Moet jij huilen op begrafenissen?
 

Moet jij huilen op begrafenissen? Of probeer je je 'groot' te houden en wil je niet gaan huilen? Vind je het vervelend als iemand je ziet huilen?


Ik moet aanstaande zaterdag naar de begrafenis van een neef van mij die gisteren is overleden na een coma van elf maanden. Ik heb zelf altijd erge moeite met begrafenissen en krijg vooral tranen in mijn ogen als ik kijk naar de naaste familieleden van de overledene. Ik vind het best raar: ik voel me zo opgelaten als ik moet huilen, hoewel ik niet precies weet waarom. Ik voel me een beetje een huichelaar als ik huil op een begrafenis van iemand die niet heel dicht bij mij staat, terwijl ik er niets aan kan doen.

dat is toch helemaal niet huichelachtig?

ik huil wel altijd bij begrafenissen (nou ja, 3 uit 3)

Ik heb maar 1 begrafenis echt meegemaakt.. en die is gek genoeg van een leraar.

Ookal stond hij ver van me af.. moest wel huilen. Ben nou eenmaal een jankebalk en toen ik dacht aan de kinderen en vrouw die hij achterhield.. dik gejankt \

Tis helemaal niet erg ofzo hoor, ik denk dat veel mensen het logisch vinden als je huilt bij een begrafenis. Doen er zoveel



Gecondoleerd trouwens

Nee ik hoef (bijna) nooit te huilen op begrafenissen. Niet om me groot te houden, ik hoef t gewoon niet. Zelfs bij familieleden niet. En ja dat is heel vervelend, als iedereen om je heen zit te janken en ik niet. Kan dr niks aan doen, tis niet zo dat t me niks doet, een brok komt wel maar tranen, nee.

gecondoleerd.

Tot nu toe ging ik alleen maar naar begrafenissen van nabije familieleden en dat was altijd wel aangrijpend genoeg dat ik moest huilen.... Op de begrafenis van m'n opa dec '02 heb ik me groot proberen te houden, maar toen ik mijn boeketje in z'n graf gooide werd het me toch teveel...
Vroeger (denk aan tot 10 jaar) hoefde ik nooit te huilen, en vond ik begrafenissen maar iets stoms... Ookal kende ik de overleden personen, ik kon me er toen nog geen voorstelling van maken wat dood zijn is.

Enne nog gecondoleerd en sterkte zaterdag

ehm, heb voor zover ik me kan herinneren 2 begrafenissen meegemaakt. 1 van een jochie van een jaar of 13-15 die een ernstige hartafwijking had en 1 van mijn oma en bij beide heb ik niet gehuild. waarom niet? ik voelde geen tranen ofzo opkomen....geen idee waarom, maar zo zat het bij mij. maar ik kan me best voorstellen dat er wel mensen bij moeten huilen. is ook niks om je voor te schamen denk ik. tis toch niet niks als er iemand overlijd. t kan ook best zijn dat het verdriet je pas dagen/weken/maanden later overvalt. tis volgens mij niks om je voor te schamen, maar dat geldt voor al het verdriet..
iig veel sterkte voor de topicstarter as. zaterdag

Ligt eraan van wie het is, natuurlijk. Van mijn ene opa wel, van mijn andere opa en overgrootmoeder niet. Waarom niet? *haalt schouders op* Leeftijd, hoe vaak ik ze zag, etc...
Verder ben ik geloof ik niet naar begravenissen geweest.

Eigenlijk heb ik nog nooit een begrafenis meegemaakt.

maar sterkte zaterdag.

Ik heb gelukkig nog nooit een begrafenis mee mogen maken, maar het ligt er uiteraard maar net aan wiens begrafenis het zal zijn. Huilen doe ik maar zeer zelden, maar waarschijnlijk hou ik mezelf groot. :)

Hangt van de persoon af lijkt me.

Heb 1 begrafenis meegemaakt. Op de begrafenis
zelf heb ik niet gehuild, bij haar graf wel. Heel erg.
Wilde het niet laten zien op de begrafenis,
maar goed, dat heeft meer met de mensen
(en hun achterlijke gedrag) te maken.. Hoort hier iig niet.

Gecondoleerd.. En sterkte zaterdag.

