Bevroren wereld
 

Verdrinken klanken wreed ten onder
dwarrelend tot op de bodem,
duizenden kilometers voorbij de plaats
waar ze nog te horen zouden zijn,
waar iemand nog zou luisteren


Vallen mijn ogen langzaam dicht
en zien de dagen enkel de vier muren,
steeds dichterbij, steeds verder weg,
mijn wereld word een waas en warmte
zat nimmer verstopt in mijzelf


Bevriezen tranen al voor ze stromen
en regen valt niet meer, leeg,
aangezien de lucht eeuwig grijs tekent
en de zon niet kan verbreken, zal binnenkort
de hele wereld wel bevroren zijn





[Slechter als ooit tevoren, zoals ze allemaal zijn de laatste tijd ;),
misschien iemand wat tips, zodat misschien ook de inspiratie terugkomt..]