wanneer u zeggen tegen leraar?
 

wanneer -vinden jullie- moet je u zeggen tegen een leraar.
moet dat altijd of moet je je als leraar ernaar gedragen (dus als een u gedragen)
ik vind het namelijk raar dat leraren eisen dat je u zegt terwijl ze zich er niet naar gedragen....

Ik heb over het algemeen goede leraren, dus ik vouvoyeer ze allemaal, dan kan ik me ook niet vergissen.

Ik zeg altijd u tegen leraren, ik vind gewoon dat het hoort :)

Ik vind niet dat leraren het moeten eisen, maar het is wel zo beleefd.

met je als een u gedragen bedoel ik dat je ook beleefd moet zijn tegen leerlingen.
wij hebben bijv. een leraar die persee u genoemd wil worden maar wel ontzettend doordenkt en over superranzige dingen praat in de les, en vertrouwelijke dingen van leerlingen voorleest.
dat vin ik niet echt u-ig

u-ig! hahah, leuk gevonden :)
maar je hebt wel gelijk (vind ik) :)

u
-strenge leraren
-leraren die zichzelf behoorlijk wat vinden en discipline eisen


jij/je/jouw
-aardige makke leraren
-leraren die niet zoveel eisen van je en makkelijk in omgang zijn

Ik zeg altijd 'u' tegen leraren en vind het uiterst onbeleefd om dat niet te doen. M.i. hoort er een bepaalde afstand te bestaan die in ieder geval door de manier van aanspreken in stand gehouden moet worden. Een leraar kan moeilijker lesgeven als de leerlingen denken op hetzelfde niveau te staan. En al ben je intelligenter, weet je meer, ben je groter, haal je alleen maar tienen en heb je meer levenservaring dan je leraar, dan nog hoef je je niet zo goed te voelen dat je hem of haar met 'je' aanspreekt.
Vind ik dan.

ik zit op een montessori.

Daar zeg je gewoon de voornaam en je.

bij leraren die je bij de voornaam mag noemen zeg ik altijd jij, maar de rest gewoon U

Ik zeg tegen alle docenten u behalve als ze zelf zeggen dat ze dat niet willen, zoals onze gymdocente die niet veel ouder is als wijzelf, ze wil ook bij haar voornaam genoemd worden en net als in de reisweek krijg je ook de neiging om het weleens te vergeten. Maar vooral tegen oudere docenten zeg ik wel consequent u, bij jongere docenten wil ik nog wel een je zeggen.

precies.. dat had ik dus ook :)

ik zeg altijd u tegen docenten.

Ik spreek docenten gewoon bij de naam aan . . . bij ons op school mag dat :)

René

Ik zeg altijd u en meneer/mevrouw zus of zo.

heel af en toe floept er een 'je' uit, maar dan was dat vaak toch niet echt de bedoeling, al toont dat wel aan dat ze zich er niet naar gedragen

ligt een beetje aan het geval... sommigen willen niet eens zo aangesproken worden, maar anders doe ik het uit beleefdheid wel :)

N.m.m. spreek je een leraar altijd met U aan, het is immers geen vriend van je, maar een zakelijke verhouding die bovendien ook nog eens een stuk ouders is. Vouvoyeren mag alleen als ze dat uitdrukkelijk hebben aangegeven.

Altijd 'u' of 'meneer/mevrouw', behalve wanneer hij/zij heeft aangegeven liever bij zijn/haar voornaam genoemd te worden. Ik vind het zelf overigens wel van respect getuigen om een docent met 'u' aan te spreken en de leraar-leerling-relatie wordt hierdoor ook verduidelijkt.

Bij mij op school wordt bijna altijd met de leeraren met de voornamen aan gesproken. (Maar dat is niet zo verwondelijk met 50 Leerlingen)

Ik zeg altijd u tegen leraren.

altijd, ook meneer/mevrouw enzo, al ga ik met sommige wel gewoon..tsja..anders om met anderen. maar buiten de lessen zeg ik ook weleens je hoor

Bij mij op school is er een beleid waar de leraren en leerlingen elkaar met jij aanspreken en de leerlingen mogen de leraren ook gewoon met hun voornaam noemen. Dit schept een hele prettige sfeer omdat je voor je gevoel meer gelijk bent aan de leraar. Het probleem is dat er een aantal leraren zijn die dit niet willen, en er toch toe verplicht worden. Ik vind daarom dat er wel de keuze moet zijn voor de leraar.

In ieder geval, een jij-cultuur schept veel gezelligheid en maakt de afstand tussen leraar en leerling een stuk kleiner!

Tjerk

Op de middelbare school ongeveer net als Veenbes. Ik vind ook niet dat de afstand tussen leerling en docent verkleind hoeft te worden, soms is die afstand juist prettig en nodig ed. Verder hoeft 'u' en 'meneer'/'mevrouw' niet per se meer afstand te scheppen, dat is iig mijn ervaring.

Nu op het hbo spreek ik iedereen aan met 'je' en 'jij' en met voornamen...in het begin vond ik dit heel raar en lastig, soms nog steeds wel.