Gecondoleerd.
Ik moet zelf in eerste instantie niet huilen, maar idd, door de aanblik van de naaste familieleden die zoveel verdriet hebben voel ik bij mij de tranen toch ook komen, daar kan ik echt niet tegen.

Ik weet het echt niet. Ik heb nog nooit een begrafenis meegemaakt, en met dood e.d. heb ik ook geen ervaring 'van dichtbij'.

Op begrafenis van mijn opa twee jaar geleden moest ik ook niet huilen en ik schaamde me ervoor
Ik vond het echt heel erg dattie overleden was en mis hem nu nog steeds wel, maar ik kan er niet om huilen hoe stom het voor sommigen misschien ook klinkt
Ik werd wel ziek in de tijd tussen zijn overlijden en twee weken na de begrafenis en het schijnt dat dat ook een vorm van uiting van verdriet en stress kan zijn, dus misschien uit ik het dan op zo'n manier... ik weet het niet

niet zo veel ervaring mee
tot nu toe niet :)

Ik heb nog maar één begrafenis meegemaakt en toen was ik te jong om het allemaal te begrijpen.

Bij 1 van de 4, omdat dat de allerliefste man was die ik ooit gekend heb...bij die anderen had ik wel een beetje de neiging, maar dat kwam vooral ook nog door de muziek die erbij kwam...toch op de een of andere manier voel ik me dan toch gedwongen om me in te houden ook al is het erg naaste familie, ik weet niet precies waarom maar zo voelt het gewoon...

Op die van mijn eigen oma heb ik wel gehuild, ja. Verder heb ik nog geen begrafenissen meegemaakt.

Heb 2x een begraafnis meegemaakt en 2x niet gehuild.
1e was ik nog erg jong en iemand die ver van me af stond
2e is 2 jaar geleden, lerares.

Met m'n oma gaat het momenteel ook niet goed, als ik er alleen al aan denk dat ze misschien niet lang meer zal leven krijg ik al tranen in m'n ogen!

Huilen is goed voor de verwerking, gecondoleerd

heb geleerd mn emoties te controleren, maar zodra ik op zo'n moment aan mn vader denk moet ik wel huilen ja..
probeer me groot te houde en wil niet huilen.. ook nauwelijks gedaan op mn vaders crematie...
ja vind het heel vervelend als iemand me ziet huilen.

ik huil niet op een begrafenis. kheb er 4 gehad maar ik hou me beetje groot denk ik.

Ik had er nog nooit 1 gehad

Toen plots 2 achter elkaar

M'n buurman en m'n oom.
Het gekke was:
-Toen ik hoorde dat m'n oom dood was moest ik helemaal niet huilen
-Toen ik hoorde dat m'n buurman dood was wel

-Op de begravenis van m'n oom moest ik wel bijna huilen
-en op die van m'n buurman helemaal niet....

Maar anderen huilden wel erg veel en ik vind dat IEDEREEN op begravenissen mag huilen.....is zelfs beter als dat je het inhoud.

Sterkte zaterdag.....het is niet leuk maar je wilt het echt niet missen

ligt er aan wie het was denk ik....ik probeer me wel groot te houden maar soms lukt dat gewoon niet...

Heb maar 1 "serieuze" begrafenis meegemaakt en toen konden ze me zo'n beetje opdweilen :(

0 uit 1, mijn oma, ik geloof niet dat ik moest huilen.

Ik heb nog nooit een begravenis meegemaakt...
Afkloppen :o

Leraar: tranen in m'n ogen, maar ze vielen er niet uit
Stiefopa: tranen in m'n ogen, maar ze vielen er niet uit
Oom: tranen in m'n ogen, maar ze vielen er niet uit

Ik neem me altijd voor niet te gaan huilen omdat dat niet mag van mezelf, dan toon ik mijn zwakte en dat hoort niet vind ik. Maar elke keer weer moet ik enorm janken en kom ik niet meer uit mijn huilbui :(...
Bij mijn 1e opa die stierf, ik was toen 7 viel het nog wel mee...
Maar laatste keren dat ik een begrafenis had viel het me toch ongelofelijk zwaar.
De komende zal ook zeer k*t zijn :( :(

Ik ben nog maar een keer op een begrafenis geweest, en toen was ik 4. Was van een oma, en ik denk niet dat ik toen gehuild heb.

Maar ik denk dat het ervan afhangt of je die gene goed kende, dan huil ik denk ik wel.

