mischien dat ik het echt niet meer kan..
 

het voelt als of ik moet huilen
maar wat niet lukt zonder tranen
het voelt alsof ik moet vallen
maar wat niet gaat zonder grond
het voelt alsof ik moet schreeuwen
maar wat niet lukt zonder stem
het voelt alsof ik wil schuilen
maar wat niet gaat zonder armen
het voelt alsof ik wil slaan
maar wat niet lukt zonder handen
het voelt als ofof ik wil praten
maar wat niet lukt door mezelf

wauw... *stilte*

Ik vind um echt heel mooi, herkenbaar... :( (y)

Vind het een beetje raar.. Begrijp er niet zo heel veel van eerlijk gezegd..hoop dat dit niet verkeerd valt, is niet lullig bedoeld..

Ik snap hem wel, maar ik vind het gedicht zelf niet zo mooi. Misschien omdat het me gewoon niet aanspreekt, maar waarschijnlijk omdat er veel te veel herhaling in zit, en daar houd ik niet zo van.

dit soort dingen kan ik heel erg waarderen. Puur door de herkenbaarheid en de wanhoop die eruitstraalt.

Wanhoop kan heel mooi vormgegeven worden, deze ook.

*valt best wel stil eigenlijk*
vinnum zo herkenbaar....
mooi!

Ik ben niet zo'n fan van dat geweeklaag over zulke vage dingen..

vinnum mooi ookal issie simpel...