Het kind en de soldaat
 

Het kind en de soldaat

daar staat hij, de soldaat
sterk en robuust
gehard door de jaren
strak is zijn blik
waarheen hij ook gaat.

daar staat zij, het kind
verlegen en klein
een heel leven voor zich
eerlijk zijn haar ogen
waarmee zij ieder bemint.

licht en donker
donker en licht
een ontmoeting van vuur
oorlog en vrede
vrede en oorlog
geheel in rust, van korte duur
hij ziet haar
zij ziet hem
een moment van begrip
twee uitersten in samensmelting
deze kerstnacht
maar
morgen is het over
beiden van hun kruispunt weg

zal er ooit eeuwige rust tussen hen komen?

Mooi gedicht. Af en toe klopt het metrum niet, en het lijkt wel op proza soms, maar ik vind het over het algemeen best goed, vooral de boodschap. :)

ik vind die laatste zin er niet zo mooi bij passen.
Dat doet ietsjes af aan het gedicht