Als een zender zonder kanaal
 

Als het ruizen op het beeldscherm
van een zender zonder kanaal
met enkel zwart en wit
wordt alles grijs

Ik blijf mis stappen
naast de stenen
die juist voor droge voeten
daar zo handig waren neer gelegd

Zwart met wolken
kleurt de wereld mij
en ik zie niets in het donker
laat mij mijn tranen drogen

Als chaos
in het duister
honderd armen
verstrengeld in elkaar

Zoals het ruizen op het beeldscherm
van een zender zonder kanaal
met enkel zwart en wit
blijft alles grijs.

Ik vind die metafoor wel mooi gevonden. strofe1 en 2 vind ik in vergelijking tot elkaar, te verschillend lopen.De herhaling is leuk.

Dank je wel voor je reactie...
Je hebt inderdaad gelijk over de strofe's dat die zo verschillend lopen.. Dat stoorde mij ookal onder het schijven en bij het nalezen... Maar ik wou het toch posten:)
Ik was wel tevreden met de 1e (en dus ook de laatste) strofe. En sommige stukjes die er tussen zitten vond ik ook wel leuk bedacht van mezelf :D

Oke.. naja iig bedankt dus:)

:D rupsje

Ik begrijp er daarentegen niets van. Wat bedoel je nou precies met die ruis? En die kleuren? Probeer een wat minder raar gedicht te schrijven, oke? Groetjes

Uhm... misschien moet je de dingen niet te letterlijk nemen, maar ook je fantasie gebruiken en door woorden heen kijken... Als je dat niet lukt, moet je gewoon even verder zoeken.. want er staan genoeg "minder rare" gedichten op dit forum (daar zitten vast ook wel een paar van mij bij)..

Naja de groetjes en suxes met wat diepzinniger leren te denken:D