Waarom ben jij wie je bent?
 

Waarom ben jij of kleed jij je zo? Link in je argumentie graag naar je karakter, verleden of omgeving oid. Dus waarom leef jij zoals je nu leeft?

:)

omdat ik dat fijn vind

dat noem ik nou eens een ingewikkelde vraag stellen...:p

ik draag vaak losse kleren, nja, ehm link...omdat ik gewoon zo wil leven...wat heeft in hemelsnaam het verleden daarmee te maken?
ik leef zoals iedere normale student leeft...

Opvoeding , beinvloeding van anderen , karakter

pft wat filosofisch...

Door wat ik heb meegemaakt in mijn leven, door de omgeving waar ik ben opgegroeid, door mijn opvoeding, door de mensen die ik ontmoet heb, door mijn manier van denken en doen...

euh ik ben gewoon zoals ik ben en volges mij ben ik altijd zo geweest...

en misschien een klein beetje anders door opvoeding en mensen die ik ontmoet heb..

Opvoeding, karakter, beïnvloeding van vrienden.

Ik vind zelf dat ik best beschermend ben opgevoed. In mijn doen en laten komt dit terug dat ik me niet snel op m'n gemak voel en altijd best afwachtend ben. Mijn vrienden hebben mij vooral qua muziekstijl en kledingstijl beïnvloed. Beetje cliché, maar waar. Maar dat is niet omdat ik persé bij een bepaalde peergroup wilde horen, maar ook omdat ik me er fijn in voel. Ik heb tenslotte zelf mijn vrienden gekozen. En door anderen kom je in aanraking met andere muziekstijlen, enz...

Ik ben zoals ik ben omdat alles wat je meemaakt je vormt.. of het nou goed is of slecht, alles zorgt ervoor dat je je zelf/ je persoonlijkheid ontwikkeld..

Dus ik ben door mijn ervaringen mijzelf

ik vind het ook nutteloos om je af te vragen wie ben ik eigenlijk, want je bent wie je bent, je weet wie je bent om dat je zelf dag in dag uit naar je eigen gedachtes luistert en je gevoelens voelt...
Je kunt jezelf ook moeilijk in een keer (met principes en gewoontes en de rest) veranderen omdat de persoon die je nu bent, jezelf is dat zit er zo ingebakken dat het niet in een keer om is...

Lmd...

Om wraak te nemen op de wrede maatschappij die mij uitgekotst heeft.

Serieus: zo voel ik me het prettigst..

Omdat ik doe wat mijn gedachten me in geven, ben ik wie ik ben omdat mijn gedachten maken wie ik ben...

Losse kleding, dat zit lekker... Karakter dus, ik ben een echte Bourgondier :P

Doordat ik zo ben (y) :rolleyes:

mensen hebben geen vrije wil :D

ik ben gevormd door interne factoren (mn genen)
en externe factoren (mn omgeving)

mn opvoeding, en mn gebrek aan geld :/ denk ik :)
verder is het gewoon een kwestie van dingen mooi vinden. waarom dat is staat hierboven deze post :)

door mn opvoeding.
door mn vrienden.
door mn hond.
door mn computer.
door mn jeugd.
door mn genen.
door mn leraren vroeger en nu
door mn familie
kortom: door alles waar ik ooit te maken heb gehad en door mn genen...

Ik draag bandshirts.. omdat ik vind dat je, je dan inhoudelijk kleedt. :P

Tja, lijkt me vrij logisch en ook voor veel mensen het zelfde...
Je bent wie je bent door opvoeding, vrienden, karakter, omgeving etc. En daarom kleed je je ook op een dergelijke manier.

Ben vrij streng opgevoed en heb 5 jaar op internaat gezeten. Dat heeft heel veel gedaan aan de persoon die ik nu ben.

omdat ik geen betere manier van leven kan bedenken eigenlijk

Hoe dan?

Ik probeer zo puur mogelijk te leven, qua energie, qua liefde.

Doordat ik nix mocht ging ik me tegen alles verzetten en op internaat deed ik alles wat niet mocht. Omdat ik thuis nix kon en mocht, deed ik op internaat dus afschuwelijk de beest uithangen. Zat daar ook liever dan thuis. En uiteindelijk ben ik gelukkig weer een beetje ingetoomd :D Maar ik heb nog steeds de neiging om tegen gezag in te gaan en me te kleden zoals mijn ouders het niet willen (alleen doe ik het nu ook omdat ik het zelf mooi vind en niet meer om hen te pesten).
Verder heb ik er geen problemen mee om alleen te zijn of mijn ouders niet rond me te hebben, liever niet dan wel, zat daar ook vaak in mijn eentje op mijn kamer. Maar ik ben dan weer wel erg hecht met mijn vrienden, tot het kleffe toe, komt ook van internaat, we sliepen bij elkaar in bed of douchten samen ofzo (niet dat dat mocht :D).
Verder zat ik daar tussen een heleboel snobs en daarvan heb ik geleerd dat ik zo nooit ofte nimmer wil zijn.

