![]() |
Nooit bestaan [2]
Zachtjes sprak hij zijn verhalen,
voor mijn oren, de mooiste die ik ooit kon horen, waarheden als in overvloed, hij kleurde de wereld en alles kreeg een gouden gloed Toen stierf mijn lach de tranen in, verloor ik leven, waar de stilte voor heel even, het juiste tegen mij zei, hij bestond niet in werkelijkheid, enkel voor mij Zo stierf hij voor mijn ogen en heel de wereld, bleek gelogen |
Ik vind het een heel erg mooi gedicht. Mooi uitgedrukt. Mooie vergelijkingen.
|
dit vind ik echt het mooiste gedicht allertijden! mijn complimenten! ;)
|
wouw, ik vind hem echt prachtig!!
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:49. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.