omdat ze iets met elkaar gemeen hebben" , maar waarom klieken vleeseters dan ook niet?

barst maar los :)

Omdat vegetariërs een minderheid zijn, .

Het wel of niet vegetariër of veganist zijn is een fundamenteel onderdeel van de menselijke filosofie en op karakter gebied vrij bepalend. Zoals Ghandi ooit zei: De beschaving van een samenleving wordt bepaald door hij zij met haar dieren omgaat.

het zijn van vegetarier zegt vaak iets over karakteristieke eigenschappen en ideologien. Mensen zoeken graag andere mensen die er net zo over denken als zij. De reden dat vleeseters dit niet doen, is dat het eten van vlees zo normaal is dat het niet zo snel iets zegt over de persoon zelf.

Het is de strijd tegen de eenzaamheid. De behoefte om geaccepteerd te worden. Je wilt ergens bij horen, omdat je dan ergens op terug kunt vallen. Je hebt ook minder lef nodig als je iets niet alleen hoeft te doen. Gedeelde smart is halve smart, en zo bestaan er nog wel een aantal gezegdes.

De reden dat vleeseters niet klieken is omdat vlees eten voor hun niet speciaal is. Zij zijn weer op een ander gebied 'speciaal', bijvoorbeeld door een liefde voor vogeltjes kijken ofzo. Als zo iemand een andere vogeltjeskijker tegenkomt, dan trekken ze wel naar elkaar toe, omdat ze inderdaad een minderheid zijn.

Mensen zijn toch bang om alleen te zijn. Een baby zoekt zijn moeder, een 14 jarige zijn vrienden en op een gegeven moment wordt er naar een partner gezocht. Dat heeft de mens gewoon nodig. (Ik ben ook nog steeds op zoek naar een kluizenaar omdat ik zo moeilijk kan geloven dat zo'n geisoleerd leven een ideaal kan zijn...)

Dit soort behoeftes naar aandacht en gezelschap uit zich vaak in kliekvorming om andere redenen, zoals kleding, muzikale voorkeur en uiterlijk. Behoefte naar ware vriendschap en een klikken op karakter-gebied uit zich vaak in "kliekvorming" vanwege dingen die te maken hebben met levensbeschouwing.

Dat ben ik met je eens, maar dat was ook wat ik bedoelde. Bij het zoeken naar een medevogelaar wordt natuurlijk naar heel andere klikpunten gekeken als bij het zoeken naar een geliefde. Maar allebei komen voort uit de strijd tegen de eenzaamheid.

Er zijn al goeie argumenten gegeven. Maar het sowieso ook gewoon een logisch sociaal verschijnsel.