Bij zon, bij maan, o altijd
 

Categorie: Hoogdravend, Gevoelloos, Latinistisch
Titel: Bij zon, bij maan, o altijd


O
De wereld gevangen in mijn traan
en mijn traan geketend in de wereld

huilend om de zwarte harten
stelpen zuchten reeds
de tranen
en bekleden hen
vluchtig met een vacht

Ook

Als de zon
haar tranen vrijlaat
en de natte mantel haar bedekt
boeit verdriet reeds weer de wereld
in de schijn van troebel licht

Tenslotte

Als dan de maan
de fakkel wint
en ze schijnend donker brengt
als ze armen
rijkend strekt
en een overvloed aan
stromend troebel water
met haar krachten
terloops
omhoog doet vallen
maakt het oog zich weer schuldig
aan een donkere wereld
raamlicht strelend in
de Manekracht

Dit vind ik mooi, maar soms wel wat onduidelijk met lezen. Misschien door al dat vetgedrukte.

Love

schoonheid: niet echt aanwezig.... ik vind het niet zo mooi, juist vanwege bovengenoemde punten.
categorie aanvulbaar met: bombastisch, pretentieus met slechts enkele leuke zinnetjes erin

(nee ik ben al niet meer in een bui om ruzie te maken, kben nu weer vrolijk ;) maar ik vind het gewoon niets, sorry)

Tuurlijk vind je het niets,
niemand vindt het iets,
maar dat kan ook niet anders,
want er zit ook geen gevoel in ;]
hte is ook gebaseerd op puur rationeel en intellectueel machtsvertoon

Iemand anders nog begrip voor mijn Latinistische manier van schrijven?
Naja kijk
zelf vind ik het op zich wel mooi
maar ik weet dat er alleen rationeel beoordeeld gevoel in ligt...
het is msischien wle te hoogdravend ja :S