Kort verhaal: woensdag
 

Kort verhaal: Woensdag

Het is een normale dag.
Bert, de vader van het gezin, staat op en gaat ontbijt klaarmaken. Met een dienblad vol lekkere dingen wekt hij hun dochtertje, zevenjarige Anna. Hij legt het op haar bureautje en doet de gordijnen open. Mompelend wrijft ze de slaap uit haar ogen en geeft haar vader een kus, die daarna weer naar beneden gaat. Gulzig drinkt hij in de keuken een grote mok koffie. Daarna verschijnt een quasi-tevreden glimlach op zijn gezicht en kleedt hij zich aan.
Wanneer Dora, de moeder, binnenkomt geeft hij haar liefdevol een knuffel. Samen genieten ze van een heerlijk geurend ontbijt, zonder ook maar een keer naar mij om te kijken.
Anna krijgt eten, Dora en Bert krijgen eten en wat krijg ik? Niet eens een blik, niet eens een uiting van waardering of liefde.
Ho, wacht! Ze hebben het over mij! Ik krijg aandacht, ja! Vanaf gisternacht acht uur moest ik al gaan slapen, terwijl ik geen ukje meer ben! Ik had het hen ook nog verteld, maar ze wilden niet luisteren. Wat zeggen ze, even luisteren.
Oh. Da’s ook niet erg aardig... alleen maar gezeur, precies hetzelfde als altijd.
“Hij kon zijn bek weer niet houden, moest weer zeiken, moest weer dit en dat. Altijd gezeik met ‘em, ik ben het zat!”
Nou, leuke familie heb ik... hé, ik hoor wat. Is het... ja! Het is Anna! Nu krijg ik aandacht, wij mogen elkaar heel erg, jippie! Aandacht! Liefde! Vreugde.
“Puppy! Puppy, puppy, puppy! Heb je lekker geslapen, kleine lieverd van me? Papa, mag ik hem uit de kooi halen? Hij’s zó zielig! Mag het, ahh, toe?”
“Heb je je eten op?”
“Uh-hu!”
“Nou, toe maar. Hij moet wel meteen naar buiten, anders plast hij weer in huis.”
“Oké.”

maarre.. yah?
hoogstwaarschijnlijk heb ik de clue gemist..
of ben ik niet de enige die vindt dat het nergens over gaat?

Ik wilde het een beetje verrassend over laten komen dat het over een hond ging... niet echt geslaagd :o

Het is inderdaad wat snel duidelijk dat het over een hond gaat. Toen de verteller voor de eerste keer aan zichzelf refereende, had ik het al door. :)

Als je nog een verassing wil hebben in het genre 'het dier als verteller' moet je toch echt met meer uit de kast komen, ben ik bang.

LUH-3417 - Stijl blijft natuurlijk lekker.

Vreemd. Op de index staat dat hier een nieuwe post is, maar dat is niet zo? Mirakels!

LUH-3417

Waarschijnlijk is 'ie dan door een fb gewist, denk ik.

Oei, dit is echt geen goed verhaal. Zulke verhalen zijn zeer zeker niet mijn kwaliteiten.

uhm...jah tuurlijk. Eerlijk gezegd snappik er geen reet van. mja nu wel, nu ik weet dat t die hond is...