Citaat:
Krummeltje schreef op 16-05-2003 @ 20:07:
Nou ja, ik zou wel twijfelen iig. Maar goed, als jij en hij dr happy mee zijn, hoor je niks van mij hoor! (y)
maar hoe weet je dat dan al op je twaalfde? je wordt toch niet op een dag wakker met 'ik ben homo'? en op je twaalfde lijkt het me dat je nog helemaal niet met dat soort dingen bezig bent...
|
Je bent er niet mee bezig, en ik kan het vooral achteraf goed zeggen. Maar ik zal er een voorbeeldje bij geven. Op mijn 12de ging ik op kamp, en 's avonds deden een aantal jongens in de tent mee aan een pyjama-show. Dat ging nog ff wat verder, en uiteindelijk werd het een soort naakt-show. Ik merkte bij mezelf dat het mij opwond om daar naar te kijken. Dat vond ik raar. En, na de vakantie ging ik naar de middelbare school, en ook daar heb ik nooit naar meisjes gekeken ofzo. Ik keek vooral naar jongens. Dat heb ik altijd weg willen stoppen. Ik kon het voor mezelf niet accepteren, ik wilde het niet!
Nu leven we in een heel andere tijd, nu kun je makkelijk op internet om informatie daarover op te zoeken, die mogelijkheid was er toen nog helemaal niet. Ik voelde mezelf raar, anders en hoopte heel erg dat het weer over zou gaan!
Citaat:
Waarom accepteren je ouders het eigenlijk niet? Je wordt er toch niet anders van? Als je het altijd al geweest bent...
|
Ehm, waar staat het dat mijn ouders het niet accepteren? Ik heb wel gezegd dat de ouders van mijn vriend het misschien nog wat moeilijk vinden dat hun enige zoon homo is (zij hoopten als ouders toch op kleinkinderen (zoiets mompelde zijn vader tenminste)). Maar mijn ouders accepteren het zeker wel. Daarover heb ik ook nooit getwijfeld, omdat de beste vrienden van mijn ouders 2 vrouwen zijn, die ruim een jaar geleden zelfs getrouwd zijn met elkaar! :)
Maar moeilijk om te vertellen blijft het zeker wel. Omdat je dénkt dat ze je misschien toch raar vinden (ik haalde me tenminste hele doem-scenario's in mijn hoofd).
Citaat:
En bovendien, je bent nu 22, wanneer heb je het hun verteld, als je het al wist op je twaalfde? Toch niet onlangs ofzo?
|
Nee, ik heb het niet onlangs verteld, maar wel pas toen ik een stuk ouder was. Namelijk toen ik 20 was. Dat kwam omdat ik, sinds ik van de middelbare school af was, door mijn studie in aanraking kwam met (het toen net opkomende) internet. Zo heb ik me kunnen verdiepen in een aantal zaken. En heb ik een keertje een jongen ontmoet die ook homo was, daar heb ik heel lang mee gepraat. Na het gesprek heb ik het besluit genomen om, zodra ik vrijdags thuis kwam (ik woonde toen op kamers), het te vertellen aan mijn ouders. Uiteindelijk is dat zaterdagochtend geworden vlak voordat ik naar mijn werk ging, maar het was er wel uit! En ja, het viel achteraf gezien zeker mee!
Citaat:
(hoelang heb je al met je vriend?)
|
25 mei alweer 7 maanden :D Alleen zijn ouders weten het pas sinds eh, iets voor valentijnsdag. Dus voor hen is het nog maar een paar maandjes.
Citaat:
*leest post na* veel vraagtekens :D maar ik ben gewoon nieuwsgierig... slechte eigenschap...
|
Nee hoor, nieuwsgierigheid is een goede eigenschap :) Ik ben zelf ook nogal heel erg nieuwsgierig. Enneh, mocht je nog iets willen vragen, ga dan gerust je gang!