En zo zijn er nog wel dingen. Tja, 5 jaar, van zondagavond tot vrijdagavond, dat moet wel effect hebben he...

euh je bent wat je wil zijn of probeerd te zijn,. bij sommige mensen mislukt dat nog wel eens :D

maar ik denk dat je er eerst goed achter moet zijn wie je denkt te zijn :cool: voordat je ben wie je bent

:eek: is het nog te volgen ? :D

Omdat ik me hier fijn in voel en bla bla bla. Lijkt me eigenlijk nogal logisch, je draagt toch wat je draagd omdat je het mooi vind/ lekker vind zitten/ practisch vind of om een boodschap te leveren.
Wie heefd een andere reden?

Opvoeding.

Omdat ik dusdanig emotioneel ben en die emoties niet kan onderdrukken ben ik dus altijd mezelf op ik dat wil of niet.

Hoe ik zo geworden ben? Ouders, vrienden etc.

Ik heb altijd moeite gehad om mezelf te identificeren met anderen, ik zag nooit overeenkomsten. Misschien was het bijna zo erg dat ik mezelf als een ander, niet perse superieur :P, ras zag. Misschien dat dat zich ook vertaalt heeft in mijn kledingstijl, die wat anders is dan normaal. Ik ging altijd wel veel met andere mensen om en ik had leuk contact met de meeste mensen uit mijn klas, maar ik voelde me toch altijd anders en alleen. Ik weet ook niet of ik expres geen overeenkomsten zag, het is natuurlijk wel erg comfortabel om vanaf je verheven positie kritiek te geven op de mensheid :P Feit blijft wel dat ik erg veel verschil van anderen en dat vind ik wel eens moeilijk.

Leve het naturalisme!

combinatie van een aantal dingen..

opvoeding + invloed van buiten + karakter

Mijn opvoeding heeft er niet echt veel mee te maken denk ik.

Ik kleed me zo omdat ik nu broeken heb die me tenminste wel meteen passen, dat heb ik bijna nooit

En ik gedraag me zo omdat ik al het gezeur wat pubers meestal hebben, absoluut niet leuk vind.

En het belangrijkste deel: ik ben gewoon lui :)

omdat ik dan het minst lelijk ben zo :rolleyes:

Jouw Sig. da's Abby van ER :)

Door vrienden
Door bepaalde gebeurtenissen
Door m'n levensvisie

:)

door wat ik heb meegemaakt.

ik ben vanaf kleins af aan een meisje geweest dat op de achtergrond werd gezet. toen werd ik heel erg druk en aandachttrekkerig en wilde ik mezelf perse onderscheiden.

nu doe ik gewoon waar ik zin heb.
maar ik zoek mn gevechten goed uit. ik ga geen discussies of conflicten aan die ik toch niet kan winnen. en ik hoef mezelf perse niet meer te onderscheiden van de rest. ik leef voor mezelf en ik heb geen zin meer om telkens te moeten bewijzen wat ik waard ben.

zonder verleden geen heden, dus door dingen uit het verleden leer je en dat maakt je wijzer en tot de persoon die je bent.

ik ben wie ik ben omdat ik het zat ben altijd maar te zijn zoals anderen me willen zien. laat mij lekker mn gang gaan, dan zorg ik dat iedereen dat kan. accepteren of op********

ook heel mooi gezegd:)

goed, ik ben gwoon wie ik ben en ik ben niet echt vrolijk..
wrom ik me kleed zoals k me kleed?? omdat ik dat gwoon ben en me lekker van niemand iets aantrek :D

Hier komt een quasi intelligente exo one liner:

Ik ben wie ik ben omdat niemand anders mij wil zijn.

door mn standplaatsgebondenheid

door de dingen die je meemaakt, ben je zoals je bent, en misschien door je ouders en de mensen waarmee je wel en juist expres niet mee omgaat.
ik denk ook niet dat je kan zeggen ik ben ik omdat mijn karakter zo is.
ik denk dan dat je karakter is gevormd door je belevenissen en je medemensen, ik geloof daarom dus niet in reïncarnatie, je zit dan in een ander leven dus wordt je een andere ik, en kan je nooit meer dezelfde zijn.....

sorry dit is een beetje een vreemd filosofisch praatje, ik ben iemand die zich nergens wat van aantrekt en zich niet snel voor lul voelt staan omdat ik een hekel heb aan mensen die zich overal voor schamen, maar ik weet niet waarom.....? :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused:

DNA, ninjutsu , vrienden, ervaringen, ADRENALINE

weed ;)

oeps :P

op terschelling vorig jaar vroegen ze of ik zon moeilijke jeugd had :D

Ik was altijd vreselijk netjes en ben behoorlijk beschermd opgevoed. Zo rond mijn 15e denk ik begon ik mezelf allerlei vragen over het leven te stellen en raakte ik met vriendinnen over veel dingen in discussie.
Ik kreeg een 'afkeer' van de grote menigte op school en wilde mezelf leren kennen. Daarom begon ik een beetje tegen alles aan te schoppen. Langzamerhand ontdekte ik wie ik wilde zijn, waar ik voor wilde staan. Ik leerde mijn vriend kennen en mezelf daardoor weer des te meer. En zo ben ik geworden wie ik nu ben :)
Met mijn kleding ging het heel geleidelijk, er kwam steeds meer in de kast te hangen wat ik echt mooi vond en ik ging steeds een stapje verder.

tsja, waarom niet?