Gecondoleerd en sterkte trouwens

gecondoleerd
Huil maar gewoon, anders dan ga je het allemaal opkroppen.En als je het ff nog wil inhouden dan tel steeds tot 10, maar het moet er toch een keer uit! dus laat je maar gewoon gaan , je moet je zeker niks van andere mensen om je heen aantrekken

sterkte!!!

Ik heb tot nu toe een begrafenis meegemaakt en toen heb ik niet gehuild. Ik weet niet waarom, maar ik kon het niet.

Je hoeft je echt geen huichelaar te voelen,hoor. Ik bedoel maar als je van iemand hield en diegene sterft mag je heus wel huilen.

Sterkte zaterdag!

Ik denk dat dat nogal ligt aan wie er begraven wordt en wat voor relatie ik met diegene heb...
Ik zou me in ieder geval niet inhouden, dat kan ik niet eens. Als ik moet huilen, doe ik het ook.

Een begraVenis? Och natuurlijk, dat is wanneer er iets te begraven is...


Ik heb alleen gehuild toen mijn vader werd gecremeerd, en nog maar heel eventjes, toen iedereen binnenkwam. Verder was ik heel beheerst. Moest ook wel, ik moest nog spreken. Stom was dat, ik heel cool, maar wel met een dikke keel en de hele zaal in tranen.

Maar een week later heb ik vreselijk gejankt toen ik op mijn oude slaapkamertje kwam, waar hij overleden was en ik dat bed moest afhalen en wassen.

Pas drie maanden later kon ik mij er toe zetten om op te gaan ruimen, en toen heb ik ook zeer radicaal alles weggeflikkerd op een koffertje persoonlijke spullen en zijn foto's na.

De begrafenismuziek kan ik nu pas weer beluisteren zonder bitter te moeten wenen. Verdi. Luisterde ik stiekem boven aan de trap. Dat wist hij wel, en dan zette hij de deur van de woonkamer op een kiertje, zodat ik het beter kon horen. Och, die mooie avonden in dat donkere tochtige trappenhuis, verkleumd in mijn ponnetje.

ja, bij die van mijn tante heel erg. Maar haar dood vond ik ook heel erg oneerlijk, aangezien ze nog maar 53 was. Bij die van mijn oma ook wel, maar daar had ik toch minder "moeite" mee. Ze was al 90 en dan verwacht je zoiets toch eerder.
Verder ook nog wel gehuild toen er een jongen van mijn middelbare school werd begraven, maar dat was meer omdat ik toen in het schoolkoortje zat en we hele emotionele liedjes moesten zingen (zoals Tears in Heaven).

Maar ik probeer me niet groot te houden. Als er een naaste is overleden, mag je je gevoelens tonen, vind ik

Ik snap wel wat je bedoelt... als je degene niet echt kent voel je je op de een of andere manier toch stom tegenover de dierbaren van de overledene... ik heb dat zelf ook wel.

Maar ik kan ook niks tegen de tranen doen. Vooral als ik muziek hoor is er geen houden meer aan. Er is geen reden voor om je opgelaten te voelen, maar ik begrijp je wel.

Veel sterkte op de begrafenis zaterdag.

Ligt aan de persoon denk ik. Als het een familielid of een hele goede vriend was die je echt veel zag en waar je veel mee optrok, dan zal ik denk ik wel huilen, anders denk ik niet. Maar ik denk ook dat het bij iedereen verschillend is.

mjah.. het ligt eraan van wie die begrafenis is natuurlijk. Ik ben nu naar 2 begrafenissen geweest en één crematie. ik heb op ze allemaal moeten huilen. de eerste was de begrafenis van mijn overgrootmoeder.. ik kwam daar niet zo vaak.. maar ik mocht haar ontzettend graag... ik was toen ook nog maar 10 geloof ik.. maar ik weet nog wel dat ik het heel erg vond. De crematie was van de vader van hele goede vrienden van mijn ouders.wij kenden hem persoonlijk ook goed.
dat vond ik heel erg, de man had kanker en was heel erg mager geworden. toen heb ik ook gehuild, maar ook omdat ik de vriend van mn ouders zag huilen, en zag hoeveel verdriet hij had. toen me moeder naast me ook nog eens begon te snikken rolden mijn tranen ook over mn wangen.
laatste begrafenis was van een oude vriendin van mij, ze had kanker.. dat vond ik echt de ergste begrafenis, hij was wel onwijs mooi, maar zo zielig.. ik heb daar eigenlijk heel veel zitten houden. ik huil wel snel eigenlijk.. maarja.. vind ik ook niet erg, laat iig wel mn emoties en verdriet zien... *niet dat ik het erg vind als je niet huilt hoor...*

