Een gedachte (data-opslag)
 

Ik zat eens te denken:)

Volgens mij wordt alles binair opgeslagen dus met 000 en 111, aan uit. Eigenlijk 2 dimensionaal, 2 mogelijkheden.

Toen dacht ik als je nu is 3 dimensionaal opslaat, maar daar kon ik me niet zo veel bij voorstellen.

Toen dacht ik de vierde dimensie, tijd.

Met tijd, dus door te wachten kan je verschillen creeeren, in verschillen kan je data opslaan. Met tijd kan je bv:

0,000000001
0,000000002
0,000000003
0,000000004, wachten

Dus kan je veel meer en dus kortere combinaties maken.

En wat ik ook dacht, als je nu niet alle bestanden opslaat, maar alleen de verschillen daartussen.

What do you think?

kan je het iets preciezer uitleggen? ik vat t niet helemaal...
en hoe wou je dat dan doen? 1 template bestand ofzo?

lukt niet, tenminste als ik snap wat je bedoeld. Data is tijdsloos, hoe wil je ooit data opslaan in tijd? dan zal de data nooit opgeslagen kunnen worden, omdat het niet 'stil kan staan' op een medium. in 3 dimensies kan ik me nog wel voorstellen, zijn ze ook mee bezig, maar met de 4e dimensie kan men nog helemaal niks, laat staan data opslaan.

of sla ik de plank nu helemaal mis en bedoel je dit niet? tis nogal vaag.

Kijk op een cd zitten putjes. Het putje is bv een nul, geen putje een 1. Als je nu ipv alleen maar de 111 en 000 herkent, neem je bv de afstand of de wachttijd tussen 2 putjes, door die afstanden te varieren kan je veel meer doen.

Nu is de A misschien:

001100000111111000111

En dan bv

3411

Je hebt dan de combinaties:

11
12
13
14
21
22
23
24
31
32
33
34
41
42
43
44

ipv alleen maar 1 en 0

Het ernige wat ze nu doen is de afstand tussen de putjes zo klein mogelijk maken.

Nee dat kan niet, want nu is niet duidelijk hoeveel nullen er tussen zitten. En hoe precies wil je die 3 "uitbeelden"? Verschillende soorten putjes ofzo?

Je hebt altijd het aantal elementen in je alfabet (0 en 1 binair) tot de macht van het aantal digits, dus als je het aantal elementen in je alfabet weet te vergroten zonder dat dit ten koste gaat van een te groot deel van het aantal digits, dan heb je inderdaad winst. Je zou dus bijvoorbeeld ook de oppervlakte van de putjes en niet-putjes kunnen verkleinen zodat er meer op eenzelfde oppervlak passen, maar ik denk dat ze hier bij de cd-fabrikant wel van op de hoogte zijn en dus al proberen om het te optimaliseren. ;)

Je hebt nu wel de SACD (Super Audio Compact Disc) waarbij ze (dacht ik) bovenop de normale laag een laag hebben die de normale laser doorlaat maar een laser van een andere golflengte niet; dat betekent dus een factor 2 aan data winst. (Stond een artikel over in Natuur&Techniek (Januari 2003))

Ja, of je moet je data analoog maken, dan kan er zoiezo veel meer op met als nadeel dat het trager is, en fout gevoelig. Of je lost dit op door een digitaal controle spoor toe te voegen aan de data zoals ze doen met cd's (checksum controle)

Jullie hebben gelijk, maar ik laat me nog niet uit het veld slaan ;)

Je zou tijd in kunnen bouwen als de "elementen" op de schijf een fequentie hebben. Er staan dus punten op een bv een schijf die dan weer een 1 dan weer een 0 zijn, ze knipperen. De 1 doet dat iedere, ik zeg maar wat, 1 nanosec. dan andere om de 2.

Na 1 nanoseconde is er dus een bepaald patroon van nullen en 1en. Na 2 nanoseconde een ander patroon omdat sommige nu een 1 zijn en andere nog steeds.

Stel er zijn 4 verschillende patronen op 1,2,3 en 4 nanosec. Wat zich dus steeds herhaalt.

Als de lezer langskomt na 1sec en 1 nanosec, ziet hij patroon 1, na bv 2 sec en 2 nanosec, ziet hij patroon 2 enz.

In theorie kan je dan toch meer kwijt?

Maar waarin sla je dan op hoe dat patroon in een punt zich moet gedragen?

Waarom is dit niet populair geworden dan? Of wordt dat het nog?

Wat is het verschil eigenlijk tussen dvd en cd techniek?

Type laser dat wordt gebruikt. DVD-laser heeft een kleinere golflengte en dus kan de data compacter worden opgeslagen.

2 mogelijkheden wel, maar niet 2 dimensionaal. Je kan wel 3 mogelijkheden inbouwen, maar wat wil je daar mee? Het is nu aan of uit, dan is het aan, half aan of uit. Dat is veel lastiger om te maken en zou meer ruimte nodig hebben om te maken. Zo kan je dus nog steeds minder kwijt...

En een computer kan wel rekenen in dik 10 dimensies ofzo, waar die dimensies zijn weet ik ook niet, maar voor een computer maakt het niet uit. Hij blijft die 1 en 0 gebruiken.

Zoals al gezegd, waar sla je op hoe lang je wacht?

Of op een cd, dan wordt dit al gebruikt, de afstand tussen de putjes (de 0en dus) zijn de tijden dat je wacht tussen de 1en.

Wel eens die grote laserdisks gezien? CDs ter grootte van een LP, waar films op stonden. Nooit een succes geworden, maar de data daarop werd analoog opgeslagen. Een putje was dus geen 0 of 1, maar een analoge waarde.

iamcj: Wat is je doel? Sneller toegang tot data krijgen of meer data in een kleiner volume of op een kleiner oppervlakte krijgen?

Ik ga niet het antwoord geven, maar stel je wel de vraag:

Waarom is er juist voor binair gekozen en niet voor decimaal enzo in opslag?

Omdat de data niet alleen opgeslagen moet worden, het moet ook te verwerken en te versturen zijn, dat gebeurt dmv elctrische stroompjes. Tot nu toe worden daarvoor twee waarden gebruikt: aan en uit. Een decimaal stelsel is dus niet mogelijk want dan zou je tien verschillende electrische signalen nodig hebben, dat zou volgens mij te veel tijd kosten.

Gister vertelde een vriend dat er zeer binnenkort een nieuw opslag media komt. Daar kan je maarliefst 43 gig op kwijt!

(inderdaad) iets met blauwe laser geloof ik. Weet iemand er wat meer over? / site?

Dat is Blu-Ray technologie en niet bijster interessant gezien het niks vernieuwends brengt (gewoon nog kleinere gaatjes in een schijfje dmv een betere laser met een kortere golflengte. Eigenlijk gewoon CD-technologie met betere apparatuur)

43 Gig is niet zoveel, zoals je weet is de gangbare capaciteit van een platter van een harddisk nu al 80 gig. Als je er even bij vermeldt op hoeveel cm2 die 43gig dan past.

uh, minder kans op fouten O_o toch logisch?

Nee hoor, complexiteit. Binare schakelingen (CPU's) zijn vele malen simpeler. Een transistor kan namelijk wel of niet stroom doorlaten, decimale transistoren bestaan niet.

Ja het ligt er maar aan waarmee je het vergelijkt he. Vergeleken bij een dvd, iets wat vrij nieuw is... is het toch vrij veel.

Ik geloof ten grootte van een dvd-rom ofzo....