geen logica, geen ritme
 

Het valt om me heen
De ellende die ik maak
Is de tragie van een ziel

En de gevoelloosheid
Van de ander
Besluit te springen
Voor het donker is

Daar waar de zon opgaat
Verdwijn ik zomaar
Zonder reden

Evenals het teken
Wat ik mezelf gaf
En jij nooit

Bekrompen en alleen
Jij en ik, samen ons
Daar zijn we gebleven
Om te resten
jij en ik alleen