Gecondoleerd...

ik heb alleen de begravenis van mn opa meegemaakt en toen heb ik gehuild, toen mn neef dood ging heb ik geloof ik neit gehuild

Ligt eraan wie er is overleden eigenlijk.
Op de begrafenis van mijn oma heb ik gehuild ja! Maar op de begrafenis van de moeder van een vriend van me niet. Omdat ik die moeder pas 4 keer gezien had ofzo en dus niet echt kende. Ik kwam daar meer om die vriend te steunen enzo, dan vanwege die moeder.

de moeder van toen m'n beste vriend had een hersentumor. De dokter kwam langs en zei dat ze nog een half jaar te leven had, de volgende dag was ze overleden. Op de crematie(geloof ik, we hebben het er nooit meer over) kwamen we met de hele vriendengroep van hem en iedereen lag jankend in elkaars armen. Ik niet. Heel stom, maar ik heb zo'n beetje iedereen opgevangen. Een vriendin van mij had haar vader verloren en een vriend kende die moeder heel erg goed.

Ik kende haar zeg maar helemaal niet, 2 keer gezien ofzo. Die jongen heeft helemaal niet gehuild, ik denk dat hij in shock was. En daar heb ik om moeten huilen toen ik langs de kist liep.

Laatst draaide mijn vriendje Tears in Heaven van Eric Clapton, het liedje waarmee ze gecremeerd is. Haar man had het zelf ingezongen en zelf gespeeld op z'n gitaar. En toen ik het hoorde bij hem thuis kreeg ik echt ff een zware brok in m'n keel en ik voelde m'n tranen al prikken. Alleen al om het feit dat die jongen nooit heeft gehuild, ook niet erna.

Huilen is goed, die vriend zit er nu nog steeds mee, dat merk je gewoon omdat hij het verdrongen heeft en het er nooit over heeft. De volgende week was hij gewoon weer zoals altijd....

deze vraag kan je zelf al invullen elk persoon met gevoel Zal wel huilen .. als die persoon dierbaar voor hem haar was

..

Helemaal fout.. Wat ik al heb gezegd, ik hoef NOOIT te huilen op begrafenissen en denk dan maar niet dat ik dr niet evenveel om geef als mn familieleden.

mee eens miro. Een vriendin van me moest naar de begrafenis van haar tante, de tweelingzus van haar moeder en zij moest ook niet huilen. Tis maar net of je je in kan/wil inhouden. Heeft er nix mee te maken dat je niet om diegene gaf.

geen id, nog nooit naar een geweest

Ik ben nog nooit naar een begrafenis geweest, maar als het ooit gebeurt weet ik zeker dat ik moet huilen. Ik huil al als er in een film iemand doodgaat, dus dan weet ik genoeg..

Zodra ik hoor dat iemand dood is, schiet alles op slot. Dus ik huil niet op een begrafenis

nou bij de 1e begravenis wel van een jongen uit mijn klas... kon het echt niet meer inhouden. maar vorig jaar zijn heel veel mensen overleden, de 6e had ik echt zoiets van goh aeer en was er zowat aan gewend geraakt klinkt heel stom is het eigenlijk ook maar dan huilde iedereen om me heen enzo en ik niet. alleen nog bij mijn buurvrouw ik zag haar kinderen die heel hard aant huilen waren en haar man.. die kinderen waren nog zo jong toen had ik het ook ff niet meer moet er niet aan denken mijn ouders kwijt te raken.

ik heb het er nooit echt met mensen over ik zie steeds die mensen nog voor me zoals ik ze in de kist heb gezien

ik meot je iets vertellen, je moeder is overleden ....oja joh!?




;) :o

well, ligt eraan van wie de begrafenis is, bij mn opa moest k geloof ik niet huilen (ik was uh, 6 of 7), maar bij de begrafenis van een vriend heb k steeds lopen janken. En mensen die willen huilen moeten dat vooral doen.

k heb nog nooit een begravenis meegemaakt. dus ik weet niet

Same here.