Iedereen met U, weet niet waarom zal wel komen door het feit dat ik alleen maar les heb van Ouwe Knakkers

Ik zeg altijd 'u.' Alleen tegen die ene Geschiedenisleraar (die best up close & personal is) zeg ik 'je' (dat vindt-ie ook helemaal niet erg; ik kan altijd goed met 'm opschieten). ;)

Groetjes,

Ripper

Helemaal mee eens (y)

Ik zou niet durven om 'je' te zeggen tegen een leraar .... maar bij ons op school zijn ze nogal streng (n)

Ik spreek ze bijna altijd met u aan, behalve als ze dat privilige kwijt zijn geraakt. Nee, als ik serieus ben dat spreek ik iedereen met u aan, maar sommige docenten willen dat gewoon niet. Ik hou er persoonlijk ook niet van om met u aangesproken te worden. :)

ik zeg altijd u tegen leraren, ook als ze zeggen dat je best je mag zeggen. maar dat heeft er mee te maken dat dat een gewoonte is en dat ik tegen alle volwassenen (ouders, familie, buren, kennissen enz.) u zeg. zo ben ik opgevoed en dat vind ik best.
alleen als ze d'r op staan wil ik best je zeggen. maar zo zijn leraren meestal niet.

Ik zeg 'U' als ik wat gedaan wil hebben :)

Ik zeg nooit U. Ik weet niet, maar dat doen we nooit bij mij op school.

ik zeg bijna altijd u, als ik je zeg is het meestal een verspreking.

Ik zeg altijd u, om beleefd te zijn en omdat ze dat van mij verwachten

bij mij ook.

Ik zeg bijna altijd je en ik spreek de leraren ook met de voornaam aan. Ik vind dat dat ook een prettige sfeer schept in de klas als he tniet zo heel streng is. :)
Af en toe eg ik wel meneer/mevrouw maar dat is meestal als grapje of omdat de leraar maar niet komt oid.

Bij ons is het meer een ongeschreven regel om de leraren bij de voornaam aan te spreken. We hebben m.i. ook wel een hele open school die makkelijk omgaat met leerlingen.
Veel leerlingen zeggen volgens mij wel u, of iets ertussenin ("jue, ue, uh", enzo)omdat ze het niet zeker weten :D

Ik zit op de keesboeke school en bij ons op school moet je leraren "medewerkers" genoemd bij hun voornaam noemen en met je aanspreken.Als ju u zegt word je alleen maar raar aangekeken.De leerlingen heten bij ons "werkers". raar maar waar en t is best leuk gewoon een hele vrije school en sfeer..

ik zeg altijd u(bijna allemaal ouwe lullen bij ons op school ), maar komt ook wel voor dat ik soms je zeg omdat ik het zelf niet door heb..... en sommige leraressen willen met je aan gesproken worden...

op mn vorige school mocht je bijna alle leraren wel bij voornaam en je noemen enzo..

ligt idd aan hun gedraag, maar meestal zeg ik geen je of u, maar gewoon "meneer" of "mevrouw"

bijv: "meneer"
"ja?"
"snap dit niet"
"helpen"
"ja"

altijd, ik zeg t altijd, ook al gedragen ze zich er niet naar, dat betekent niet dat ik me dan ook niet ga gedragen

Ik spreek leraren (zowel op de middelbare school als op de uni) altijd met u aan.

als hij aardig is zeg ik u als het een eikel is zeg ik je

Als ik met hem/haar kan opschieten zeg ik je.
Maar las ik t liefst zo min mogelijk met hem/haar te maken wil hebben spreek ik met U.

deed ik op de middelbare school ook, behalve bij de gymleraar.
(hij was 23 ofzo, de eerste les die we van hem hadden had ie vanalles uitglegd en vroeg daarna of er nog vragen waren over wat ie allemaal had verteld. zei een klasgenoot: 'ja, mogen we je .......(voornaam) noemen?' toen zei ie ja, vandaar :) )
nu op de uni zeg ik u tegen de hoorcollegedocenten, die zijn over het algemeen wat ouder, maar werkcollege docenten zijn meestal aio's (+/- 25 jaar ofzo) en die noemen we bij de voornaam.

Altijd u tenzij anders wordt gevraagd.

Altijd u, tenzij ze er zelf op staan dat er je/jij gezegd wordt.

Ik vind dat je dit in principe aan de docent moet overlaten. Jongere docenten vinden het vaak niet zo prettig als ze afstandelijk met meneer/mevrouw en u worden aangesproken.

Ik vnd het zelf ook niet erg prettig dat ik als student door sommige universitair docenten met u wordt aangesproken.

Het is een soort ongeschreven regel dat je alle leraren met 'u' aanspreekt op onze school, ook maakt het veel leraren niets uit of je ze met u of je aanspreekt en schijnt er nu een soort project te zijn om elke leraar bij zijn/haar voornaam aan te gaan spreken.
Er zijn eigenlijk maar een paar uitzonderingen, een leraar geschiedenis die altijd gewoon bij de voornaam wordt genoemd omdat hij dat zelf veel prettiger vindt en er ook echt ook opaandringt, en een jonge (=24 geloof ik) lerares Frans omdat je/jij beter bij de band met die lerares past, gaat vrij vriendschappelijk, zeker na een schoolreis naar Parijs waarbij zij mee was als begeleider. Zijn allemaal van die dingen als: doet al tandenpoetsend haar hotelkamerdeur open als je even aanklopt om te weten hoe laat je vertrekt, deelt snoep en koekjes met je, ligt twee uur naast je in een grasveld in Versailles de roddels door te nemen etc. Schept een beetje een soort vriendschappelijke band en dan gaat 'u' toch wel vreemd klinken.
Maar de meeste leraren gaan toch voor 'u'.

De vraag lijkt me eerder 'wanneer zeg je jij tegen een leraar?'