Mun eerste gedicht
 

dit is zo ongeveer mijn eerste gedicht zouden jullie heir je mening over willen geven. Het gaat over liefdesverdriet en onzekerhied

De Marteling

Dan zit je weer op zo'n avond, zo'n avond achter de pc met bier en peuken.
Je hebt dat nummer al duizend keren gehoord je zet iets anders op maar toch hoor je hetzelfde.
Op dat moment kijk je op en wil je met je hoofd vol vragen tegen de muur slaan. Toch doe je het niet. En natuurlijk komen die gedachtes weer van bij wie je je hoofd wel wilt neerleggen, van jouw kant deel je je geest al met haar. Wat als... En dan... daar zit je dan met je gezond verstand. Je staat geestelijk op springen of toch niet. De gedachten aan haar martellen je maar ze brengen ook weer vreugde. Ik word gek van smachtend nadenken, moest het dan eindelijk zo ver komen je weet niet of je liefde terug zal komen. Toch ben je altijd vrienden geweest als ze het weet ben je haar dan helemaal kwijt citeren mijn hersenen. Waarom kan ik met mijn gezond verstand er niks van snappen, je hoofd spreekt boekdelen maar toch ben je dommer dan ooit. Al die twijfels en je eigenwaarde is de enige stok die je geest nog overeind houd, is dit dan die liefde waar iedereen zo lovend over spreekt de liefde die als staafmixer door mijn geest maalt. Waarom ik weer waarom nou weer iets extras waar je nog gekker van wordt. Zijn vrouwen ervoor gemaakt je geestelijk in elkaar te slaan zonder dat ze zelf iets gedaan hebben of zijn het gewoon de signalen die door je hersenen razen je kunt ze bijna voelen en alle logica die je ooit geleerd hebt draait weer om haar beeld heen. Je zit hier als verstandig man achter de pc maar geestelijk voel je je als een gebruikt condoom waarin het zaad des levens langzaam dood ligt te gaan.
Oh waarom OH WAAROM!!! en als je dan iets als vrienden gaat doen laat ze je ineens weer opleven als lentebloesem, godverdomme moet dat allemaal zo subtiel schreeuw je van binnen maar zelf schijt je in je broek van angst, en toch lijkt het of ze het al weet zonder ze het kan weten. Doet ze het om mij de grond in te slaan of vind ze me echt leuk. Mijn gedachten zijn in een nog groter conflict als twee kudden buffels die op elkaar inlopen maar doden vallen er niet er blijft alleen die gapende stilte over, en dit is dan die prachtige liefde.. ik heb liever nog een examen.

vroeg de mierenneuker: waarom noem je dit een gedicht? het is overduidelijk proza.

dat weet ik niet voor zover ik weet hoeft een gedicht niet te rijmen
maar als jij zegt dat het een proza is is voor mij ook ok ik wil gewoon weten wat mensen van de inhoud vinden
dus iemand?

inhoud: alom bekend. vast heel herkenbaar voor zo ongeveer iedereen. met zo een alledaagse boodschap doe je er beter aan wat meer aandacht te besteden aan de verwoordingen die je gebruikt, en ook dingen als spelling en interpunctie verdienen wat meer zorgvuldigheid.

Goed; maar toch vooral proza, dus ik verplaats hem even voor je naar Letteren. :)

Gegroet,
Johan

bedankt johan & woodstock

zoals je al gelezen hebt is dit mijn eerste gedicht / proza
kan iemand mij het verschil uitleggen tussen een gedicht en een proza, en kunnen er nog meer mensen zeggen wat ik goed of fout doe dan kan ik mezelf vebeteren en nieuwe / beter gedichten / proza's schrijven

alvast bedankt