Liefde & Verzaakt
 

Je ogen zijn zo mooi,
Ze zeggen alles wat ik denk,
Dacht,
Of nog bedenken ga.

Die kriebel in mijn buik,
Je lach,
Je stem,
Of als ik aan je denk,
Dan is hij er altijd.

Ik wil zo graag dat jij mijn meisje bent,
Lekker eten,
Lekker drinken,
Een knuffel en een zoen.

En toch heb ik zo'n pijn,
Ik kan niet met je gaan,
Je bent nooit echt de mijne,
Ik hou zoveel,
Zo zielsveel,
Van mijn verzameling modeltreinen...

Sorry


------
Helaas echt waar.... :(




* * *



Verzaakt (2003)

Naast de emmer op de grond,
Daar lag het plakkaat van bonen,

Welgemikt maar niet geraakt,
Barry had weer eens verzaakt…




* * *

helaas, ik vind hem ook niet goed.

Het is te veel emotie-zo gezegd, ik hou van beeldspraak, van of dramatische wendingen, maar het is gewoon een verklaring van je gevoel, zonder dat in enig dichtvorm gezet, al is die laatste zin wel origineel.

Wat dacht je trouwens, net lid, post meteen maar een lading stuff?:P

Daar ging het dan ook net om eigenlijk...

De overige zinnen bestaan eigenlijk meer uit de meest clichématige troep die ik maar kon bedenken. Al vond ik het geleuter over die mooie ogen wel lekker lopen, alleen wel erg cliché...Ieks!

Ben wel fan van een aardige anti-climax geloof ik...

Maar zal t eens proberen met wat metaforen idd...

Ik heb een ander gedicht van je, Verzaakt, toegevoegd aan dit topic, omdat je maar 2 gedichten per dag mag posten. Dat staat ook in de announcement, ik raad je aan die eens door te lezen. :)